Eimreiðin - 01.09.1910, Blaðsíða 76

232
jurtagróðri, og er allur sá kaflinn eftir prófessor G. Lagerheim, en um dýraríkið
eftir prófessor Vilh. Leche. Um þjóðina sjálfa, menning hennar, verzlun, sam-
göngur, skóla, stjórnarfar, fjárhag, sögu landsins, bókmentir og tungu hefir aftur
lícentíat R. Nordenstreng ritað, og nær yfirlit hans alveg fram að síðasta ári (1909)
eða jafnvel fram á það, svo að þar er drepið á allar þær breytingar og nýjungar,
er orðið hafa hin síðustu árin, og mun þar einskis vant, er máli skiftir. Einmitt
fyrir þetta kemst þessi lýsing feti framar en nokkur önnur almenn lýsing á íslandi,
sem enn er til á útlendum tungum, en auk þess er yfirlit þetta ákaflega skýrt og vel
samið. í*ar er og uppdráttur af íslandi og ýmsar aðrar myndir til skýringar, og þær
góðar og vel valdar. V. G.
»SIGURBJÖRN SLEGGJA« og »Strandið á Kolli«, tvær af smásögum Jóns
Trausta hafa komið út í þýzkri þýðingu, hin fyrri í »Rheinischer Hausfreundíf (11.
febr. 1909), og hin síðari í »Reinische Zeitung« (5. — 8. apríl 1910). íýðingin er
eftir Heinrich Erkes (í Köln), hinn íslenzkufróða, og er sami vandaði frágangur
á henni og öðrum þýðingum hans. V G.
UNGLAMBIÐ (»Det lille Lam«) heitir smásaga, sem birt hefir verið í kaþólsku
tímariti »Varden« (jan. 1910), eftir landa vorn séra Jón Sveinsson. Er það
bernskuminning frá æskuárum hans á íslandi, þar sem sagt er frá hugleiðingum
nokkurra barna og meðaumkvun þeirra með unglambi, er þau fundu úti í haganum
og sem krummi hafði kroppað í augað á, svo að blóðið lagaði úr því. Sagan er
auðsjáanlega ætluð börnum og vel til þess löguð að vekja góðar tilfinningar hjá
þeim. V. G.
UM GERMÖNSK GOÐAHOF (»Der germanische Tempel«, Halle 1909), hefir
ungur Þjóðverji, dr. Albert Thummel, ritað doktorsritgerð, og er hún mestmegnis
um hofin á íslandi, samkvæmt því, sem ráða má af fundnum hofarústum og fornrit-
um vorum. En því næst eru og styttri kaflar um hof á Norðurlöndum alment og á
í^ýzkalandi. Um bók þessa hefir dr. Valtýr Guðmundsson ritað alllangan ritdóm í
»Deutsche Literatur-Zeitung« (nr. 17, 23. apr. 1910), og lætur hann allvel af bók-
inni og álítur hana gott spor í áttina, en enganveginn binda enda á úrlausn þess,
hvernig hofunum hafi verið háttað. Hann gerir og ýmsar athugasemdir við einstök
atriði í rití dr. Thummels og setur fram nýjar skýringar á því, hvernig hinar mörgu
merkingar í orðinu »hörgr« séu til komnar, og hver munur hafi verið á hofi og hörg,
eftir að hörgur tók að tákna hús. V. G.
ISLANDICA III, ársrit Fiske-bókasafnsins viðvíkjandi íslandi og bókmentum
þess er nýlega út komið, og er í því skrá yfir Noregskonunga sögur og skylda þætti
og þýðingar af þeim á önnur mál, eftir bókavörð Fiske-safnsins Halldór Hermanns-
son. Er frágangurinn hinn bezti sem á fyrri heftunum. Ekki er það þó fyllilega rétt
eða nákvæmt á bls. 46, að hin danska útgáfa af þýðingu G. Storms á Ólafs sögu
helga sé útgefin af (»Ed. by«) F. Ronning; en titilblaðið hefir þar vilt, því þar
stendur ekkert um útgefandann, heldur aðeins í formálanum. Á titilblaðinu stendur:
»Med Indledning: Snorre Sturluson og Norges Kongesagaer, af F. Ronning«. En í
formálanum er skýrt frá, að dr. Valtýr Guðmundsson hafi annast um útgáfuna að
öllu öðru leyti, ritað athugasemdirnar, skrá yfir vandskilin orð og innganginn að
sjálfri sögunni (sem reyndar ekki er nefndur í formálanum). V. G.