Dagblaðið Vísir - DV - 22.04.1987, Blaðsíða 38

[ Chico
skcw«nt»r
JaUi Graham
Herrey
Divine
EVRÓPA - það er
Hljómsveitin Dúndur 1
staðurinn
/KVÖLD
er síðasta tœkifœríð til að
skemmta sér í vetur því að á
morgun er sumardagurínn fyrsti.
Á morgun eiga flestir frí og þess vegna er upplagt að
skella sér í EVRÓPU í kvöld. Pað verður opið frá kl.
22-03. í vetur hafa fjölmargir erlendir sem innlendir
skemmtikraftar komið fram í EVRÓPU. Við látum
ekki deigan síga og höldum að sjálfsögðu áfram með
hækkandi sól. Því að þetta er það sem fólkið vill.
Streymum nú í EVRÓPU í kvöld og kveðjum
veturinn þar eins og við heilsuðum honum, sem sagt
með glæsibrag.
EVRÓt við tímann.
Fréttir__________________
Theodór Júlíusson
fékk
leiklistarstyrk
Jcm G. Haukssan, DV, Akuieyri;
„Þessi styrkur er mikill heiður fyrir
mig. Ég met hann mikils," sagði The-
odór Júlíusson en hann fékk í gær
35.000 króna styrk úr leiklistarsjóði
Jóns Kristjánssonar á Akureyri.
Theodór stundar í vetur nám í
Dramastudio í London. Hann hefur
leikið í mörg ár hjá Leikfélagi Akur-
eyrar. Það var Jón Kristjánsson sem
afhenti honum styrkinn.
Jón stofnaði sjóðinn annan í jólum
árið 1978 er hann hélt upp á 40 ára
leikafmæli sitt hjá Leikfélagi Akur-
eyrar. Þetta var á frumsýningu
Skugga Sveins og Jón að ljúka farsæl-
um leikferli sínum.
Theodór er fyrsti einstaklingurinn
sem fær styrk úr sjóðnum. Aður hefur
verið veitt úr sjóðnum til uppfærslu á
leikritum hjá Leikfélaginu.
fheodór Júlíusson og Jón Kristjánsson.
DV-mynd JGH.
MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL 1987.
Sandkorn
Þau dansa á Reykjanesi.
Boðið upp í
dans
Á dögunum sýndi frambjóð-
andi Kvennalistans í Reykj-
aneskjördæmi. Anna
Ólafsdóttir Björnsson, myndir
á Skipulagsstofu höfuðborg-
arsvæðisins. Stofan er í
Kópavogi og þar ræður ríkjum
Gestur Ólafsson arkitekt.
Hann hreifst svo af einni
mynd önnu að hann festi
kaup á henni. Ekki hengdi
hann þó myndina upp hjá
sjálfum sér heldur ákvað hann
að gefa hana í afmælisgjöf.
Þiggjandinn var Júlíus Sólnes
verkfræðingur. Fékk Júlíus
myndina á fímmtugsafmæli
sínu. Það vakti auðvitað at-
hygli að höfundur kallaði
myndverk sitt „Dansaðu fíflið
þitt, dansaðu."
Um helgina á eftir var Júl-
íus kominn í framboð fyrir
Borgaraflokkinn í sama kjör-
dæmi og höfundur myndar-
innar og orðinn mótframbjóð-
andi Önnu Ólafsdóttur
Bjömsson - og keppinautur.
Myndlist Önnu er sýnilega
áhrifameiri en gerist og geng-
Sumarhús í
sveitinni
Stríðið milli Sjálfstæðis-
flokksins og Borgaraflokksins
verður skrautlegra með hverj-
um deginum sem líður. Alls
konar orðsendingar ganga á
milli og þá ekki síst sögusagn-
ir og kviksögur. Eins og allir
muna víst hófst allt á afsögn
Alberts Guðmundssonar úr
ráðherraembætti að kröfu
Þorsteins Pálssonar sem taldi
útilokað að Albert gegndi
embættinu á meðan hann væri
grunaður um að hafa ekki tal-
ið fram tvær afsláttargreiðslur
frá Hafskipi hf. til heildversl-
unar sinnar.
Síðustu vikuna eða svo hef-
ur þrálátur orðrómur gengið
um að Þorsteinn Pálsson hafi
byggt sér sumarbústað í kjör-
dæmi sínu, á Suðurlandi, án
þess að taka nótur og borga
söluskatt. Á hann jafnvel að
hafa verið svo bíræfmn að
gleyma að telja bústaðinn
fram sem eign á skattskýrsl-
unni. Allra síðustu lausa-
fregnir herma að þessari sögu
hafi verið komið af stað í
sjálfri Valhöll, höfuðstöðvum
Sjálfstæðisflokksins, og ætl-
unin hafi verið sú að almenn-
ingur héldi ásakanirnar
komnar frá Borgaraflokknum.
Síðan hafi Þorsteinn'verið til-
búinn með hverja einustu
nótu og skattframtalið að auki
til þess að hvítþvo sig af öllu
Beðið um
brauð
Alþýðubandalagið á Vest-
fjörðum gefur út veglegt blað
fyrir kosningarnar eins og
aðrir flokkar. Þetta virðist þó
ekki tekið út með sitjandi
sældinni og lítið eftir af pen-
ingum til annarra viðfangs-
efna í kosningabaráttunni.
