Dagblaðið Vísir - DV - 22.04.1987, Blaðsíða 22

22
MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL 1987.
Áskorun til eigenda og
ábyrgðarmanna fasteigna um
greiðslu fasteignagjalda í Reykjavík.
Fasteignagjöld í Reykjavík 1987 eru nú öll gjaldfallin.
Gjaldendur, sem ekki hafa gert skil innan 30 daga frá
birtingu áskorunar þessarar, mega búast við að óskað
verði nauðungaruppboðs á eignum þeirra í samræmi
við I. nr. 49/1951 um sölu lögveða án undangengins
lögtaks.
Reykjavík 15. apríl 1987
Gjaldheimtustjórinn í Reykjavík.
o LÁBS<^LJJBÖR^,
Seljið
Vinnið ykkur inn
vasapeninga.
Komið á afgreiðsluna — Þverholti 11
um hádegi virka daga.
AFGREIÐSLA
SÍMI27022
TILKYIMNING
FRÁ LANDBÚNAÐARRÁÐUNEYTINU
Ráðuneytið verður lokað eftir hádegi miðvikudaginn
22. apríl og föstudaginn 24. apríl vegna flutnings úr
Arnarhvoli.
Opnað verður mánudaginn 27. apríl að Rauðarárstíg
25, 4. hæð.
Símanúmer ráðuneytisins er óbreytt, 62-2000.
Póstfang er Rauðarárstígur 25, 150 Reykjavík.
21. apríl 1987.
Landbúnaðarráðuneytið.
halda skátarnir í Kópavogi sína
árlegu kaffisölu í Félagsheimili
Kópavogs (uppi) frá kl. 3—6.
Hlaðborð með girnilegum kökum.
Einnig verða skátarnir með kaffi,
vöfflur og rjóma í Digranesi meðan á
skemmtiatríðum stendur.
Styrkið okkur í starfi!
KVENNADEILDIN URTUR
&
SKATAFELAGIÐ KÓPAR
Boigaraflokkurínn og orku-
tengdur iðnaður á Austuríandi
- ný viðhorf til kjörstærðar fyrirtækjanna
Eftir nokkurn óróleika í íslenskum
stjórnmálum undanfama daga hefir
nýr og öflugur stjómmálaflokkur nú
hafið göngu sína. Þetta er Borgai-a-
flokkurinn sem fer glæsta sigurför um
landið.
Nýtt jafnvægi ftjálshyggju og lýð-
ræðis er að myndast.
KjaUarinn
Ingvar Níelsson
verkfræðingur
Aðdragandann að stofnun Borgai-a-
flokksins þarf ekki að rekja. Hann er
öllum landslýð kunnur. Allt á þetta
hins vegar rót sína að rekja til nýrrar
stefhu í þjóðfélagsmálum um heim all-
an. Hún fer fram úr gömlum hefðum
í stjórnmálum og úreltir þær en að-
hæfir stjómunina þeim tæknilegu
stökkbreytingum sem fjarskipti, fjöl-
miðlar og samgöngur hafa orðið fyrir
á undangengnum árum.
Borgaraflokkurinn er því tímabær
og alls engin tilviljun. Hann sprettur
úr frjósömum jarðvegi fjölbreyttra og
sjálfstæðra skoðana sem hvetja til
framtaks og dáða en geta af sér nýja
kröfu um aukin réttindi til lífsgæða.
Staðfesta Borgaraflokksins og þróttur,
sem nú em alkunn, einkennast af að
heill hugur fylgir góðum málstað.
1 nýafstaðinni kosningaherferð um
Austurlandskjördæmi sátu, auk okkar
borgaraflokksmanna, forsvarsmenn
hinna stórflokkanna ásamt fulltrúum
nokkurra minni flokka og flokksbrota
enn á ný frammi fyrir kjósendum á
alls fjórtán framboðsfúndum.
Sverrir vinsæll
skemmtikraftur
Sverrir Hermannsson, sem verið
hefir vinsæll skemmtikrafitur á fram-
boðsfundum undanfarinna ára, er nú
vart svipur hjá sjón frá því sem áður
var. í stað hnútukasts og klúryrða,
sem vom háttvirtum menntamálaráð-
herra áður eðlileg, má nú heyra raus
gamals manns um umdeild störf hans
í fráfarandi ríkisstjóm. Sverrir Her-
mannsson örvæntir um framtíð sína
og snýr hnakkanum í veðrið. LSD-
víman (LSD = Landsins Stærsti
Draumur) er mnnin af honum.
1 upphafi ferðarinnar líkti Sverrir
Hermannsson andstæðingum sínum
gjaman við hraðgenga snælduhala en
varð þögull þegar á hæfhi hans sjálfs
reyndi að haga orðum sínum eftir sí-
vaxandi hraða í fréttaburði að sunnan.
