Dagblaðið Vísir - DV - 13.04.1987, Blaðsíða 36
52
MÁNUDAGUR 13. APRÍL 1987.
LAUSAR STÖÐURKJÁ
REYKJAVÍKURBORG
Hitaveita Reykjavíkur óskar eftir að ráða rafeindaverk-
fræðing eða tæknifræðing til starfa við stjórnkerfi og
rafeindabúnað veitunnar.
Upplýsingar um starfið veitir Árni Gunnarsson í síma
82400.
Umsóknarfrestur er til 1. maí.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds Reykja-
víkurborgar, Pósthússtræti 9, 5. hæð, á sérstökum
eyðublöðum sem þar fást.
Smáauglýsmgadeild
verður opin um páskana
sem hér segir:
Miðvikudaginn 15. apríl frá kl.
9-18.
Skírdagurtil páskadags LOKAÐ.
Mánudagur 20. apríl (2. í páskum)
kl. 18-22.
Auglýsingin birtist þá í fyrsta
blaði eftir páska - þriðjudaginn
21. apríl.
Ánægfulega
páskahelgi
SMÁ -auglýsingadeild\
Þverholti 11 - Sími91-27022.
I\IÝ HÖRKUGÓÐ
MYIMDBÖND
INNRÁSIN
FRÁ MARS
Kvöld eitt vaknar David
litli við mikinn hávaða og
um leió sér hann ægistert
Ijóssvífatil jarðar. Hann
lætur foreldra sína vita.
Þau komast að leyndar-
dómnum mikla og berjast
hetjulegri baráttu við
kynjaverurfrá öðrum
hnetti.
FJÓRIR
Á FULLU
Þeirfélagarnir Rikki,
Stan, Arney og Jason
ráða sig til sumarstarfa á
hóteli í Mexíkó. Líðurekki
á löngu þartil þeir félagar
eru komnir í góð „sam-
bönd" að undanskildum
Stan sem lætur þó ekki
deigan síga og stendur
að lokum með pálmann í
höndunum.
Verða til afgreiðslu mánudaginn 13. apríl.
DREIFING HÁSKÓLABÍÓ
Sími 61 1212
„Oft var þórf
en nú er nauðsyn“
Slíkar setningar koma ósjálfrátt í
hugann þegar kosningar nálgast og
velja skal þá sem eiga að stjóma
landinu næstu fjögur árin. Þegar
afrekaskrá ríkisstjómar íhalds og
Framsóknar er skoðuð fer ekki hjá
því að maður sannfærist um að „oft
var þörf en nú er nauðsyn", nauðsyn
á að gera róttækar breytingar, nauð-
syn á að veita stjómarflokkunum
ærlega ráðningu.
Hvers vegna?
Því er auðvelt að svara. Stefna rík-
isstjómarinnar hefur í meginatrið-
um snúist um að efla þann sterka á
kostnað þess veika. „Litli maður-
inn“ í þjóðfélaginu hefur ekki átt sér
málsvara innan þessarar stjómar
þrátt fyrir vin sinn, Albert Guð-
mundsson.
Það er engin tilviljun að talað er
um að i landinu búi tvær þjóðir,
þjóðir sem búa við eins ólík skilyrði
og hugsast getur.
Annars vegar er það taxtaþjóðin
hins vegar þeir sem njóta þess frels-
is sem hið óhefta markaðsþjóðfélag
frjálshyggjunnar býður upp á. Lífs-
kjör í landinu hafa sennilega aldrei
verið eins misjöfn og í tíð þessarar
ríkisstjómar. Launamunur hefur
sjaldan eða aldrei verið meiri.
Það er í raun sama hvert við lítum,
alls staðar blasir misréttið við, í
launamálum, skólamálum, dagvist-
armálum, málefnum aldraðra,
málefhum fatlaðra o.s.frv.
