Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.1986, Qupperneq 36

36
DV. MÁNUDAGUR13. JANÚAR1986.

Sviðsljós
Sviðsljós
Sviðsljós
Sviðsljós
Þessi fékk risakoss.
Akureyri:
„Alveg Gáttaður
gægist í glögg
Frá Jóni G. Haukssyni, blaða-
manni DV á Akureyri
Örn Ingi myndlistarmaður sagð-
ist vera pakkasveinn og heita „Al-
veg Gáttaður" þegar hann, í hlut-
verki jólasveins, leit inn i jólaglögg
hjá Leikfélagi Akureyrar skömmu
fyrir jól. Það voru leikendur Silfur-
tunglsins sem stóðu að glögginni.
Leikritið verður frumsýnt á Akur-
eyri 24. janúar næstkomandi.
Æfingar á Silfurtunglinu hafa
verið strangar undanfarnar vikur.
Eftir eina æfingu var ákveðið að
slá upp glögg og fá jólasvein til að
dreifa pökkum sem leikarar gáfu
hver öðrum.
Örn Ingi fékk hlutverk Jóla.
Hann var kvaddur til með skömm-
um fyrirvara og drifinn í skyndi í
búning gömlu sveinanna. Stóð fyrir
sínu, Örn Ingi, pakkarnir komust
rækilega til skila.
Pakkamir teknir upp og síðan tekið til við að syngja.
DV-myndir JGH.
Hann hangir svosem ekkert á
horriminni ennþá en það er smá-
mál miðað við fyrra mittismál.
Gömlu buxurnar gætu komið sér
vel sem tjald í næstu útilegu.
. /
„Jóli, þú getur ekki gert mér þetta lengur. Mamma er komin á
róandi.“ Mikið hlegið þegar pakka- og jólasveinninn Örn Ingi
myndlistarmaður dreifði pökkunum. “
I einangruninni
hakkaði hann í
sig veggfóðrið
Menn komast á síður heimsmeta-
bókar Guinness fyrir margt skemmti-
legra en William J. Cobb. Hans er
getið fyrir offítuvandamál en Will-
iam telst fæðualki sem er síst auð-
veldara viðureignar en venjulegur
alkóhólismi.
í dag vegur William aðeins rúm tvö
hundruð kíló sem er hrein hátíð
miðað við það sem áður var. Reyndar
á hann heimsmetið í þyngdartapi,
losaði sig við 285 kíló á þremur árum
gegnum megrunarmeðferðir á
sjúkrahúsum. En það dugði ekki
lengi og fljótlega féll hann í sama
farið.
Eitt skiptið, þegar hann ákvað að
standa megrunina á enda, var neyð-
arúrræðið að loka sjálfan sig inni í
herbergi þar sem engan mat var að
fínna og henda lyklinum út um
gluggann. Þetta var á laugardegi og
næst vissi hann af sér á geðsjúkra-
húsi á þriðjudegi. Læknarnir sögðu
honum að hann hefði endað með þvi
að rífa veggfóðrið af veggjunum og
reynt að éta það með bæði lími og
múrbrotum.
Aðeins eitt var eftir - almættið.
Hann sneri sér til guðs og bað um
hjálp og með hans aðstoð og reglu-
bróður í næsta söfnuði tókst að ná
tökum á vandanum. Núna er það
aðeins ein máltíð á dag og sífellt
renna kílóin. Takmarkið er að kom-
ast niður í hundrað kíló!
Að lokum eitt heilræði til þeirra
sem vilja grennast frá William J.
Cobb.
„Finnið ykkur gott megrunarfæði,
Þriggja ára krútt og jafnþungur
fullorðnum karlmanni.
gerið áætlun og standið við allt
saman. Það er erfitt en fyrst mér
tókst það er þetta öllum fært.“
William hefur reynsluna og hlýtur
því að vita hvað hann syngur.
Hundslegur
sjónarhóll?
Hvemig skyldi annars veröldin líta
út í augum þessa hundgepils sem
spásséraði um götur Rómaborgar á
dögunum? Það er kalt úti svo hann
brá sér í hlýja yfirhöfn en skóna
vantar tilfinnanlega. Vegfarendur
eins og ógnvekjandi skrímsli sem
vissara er að vara sig á ef lífi skal
halda. Annars hjálpaði myndavélin
eitthvað til við að blekkja augað -
ensamt...