Óvæntar niðurstöður skoðanakann-
ana, ákvarðanir ákæmvaldsins utan
dagskrár flokksins og ósamræmanleg-
ar yfirlýsingar flokksformannsins
urðu þessum nú svifaseina manni of-
viða. Allur flokksrokkurinn virtist hér
kominn af stað og átti háttvirtur
menntamálaráðherra í sýnilegum erf-
iðleikum að fóta sig.
Við Austfirðingar hljótum því að
spyrja okkur hvort þessi maður að
vestan hafi enn fulla dómgreind, hvort
honum sé fyrir elli sakir farin að
bregðast bogalistin, hvort við eigum
að hafa hann fyrir þingmann okkar
öllu lengur. Svarið er NEI! Farðu
heim, Sverrir!
Lofsöngurinn, sem Sverrir Her-
mannsson syngur um sjálfan sig og
gengisfellinguna, er heldur ekki leng-
ur á vinsældalistanum top-ten. Við
vitum nú öll - og háttvirtur mennta-
málaráðherra veit það líka - að hann
situr þama á gormi sem þýtur upp og
rífur botninn úr buxunum hans þegar-
þreyttur Sverrir Hermannsson stígur
nú úr ráðherrastóli og lætur endanlega
af þingmennsku.
En við heyrðum líka aðra rödd, sýnu
raunhæfari en Sverris Hermannsson-
ar, að vísu, en blandna ótta og
úrræðaleysi. Það var háttvirtur sjáv-
arútvegsráðherra, Halldór Asgríms-
son. sem þá talaði til kjósenda sinna.
Vandmeðfarin rökfræði
Gegn betri vitund flækir Halldór
Ásgrímsson sig nú æ meir i þeirri
vandmeðfömu rökfræði að hann geti
síaukið aflamagnið úr sjó - þrátt fyrir
kvótana sem hann feðraði sjálfur. Það
er nokkurt áhyggjuefni að háttvirtur
sjávarútvegsráðherra gerir ekki grein-
armun á aukningu aflans og velgengni
góðærisins.
Sömu sögu er að segja um flutning
Halldórs Ásgrímssonar á málum land-
búnaðarins. Þar heldur hann fast við
að Island geti orðið samkeppnisfært
landbúnaðarland en veit fúllvel að
loftslag okkar og veðurfar leyfa ekki
samanburð við hlýrri lönd. Offram-
leiðsla í landbúnaði er vandamál um
allan hinn vestræna heim. Við getum
verið sjálfúm okkur nóg í þessari fram-
leiðslugrein ef vel lætur.
Borgaraflokkurinn er því eini flokk-
urinn í framboði í kjördæminu sem
viðurkennir hið raunvemlega vanda-
mál, nefhilega að aukning í hinum
hefðbundnu aðalatvinnuvegum þjóð-
arinnar - þ.e. sjávarútvegi og land-
búnaði - stendur í járnum. Við
Austfirðingar drögum nánast allar
tekjur okkar úr þessum tveimur fram-
leiðslugreinum.
' En þjóðin vex og kröfúmar með.
Bilið milli þess sem við öflum og eyð-
um verður æ stærra. Við lifúm því um
efni fram og þess vegna fellur krónan
okkar. En við viljum láta okkur líða
vel, eignast falleg hús, kaupa fallega
hluti, borða góðan mat, fara til sólar-
landa. Til alls þessa þurfum við meiri
og öruggari tekjur.
Og við eigum fleiri auðlindir en fisk
og gras. Við eigum raforku. Við eigum
jarðhita. Og við eigum nóg af fersku
vatni. En sá sem réð þegar landgæðum
var skipt var ónákvæmur. Hann gaf
Austurlandi lítinn sem engan jarðhita.
Hvar voruð þið, ágætir
menntamenn?
I anda þess jafnréttis, sem nú er
haft í hávegum, ber því að veita okk-
ur Austfirðingum stóraukinn aðgang
að ódýrri raforku til iðnaðar og heim-
ilisþarfa.
Einn sjötti hluti allrar raforku, sem
Landsvirkjun getur framleitt með nú-
verandi virkjunum sínum - eða um
800 GWh (gígavattstundir) - er af-
gangsorka og er ekki nýtt. Þetta er
mun meira orkumagn en það sem
keypt er erlendis frá fyrir loðnuverk-
smiðjumar - alls 24 talsins.
Loðnuverksmiðjumar brenna 50
þúsund tonnum af olíu á ári sem jafn-
gildir 600 GWh og kostar 240 milljónir
króna í erlendum gjaldeyri. Hver kWh
(kílóvattstund) kostar því 40 aura í
þessum innkaupum en í gjaldskrá
Landsvirkjunar er umframorkan boð-
in á 23 /i eyri.