Það hlýtur því að vera lífshags-
munamál þjóðarinnar að koma í veg
fyrir að stjómarflokkamir (Borgara-
flokkurinn meðtalinn) nái meiri-
hluta, á Alþingi. Það er nauðsyn ef
við viljum koma í veg fyrir að frjáls-
hyggjan verði allsráðandi í þjóð-
félaginu.
Við viljum koma í veg fyrir að
skólakerfið verði boðið út og afhent
hæstbjóðanda þannig að menntun
verði forréttindi þeirra efnameiri, við
viljum koma í veg fyrir að bama-
heimilin verði seld eins og tillögur
komu fram um á nýafstöðnum lands-
fundi Sjálfstæðisflokksins, við vilj-
um koma í veg fyrir að læknisþjón-
ustan verði boðin út og þeir sem á
henni þurfa að halda greiði fullt
verð fyrir.
Og við óttumst að þess verði ekki
langt að bíða að þeim íhaldsmönnum
detti í hug að bjóða löggæsluna út
og selja dómskerfið.
Þetta allt þurfum við að koma í
veg fyrir.
Við viljum búa í þjóðfélagi sem
byggir á jafhrétti og félagshyggju í
stað misréttis og sérhyggju.
Góðærið
Á síðasta ári var bullandi góðæri
í landinu en hverjir hafa notið góðs
af því? Skyldu launþegar á Suður-
landi hafa orðið þess varir, eða
sunnlenskir bændur? Ég held ekki.
Launakönnun Kjararannsóknar-
nefndar, sem gerð var á sl. vori,
staðfesti það sem raunar hefur verið
vitað lengi, að launakjör, þ.e. raun-
veruleg greidd laun, á Suðurlandi
em þau lægstu á landinu öllu.
Svo koma þeir Þorsteinn og Jón
ásamt sínum dyggu fylgisveinum og
telja upp „afrekin". Þeir segja okkur
frá hversu vel þeim hafi tekist að
ná verðbólgunni niður, hversu
myndarlega þeir hafi tekið á hús-
næðismálunum, hverju þeir hafi
komið til leiðar í skattamálum o.s.
frv.
Halda þessir góðu menn að fólk í
kjördæminu þeirra sé verr upplýst
en annað fólk, halda þeir virkilega
að við vitum ekki að það var verka-
lýðshreyfingin sem krafðist aðgerða
í þessum málaflokkum og stillti rík-
isstjóminni upp við vegg?
Landbúnaðarráðherra hefur hrós-
að sér mjög af frammistöðunni í
landbúnaðarmálum og það er von.
Ekki virðast þeir hjá Stéttarsam-
bandi bænda sama sinnis ef marka
má „Hugmyndaskrá" sem nýlega var
send öllum bændum.
KjaUarinn
Hansína Á. Stefánsdóttir
starfsmaður Verslunarmanna-
félags Árnessýslu
kafinn við að gera kosningasamn-
inga. Nú er ekki þörf aðhalds hjá því
opinbera þrátt fyrir gífurlegan fjár-
lagahalla, það eru að koma kosning-
ar og Þorstein vantar tilfinnanlega
atkvæði.
En eins og einhvers staðar stend-
ur, það kemur dagur eftir þennan
dag og hvað þá? Hver á að borga
kosningavíxil Þorsteins? Eða trúir
því nokkur að Þorsteinn Pálsson
ætli stóreignamönnum eða fyrir-
tækjunum, sem nú búa við verulegar
ívilnanir í skattamálum, að borga?
Nei, það er ekki ætlun Þorsteins, fái
hann hins vegar einhverju ráðið eft-
ir kosningar munu launþegar sjálfir
fá að borga brúsann.
