Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1910, Blaðsíða 21

Eimreiðin - 01.09.1910, Blaðsíða 21
177 raun um, að það á rót sína að rekja til þess, að þeir hafa til- tölulega stóra vængi í samanburði við líkamsþyngd þeirra. Vér getum þannig liðað flughæfileika fugla sundur í tvent: i. geta þeir svifið án þess að veifa vængjunum, og er sá hæfileiki mest kominn undir stærð vængjanna í samanburði við líkamsþungann; 2. geta þeir knúið sig áfram í loftinu, rneð því að veifa vængjunum; meðal annars er þessi hæfileiki mjög kominn undir styrkleik og þroskun flugvöðvanna. Á loftskipunum er fyrri þrautin leyst með loftbelgnum, sem heldur þeim svífandi, en hin síðari með hreyfivélunum og loftskrúf- unurn, sem knýja þau áfram. I stað loftbelgs hafa flugvélarnar nokkurskonar vængi eða svifþynnur, sem þær líða á um loftið eins og fuglarnir. En til þess að knýja þær áfram, eru hafðar loftskrúfur, eins og á loft- skipunum. Pað tókst ekki í einni svipan að finna nothæfar flugvélar, menn urðu að feta sig áfram með þolinmæði og þrautseigju. Menn byrja á því, að svífa af hærri stað á lægri, eins og flug- íkornarnir, en færa sig svo smátt og smátt upp á skaftið, og tekst að lokum að knýja þær áfram og stýra þeim á fluginu og hækka þær og lækka eftir vild. * * * Pýzkur maður, er Lilienthal hét, var sá fyrsti, sem gerði verulegar tilraunir til þess, að svífa. Pað var á árunum eftir 1890. Hann bjó sér til svifþynnur úr dúk, er þandar voru út með léttri grind. Honum tókst vel að svífa af hærri stað á lægri. Af 30 metra háum stað gat hann svifið 300 m. áfram, áður en hann sveif til jarðar. Hann festi einnig stél eða stýrisþynnur við svif- vél sína, og gat með þeim stýrt henni talsvert. Honum tókst einnig að notfæra sér hægan vind, til þess að svífa nokkuð hærra, en sá staður lá, er hann lagði upp frá. Með langri æfingu tókst honum að lokum að svífa og halda jafnvægi, þó nokkuð tæki að hvessa. Hann var einnig farinn að hugsa um að tengja hreyfivél og loftskrúfu við svifvél sína, til að knýja hana áfram; en það átti honum ekki að auðnast. Við sviftilraun 10. ágúst 1896 fat- aðist honum flugið, hann steyptist til jarðar og beið bana.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.