Eimreiðin - 01.09.1908, Side 29

189
VIÐ STÚLKU. ER HÉLT
VIÐ KARL.
Einhvern veginn ertu núna ýrð á
svipinn,
af því þig vantar gamla gripinn.
VÉLAR.
Ekki skortir refjar ref,
er ræðst í stórt hans hugur;
en kongulóin vefur vef
og veiðir í honum flugur.
ÁGIRND.
Ágirndin er ill og flá,
ættuð af neðri bygðum,
og hefir mörgum hnuplað frá
helgum frómleiks dygðum.
UM SUMA.
Suma skaðar sinnis þrá,
sumir glaðir vaka;
sumir slaður sífelt tjá,
sumir það með-taka.
ENGUM LÍKAR VIÐ ANNAN.
Engum líkar annan við
og ekki píkum drengi;
veröld rík á véla sið
vön er að svíkja mengi.
MANGA OG MANGI.
Vel á saman Manga og Mangi,
mér sýnist það réttast,
að þau brúðarganginn gangi,
svo girndin fái að mettast.
UM KVENNABÓSA.
Adams niður ungar viður Evu-
dætur
dinglar iðinn daga og nætur.
Pó ei sé hrós, ef ungar drósir eitt-
hvað ganga,
kvenna-bósi er kominn þangað.
í GAMNI VIÐ STÚLKU.
Komast mundi eg vel í værð,
varla kvíða skyldi,
ef lagleg stúlka, ljós-jarphærð,
leggjast hjá mér vildi.
BRÓKARSÓTT.
(um stúlkur, er klæddust í karlmannsföt).
Á Geitaskarði var glaumur hár,
girndarhugurinn varð svo stækur,
að klæða falda þrúðir þrjár
þrengdu sér í karlmanns-brækur.
MISSKILIÐ GAMAN.
Sá alvöru gjörir út úr gamni er
eins og sjórinn,
sem upp úr logni í vindi óvörum
voðabárum þeytir snörum.
FRÉTTAKIND.
Fréttir þylur víf í vil,
vonzku ei hylur drjúga;
dável skil eg dregla bil
dugir til að ljúga.
HERMISTEFJA.
»Brothætt gler og bólan þunna
brotna snart og hjaðna kunna,«
fyrrum skáldið fékk svo kent.