Það er alveg ljóst að fólk á hinum
almenna vinnumarkaði sættir sig
ekki við annað en að fá sambærileg-
ar launahækkanir og opinberir
„Það er í raun sama hvert við lítum, alls
staðar blasir misréttið við, í launamálum,
skólamálum, dagvistarmálum, málefnum
aldraðra, málefnum fatlaðra o.s.frv.“
Það verður gaman að aka um
sunnlenskar sveitir þegar „diskó“-
músíkin dunar úr hverri hlöðu'og
hveiju fjósi og horfa, í stað búsmala
á beit, á bænduma og fjölskyldur
þeirra á fjórum fótum um öll tún við
ánamaðkatínslu. Og ánamaðka
handa hverjum? Jú, handa heildsöl-
um og öðrum þeim sem hafa efni á
að kaupa dýr laxveiðileyfi.
í stjómartíð þessarar ríkisstjómar
hafa launþegar orðið að færa gífur-
legar fómir. Fyrsta verk hennar var
eins og kunnugt er að lækka laun
um fjórðung. Þessu hefur verkalýðs-
hreyfingin verið að reyna að ná upp
starfsmenn hafa nú fengið. Og vissu-
lega væri það ánægjulegt ef þessir
samningar ganga í gegn án þess að
verðbólguhjólið fari að snúast en
það er með mig eins og fleiri að ég
óttast verðbólgu í kjölfar þeirra.
Ég á bágt með að trúa öðm en að
fólk sjái í gegnum þennan loddara-
leik formanns Sjálfstæðisflokksins,
einkum þegar litið er til þess að þess-
ir samningar hafa haft langan
aðdraganda. Mér finnst ótrúlegt að
„góðmennska" hans eigi sér djúpar
rætur ef tillit er tekið til fyrri
reynslu.
Mér finnst a.m.k. ansi billegt af
„Haida þessir góðu menn að fólk i kjördæminu þeirra sé verr upplýst en
annað fólk, halda þeir virkilega að við vitum ekki að það er verkalýðs-
hreyfingin sem krafðist aðgerða í þessum málaflokkum og stillti rikisstjórn-
inni upp við vegg?“
í áföngum. í samningum þeim sem
gerðir vom á sl. ári, þ.e. í febrúar
og desember, fór verkalýðshreyfing-
in nýjar leiðir.
Launahækkanir vom litlar, aðalá-
herslá var lögð á félagslegar
umbætur s.s. í húsnæðis- og skatta-
málum. Allt kapp var lagt á að halda
verðbólgunni, og þar með öllu verð-
lagi, í skefjum og eins og fyrr sagði
stjómarherrunum stillt upp við
vegg. I desembersamningunum náð-
ist samkomulag um að lægstu laun
hækkuðu umfram önnur, þ.e. þau
laun sem þá vom undir 26.500 á
mánuði.
Um þetta náðist alger samstaða
innan ÁSÍ. Fólki fannst kominn tími
til að gera átak í þvi að leiðrétta kjör
þeirra lægst launuðu.
Hverl stefnir?
Nú blasir sú staðreynd við okkur
að markmið samninganna virðast
vera að fara til fj. . . , fjármálaráð-
herra, Þorsteinn Pálsson, er önnum
Þorsteini að nota slíkar aðferðir við
atkvæðaveiðamar.
Hverj'ir eru valkostirnir?
Ágæti lesandi! I komandi kosning-
um em valkostimir sem þú stendur
frammi fyrir aðeins tveir. Þú getur
valið um áframhald þeirrar stjómar-
stefnu sem ríkisstjóm íhalds og
Framsóknar hefur fylgt, eða sterka
vinstri stjóm undir forystu Alþýðu-
bandalagsins.
Alþýðubandalagið er eini valkost-
ur þeirra sem vilja breytingar á
íslensku þjóðfélagi. Það er eini val-
kostur þeirra sem vilja að jafnrétti
ríki í raun í landinu. Það er eini
valkostur þeirra sem vilja hamla
gegn hemaðarbrölti stórveldanna og
það er eini valkostur þeirra 90%
Islendinga sem em hlynntir tillögum
um kjamorkuvopnalaus Norður-
lönd.
Kjósandi góður, þitt er valið, vand-
aðu það.
Hansína Á. Stefánsdóttir