Dagblaðið Vísir - DV - 22.04.1987, Blaðsíða 26

26
MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL 1987.
HANDKNATTLEIKSÞJÁLFARI
- LEIKMAÐUR
Tvö norsk handknattleiksfélög í lægri deildum eru að
leita eftir þjálfurum (mætti vera spilandi þjálfari). í
boði er auk þjálfarastarfsins atvinna og/eða nám,
húsnæði og ýmis önnur hlunnindi. Áhugasamir hafi
samband við Hilmar Björnsson í síma 84389 (þag-
mælsku heitið).
NÁKVÆMNI - DUGNAÐUR
Við leitum að stundvísri, líflegri stúlku, 20-25 ára,
með þægilegt viömót og góða íslensku- og vélritunar-
kunnáttu.
Vinnutími kl. 9-17.
Við bjóðum bjartan og góðan vinnustaó og góðan
starfsanda.
Skriflegar umsóknir sendist auglýsingadeild DV fyrir
laugardaginn 2. maí merkt „Framtíðarstarf 111".
ffl
FREEPORTKLLJBBURINN
KVEÐJUFUNDUR
með Sister Christine Kennedy
verður haldinn í Átthagasal Hótel Sögu föstudaginn
24. apríl kl. 20.30. Kaffihlaðborð. Þátttaka tilkynnist
Baldri Ágústssyni, sími 31615, Ragnari Guðmunds-
syni, sími 10485 eða Grétari Bergmann, st'mi 28319
fyrir fimmtudagskvöld 23. apríl.
Stjórnin
ATVINNA
A. Getum bætt við nokkrum saumakonum, vönum eða
óvönum. Einnig konum á kvöldvaktir.
B. Aðstoðarmaður eða kona til starfa á sníðastofu.
Góð laun í boði fyrir hæft fólk. Við erum á besta stað
í bænum.
Upplýsingar í síma 11520.
/Z/zor
(oo,
SEXTtU OG SEX NOftÐUR

SJIIIUIUEIIlf INII
Skúlagata 51 ' Reykjavík
KDSNINGASJÓÐUR
B0RGARAFL0KKSINS
Hægt er að senda framlog
á tékkareikning
nr. 1234
ÚTVEGSBANKI ÍSLANDS
LAUGAVEGUR105 - 105 REYKJAVÍK
BORGARA
FLOKKURINNi
-úokkurmettnmOÖ
tfcaMan 7. Póetnr. 10* H*yfc|avlk. 84ml 11-M M 2t Mnr. •4tt*#ia0
kC
wn&Jb
16
„Kvennalistinn er ekki í stjörnuleik þar sem einhver algóöur maður eöa kona leiðir mannkynið aftur inn í
paradís."
Umbætur ráðast af
þori þínu og mínu
Það fer enginn lengur í grafgötur
með það að laun kvenna eru lægri
en karla. Konur á besta vinnualdri
ná aðeins meðallaunum karla sem
eru að byrja eða enda á vinnumark-
aðnum. Þetta staðfesta nýlegar
tölur. Sú einkennilega skýring hefúr
heyrst að konur sinni ekki ábyrgðar-
störíúm. Dettur einhveijum það
virkilega í hug að umönnun bama,
aldraðra og sjúkra sé ekki ábyrgðar-
starf?
Auðvitað eru þetta ábyrgðarstörf.
En þeir er svona tala hafa sjálfsagt
aldrei komið nálægt slíkum störfum
og halda að þetta sé ekkert mál. Hér
þarf að koma til viðhorfsbreyting til
starfa í þjóðfélaginu og nýtt gildis-
mat.
Reynsla kvenna af stjórnun
og stjórnmálum
Fjögur ár eru liðin síðan Samtök
um kvennalista voru stofnuð. Nú eru
ákveðin framboð í öllum kjördæm-
um landsins. Það er ekkert áhlaupa-
verk fyrir reynslulitlar konur i
pólitísku þrasi að hella sér út í kosn-
ingabaráttu því að hingað til hafa
konur haft litla reynslu af stjóm-
málum. Auðvitað skal það þó
viðurkennt að einstaka konur hafa
komist áfram í stjómmálum. En þær
hafa þá helst orðið að vera þekktar
af öðrum vettvangi og mátt vera
helmingi duglegri og klárari en karl-
amir og hefur þó varla dugað. Þeim
hefúr samt verið ýtt til hliðar. Þó
konur hafi litla reynslu af stjóm-
málum er ekki þar með sagt að
konur hafi ekki reynslu af stjómun.