Og graskögglaverksmiðjumar um-
deildu, sem nú hafa verið dæmdar
órekstrarhæfar, brenna einnig olíu en
hefðu að sjálfsögðu allar átt að nota
afgangsraforku eða ódýran jarðhita.
Hvar voruð þið, ágætir menntamenn,
þegar allt þetta fór fram? Vomð þið
fjarverandi eða fór eitthvað alvarlega
úrskeiðis í rökfræðinni ykkar?
Framleiðsluverð raforku á Islandi,
sem er lágt nú þegar, mun fara lækk-
andi allmörg ár fram í tímann. Á sama
tíma hækkar orkuverð í hinum þróuðu
iðnaðarlöndum og mun verða fyrir
stökkhækkun árið 1991 í löndum Evr-
ópubandalagsins. Þá ganga þar í gildi
nýjar reglur um umhverfisvemd fyrir
raforkuver sem kynt em með kolum
og olíu. Á þessum tímamótum verður
raforka þessara landa þrisvar sinnum
dýrari en okkar.
Þá ber að hafa í huga að ráða má
niðurlögum nánast allrar hefðbund-
innar mengunar með ódýrri orku, sem
við eigum nóg af, hvort heldur sem
er raforku eða jarðhita. Því er aug-
ljóst að við íslendingar búum við
aðstæður fyrir iðnað sem engin önnur
vestræn þjóð getur stært sig af er fram
líða stundir.
Samningaumleitanir um álverk-
smiðjuna í Straumsvdk hófust árið
1963. Samningur var undirritaður 1966
og fyrsti áfangi fór í gang 1969. En það
var ekki fyrr en 1980 að verksmiðjan
var fullbyggð og 1984 að gengið var
frá endanlegum samningum um orku-
kaupin. Alls fór því 21 ár í þetta mál.
Og 1986 birtist svo grein í stórblað-
inu Financial Times í London undir
fyrirsögninni Alusuisse kveður ál-
kapphlaupið (Alusuisse quits the
smelting race). fslenskir ráðamenn
höfðu þá þvælt málinu þangað til ál-
vertíðin í heiminum var gengin yfir.
Alvarlegustu mistökin í Straumsvík
eru auðvitað að verksmiðjan er allt
of stór fyrir land og lýð. Hún notar
einn þriðja hluta allrar raforku sem
framleidd er í landinu og veitir 700
fjölskyldum viðurværi. Nauðsynlegur
viðbragðsflýtir er hreint og beint ekki
mögulegur með svo viðamiklum við-
fangsefnum. Og hvemig færi ef við
þyrftum að slökkva undir kerunum í
Straumsvík? Allt er þetta nú að endur-
taka sig á Reyðaiflrði og við tökum
ekki eftir því.
Minni og fleiri
orkutengdar iðngreinar
Öll þróun umhverfis okkur er nú
hröð og verður æ hraðari. Því skiptir
meginmáli að verkefnin séu af kjör-
stærð, eining ríki heimafyrir og
frammámenn séu hæfir til skjótra og
réttra ákvarðana.
Lausnina er auðvitað að finna í
minni og fleiri orkutengdum iðngrein-
um sem hver um sig er viðráðanleg
innan þeirra félagslegu og fjárhags-
legu takmarka sem íslensku einka-
framtaki em sett. Við það dreifist öll
áhætta, meðgöngutíminn styttist og
hættan á að við missum af nýjum tæki-
færum minnkar verulega.
Borgaraflokkurinn beitir sér því fyr-
ir gagngerri endurskoðun og víð-
tækum endurbótum í íslenskum iðnaði
með fullvinnslu og gemýtingu allra
sjávarútvegs- og landbúnaðarafurða
að leiðarljósi og innlenda orku sem
verkfæri.
Borgaraflokkurinn berst einnig fyrir
gmndvöllun nýrra orkutengdra fram-
leiðslugreina sem geta verið arðbærar
í dæmigerðum bæjar- og sveitarfélög-
um á íslandi - einkum á Austurlandi.
Að lokum þakka ég það ótvíræða
traust sem Borgaraflokknum og mér
persónulega er sýnt í Austurlandskjör-
dæmi í æ ríkari mæli en bendi á að
tveir fulltrúar Borgaraflokksins fyrir
kjördæmið á Alþingi íslendinga munu
vinna betra starf en einn.
Ingvar Níelsson
Greinarhöfundur skipar fyrsta sæti S-
listans á Austurlandi
„í anda þess jafnréttis, sem nú er haft í
hávegum, ber því að veita okkur Aust-
firðingum stóraukinn aðgang að ódýrri
raforku til iðnaðar og heimilisþarfa.“