Eimreiðin - 01.01.1905, Blaðsíða 46

4Ö
og hættir til að springa, og sígur næsta oft vatn í sig, og það
þótt hann sé orðinn mikið til þur, hann blotnar fljótt upp aftur.
Við tilraunir, sem gjörðar hafa verið, reyndist, að skorinn mór
saug í sig 29°/o af vatni, á sama tíma og undir sömu kringum-
stæðum, sem eltur mór tók ekki í sig nema 1,5 °/o. I umhleyp-
ingatíð ér því mjög erfitt að þurka skorinn mó, og auk þess tapar
5. mynd.
hann talsverðu af hitagildi sínu, er hann blotnar upp aftur og aftur.
Margar tilraunir hafa því verið gjörðar til að þurka mó á fljótari
og öruggari hátt. I Svíþjóð eru allvíða brúkaðar þurkgrindur (sjá
5. mynd), og eru þær svo gjörðar: Staurar eru reknir niður með
2—3 álna millibili í beinar raðir. Á staura þessar eru negldar
þverslár og er rúmlega eins langt á milli þeirra og venjuleg mó-
flaga er breið. Lengd þverslánna
er tvær móflögulengdir. Á þessar
þverslár eru lagðir rimlar og eru
móflögurnar lagðar á rönd, hver við
hliðina á annarri, á þá, og liggja þær
þar, unz þær eru þurrar. Purk-
grindur þessar kosta á skógríkum
stöðum hér um bil 10 krónur fyrir
hverja smálest af mó, er þær rúma.
Á íslandi mundu þær kosta 2—3
sinnum meira.
Önnur þurkgrind með litlu þaki yfir sést á 6. mynd. Hún
er einkum ætluð véleltum mó Og er borðbútunum með móflögun-