Þær hafa í gegnum aldirnar stjómað
heimilunum, grunneiningum hvers
samfélags. Sá reynsluheimur hefur
mótað lífsviðhorf kvenna.
Þjóðfélag samvinnu
og samhjálpar
Vemdun og viðgangur lífsins er
homsteinn í h'fsskoðun kvenna. Sá
er hefur í raun hlustað á konur tala
um bamsfæðingar efast vart eftir
það um að til er sérstök kvenna-
menning. Sú staðreynd að konur ala
af sér annað líf mótar þær öðm frem-
ur og viðhorf kvenna verða að koma
skýrar fram í þjóðfélaginu. Nú verða
konur að krefjast þess að þegar í
stað verði snúið af þeirri óheilla-
braut fátæktar og misréttis er hefúr
viðgengist.
Kjal]aiinn
Sigurbjörg
Ásgeirsdóttir
bóndi og kvennalistakona
á Vesturlandi
eða sveitarstjómum. Er ekki nema
von að ævipólitíkusum litist ekki á
blikuna.
Kvennalistinn er ekki í stjömuleik
þar sem einhver algóður maður eða
kona leiðir mannkynið aftur inn í
paradís. Hefur ekki saga tuttugustu
aldar kennt mönnum að varast slík-
an hugsunarhátt?
Kvennalistinn er ekki flokkur
heldur grasrótarhreyfing sem í raun
hefúr valddreifingu að leiðarljósi,
ekki bara í orði heldur í verki, hreyf-
ing þar sem hver og ein kona er virk.
1 hverju kjördæmi þar sem Kvenna-
listinn starfar er leitast við að skipta
um konur í framkvæmdanefnd ekki
sjaldnar en á 6 mánaða fresti. Þetta
ræðst náttúrlega af aðstæðum á
hvetjum stað og vegalengdum milli
kvenna. Sú staðrevnd að hver og ein
okkar er með í ákvarðanatöku er
„Þó konur hafi litla reynslu af stjórn-
málum er ekki þar með sagt að konur
hafi ekki reynslu af stjórnun.“
Þess í stað verði byggt upp þjóð-
félag samvinnu og samhjálpar þar
sem raunvemlegu jafnrétti verði
komið á. Ekki bara í orði heldur
verki. Hér er hugarfarsbreytingar
þörf þar sem viðhorf kvenna, karla
og barna verði jafnrétthá.
Ævipólitíkusum blöskrar
valddreifing
Það em ekki hvað síst við lands-
byggðarkonur er verðum að rísa upp
og lyfta þessu þjóðfélagi. Við lands-
byggðarkonur sem verðum nú að
horfast í augu við þá staðreynd að
um lífsafkomu okkar er að tefla. Við
höfum þagað of lengi og tekið mögl-
unarlaust við þeim náðarmolum er
að okkur hafa verið réttir. Við verð-
um að leggja hönd á plóginn við að
rækta nýjan mannlífsakur er hefur
gildismat kvenna að leiðarljósi.
Starfsaðferðir Kvennalistans hafa
að mínum dómi legið í þagnargildi,
nema að eitthvað var látið út af því
að kvennalistakonur mega ekki sitja
lengur en í 6-8 ár í einu á Alþingi
sterkasta stoð Kvennalistans. Þetta
eflir sjálfstraust kvenna og er ekki
vanþörf á því.
Bara kona!
Þegar kvennalistakonur á Vestur-
landi fóm þess á leit við mig að tala
um daginn og veginn nýlega þá
hraus mér hugur við því. Hvemig
ætti ég að tala í útvarp sem hef ekki
lokið lengri skólagöngu en skyldun-
ámi og hugsað um ömmu mína
rúmliggjandi og sinnt búskap? Unn-
ið störf sem eru ekki hátt metin í
þjóðfélaginu, allra síst í dag. En þeg-
ar ég hugsaði málið lengur sá ég að
ég yrði að þora því að umbætur ná
aldrei fótfestu í þjóðfélaginu nema
með stuðningi þín og mín er höfum
talið okkur „bara húsmæður", „bara
unnið í fiski“, „bara í verslun" og
„bara í sjúkrahúsum", unnið öll þau
störf sem konur sinna og eru svo lít-
ils metin til launa en em þó undir-
staða þjóðfélagsins.
Sigurbjörg Ásgeirsdóttir
Höfundur er bóndi og kvennalistakona á
Vesturlandi.