Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1916, Blaðsíða 57

Eimreiðin - 01.01.1916, Blaðsíða 57
57 Einhver kærasta endurminningin, sem ég hefi að heiman, er minningin um landið, þegar það var að hverfa mér sjónum, og hafið smám saman hreif það niður í djúpið. Pað var víst um kvöld, vetrarkvöld, með sterkum, málm- hörðum litum. Síðast sá ég ekki annað en hvítglitrandi þúfu út við sjóndeildarhringinn, í umgjörð elds og koparrauðra lita. Pað var hæsti fjallahnúkurinn á gamla Fróni. Eg sé enn þá fyrir augum mér þessa hvítu þúfu. Hún er eins og sæmerki, sem vísar mér veginn heim. Hún lyftir upp yfir hafið öllum yndisleik landsins míns, fjarlæg og köld, ein- mana, mitt á milli hafs og himins. Petta er ekki annað en minning, einföld mynd, sem við allir könnumst við, sem höfum hafið milli vor og fósturjarðarinnar. En hún geymir, samt sem áður, djúpan innri sannleik. I heimi andans, vísinda, bókmenta og lista eru það líka alt- af hæstu tindarnir, sem lyfta landinu upp úr hafi gleymskunnar og fjarlægðarinnar, og eru oss sæmerki heim til íslenzkrar menn- ingar. Meðal þeirra tinda ber séra MATTHÍAS höfuðið hátt — í umgjörð bjartra lita. Mér er skylt að kannast við, að heima fanst mér ekki svo mikið um hæð eða form þessa hnúks, sem vera bar. Láglendið og smáfjöllin draga oft úr hæðinni, þegar maður stendur á landi. En séra Matthías hækkaði, þegar ég kom út á hafið. Og það eru aldrei lægstu fjöllin, er svo fer um. — Nú er hann einn af hæstu og fallegustu hnúkunum, sem vísa mér veginn heim. Og ég hefi innri þörf til að segja honum það — blessuðum karlinum — við þetta tækifæri. Og að lpkum óska ég honum alls góðs, og margra farsælla ára meðal vor. Hann á langan og fagran dag að baki, og á langt og fagurt sólarlag skilið. Og þjóðinni okkar er það til góðs, að hafa ein- hvern á meðal sín, sem henni þykir vænt um. Khöfn, ii. nóv. 1915. JÓNAS GUÐLAUGSSON.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.