Eimreiðin - 01.01.1916, Qupperneq 43

43
Einn al þessum íspalteformede Dale,1) som gennemfure
det forholdsvis jævne Indre, og som særlig paa Sydlandet for-
löbe fra S0 til NV«, er Almennagjaa; aðrir dalir eru ekki nefnd-
ir í landslagslýsingunni. Hér er Almannagjá og aðrar hraun-
sprungur gjörð að dal og látin liggja frá suðaustri til norðvesturs,
í stað þess, að gjástefnan á Suðurlandi er frá suðvestri til norð-
austurs, eins og alkunnugt er. — »Det Indre bestaar for det
meste af store ode Strækninger* o. s. frv., og er hjer auðsjá-
anlega átt við hálendið, öræfin; og því kemur það hálf-illa við,
að þessir 26 þús. nautgripir, sem talið er að við eigum, eru
aðallega vistaðir þar — »findes mest i det Indre mod SV« o: á
suðvestur-öræfunum.
Pá er sagt, að jöklarnir nái »langt ned til de græsklædte
Marker i KystlandeU, en varla getur það átt sjer stað á Suður-
landi, eftir því sem sagt er á öðrum stað; þar getur ekki verið
mikið um »græsklædte Marker«, þar sem landið er þar »dækket
af de fra Gletscherne hidforte Grusmasser«. — Af > lufi (eld-
fjallaösku) segir höf. lítið hér á landi (>i ringe Mængde«), en
þó sé önnur aðal-bergtegundin Palagonit, eins og það eigi ekkert
skylt hvað við annað.
Um afstöðu og hæð nokkurra hafjalla landsins er þetta sagt
meðal annars: »1 Vatnajökull ligger 0ens hojeste P*unkter,
Oræfajökull 1958 m. (rétt 2119 m.), Snæfell 1822 m. og Vul-
kanen Eyjafjallajökull 1705 m. (rétt 1666 m.); paa Halvoen
mellem Breidi- og Faxafjorden hæver den gamle Vulkan Snæ-
fellsnæs sig til 1436 m. (rétt 1446 m.).« Petta er hálf þriðja
lína í bókinni, en villurnar ekki færri en 6, og þær svo stórar
sumar, að hart mundi á þeim tekið hjá dreng í I. bekk, hvað
þá heldur hjá lærðum prófessor, sem ritar bók upp á 1200 bls.
Mér er óskiljanlegt, hvað komið hefir höf. til að flytja Eyjafjalla-
jökul og Snæfell upp á Vatnajökul. Aftur eru hinar villurnar
skiljanlegri, en hjá þeim öllum gat hann komist, með því að líta
á hin ágætu kort herforingjaráðsins danska. Hver, sem rita vill
um landafræði Islands, verður að leggja þau til grundvallar, svo
langt sem þau ná. Á þeim er Hekla talin 1447 m. há, en höf.
fer þar, eins og jafnan, eftir eldri mælingum, og telur hana
*) Allar leturbreytingar gjörðar af mér.
St. St.