í blaðinu, Vestfirðingi, aug-
lýsir G-listinn nefnilega stíft
eftir framlögum stuðnings-
manna sinna. „Kosningaskrif-
stofan biður um brauð,“ segir
á einum stað og þar er frá því
greint að beinakex sé þreyt-
andi til lengdar. Á öðrum stað
segir: „Kosningasjóðurinn er
enn magur.“ Það er sem sagt
ekki eintómur dans á rósum
að vera málsvari öreiganna
og spurning hvort menn lifi
það af.
Grátið á ís-
lensku
Um páskahelgina varð það
óhapp að fugl villtist inn í
hreyfil íslenskrar farþegaflug-
vélar á leið frá Kastrup-flug-
velli í Kaupmannahöfn.
Fuglinn kembir vitanlega
ekki hærurnar þaðan í frá en
hreyfilinn mátti hins vegar
ekki missa úr gangi og var því
snúið við til Kastrup aftur.
Var farþegunum komið fyrir á
meðan aðgerð fór fram og
fuglinn reyttur úr hreyflinum.
I miðri bið koma SAS-flug-
freyjur að máli við farþega úr
flugvélinni með grátandi 6 ára
bam á milli sin og spyrja hvort
sá kunni ekki íslensku. Kom
þá í ljós að barnið hafði átt
að fara heim til íslands í um-
sjá flugfreyjanna í íslensku
vélinni - en hreinlega gleymst.
Barnið átti því fuglinum það
að þakka að komast heim án
frekari tafar. Annars væri það
líklega grátandi enn útí í Dan-
mörku.
Vandræðum flugferðarinn-
ar var þó ekki þar með lokið
þar sem dyrabúnaðurinn fór
úr skorðum þegar loka átti
flugvélinni. Lauk ferðinni því
ekki fyrr en önnur flugvél kom
og sótti farþegana nokkuð
slæpta en alla ógrátandi.
Læra á bíl
Ökukennari einn á Húsavík
er orðinn sérfræðingur í því
að kenna Grænlendingum á
bil. Hann hefurþegar útskrif-
að fimm unga mcnn frá
Grænlandi. Þeir hafa raunar
verið kaupamenn fyrir norðan
og því notað tækifærið til þess
að læra akstur í menningár-
löndum. Grænlensk ökuskír-
teini duga nefnilega ekki í því
efni.
Mörgum finnst að Græn-
lendingarnir hafi verið ein-
staklega framsýnir og heppnir
að leggja stund á menningar-
legt ökunám hér á landi þar
sem við stöndum allra fremst-
ir, íslendingar. Fyrir utan það
kvartar enginn, okkur vitan-
lega, yfir ökukennaranum á
Húsavík og alla vega ekki
Grænlendingar.
Umsjón:
Herbert Guðmundsson.

Kvikmyndir
Tónabíó - Leikið til sigurs ★ ★
Öllu fómað fyrir köi fubolta
Leikstjóri: David Anspaugh.
Handrit: Angelo Pizzo.
Kvikmyndun: Fred Murphy.
Tónlist Jerry Goldsmith.
Aðalleikarar: Gene Hackman, Barbara
Hershey og Dennis Hooper.
Einhverra hluta vegna hefur Leik-
ið til sigurs tvö ensk nöfn, Hoosiers
og Best Shot, sem birtist allt í einu
á tjaldinu í Tónabíói. Ekki veit ég
af hverju, en í Bandaríkjunum gekk
myndin allavega undir nafninu Ho-
osiers, sem er gælunafn á skóla-
körfuboltaliði sem myndin snýst um.
Satt best að segja olli Leikið til
sigurs nokkrum vonbrigðum hjá
undirrituðum. Einhverjar óskars-
tilnefningar fék’^hún fyrir stuttu.
Meðal annars fékk Dennis Hooper
tilneíningu fyrir aukahlutverk. Atti
hann það skilið. Þrátt fyrir að per-
sónan sem hann leikur sé löngu
útþvæld í Hollywoodmyndum nær
hann tökum á áhorfendum með leik
sinum.
Efhi myndarinnar er ósköp ófrum-
legt og helst er ég á þeirri skoðun
að einhverjir framleiðendur hafi sagt
sem svo. „Nú er kominn tími til að
græða á körfubolta." En eins og þeir
sem fylgjast eitthvað með íþróttum
vita er körfubolti einhver alvinsæl-
asta íþrótt vestanhafs. Og þegar
peningamenn ráða er handritið
aukaatriði, enda er það eins þunnt
og hugsast getur.
Gene Hackman leikur körfubolta-
þjálfara með óljósa fortíð að baki
sem fenginn er til að þjálfa körfu-
boltalið í menntaskóla i smábæ
einum árið 1951, þar sem karlkyns
nemendur eru aðeins sextíu og fjórir.
Nú, eins og vænta má mætir hann
mótspymu í fyrstu frá íhaldssömum
Gene Hackman og Dennis Hooper i hlutverkum sinum.
bæjarbúum. Besti körfuboltastrák-
urinn er í fylu til að byrja með og
fallegi og góði kennarinn í líki Bar-
böru Hershey móðgast við hann og
vill ekkert hjálpa. Til að kóróna allt
tapar liðið hans fyrstu leikjunum
með miklum mun. En eins og lesend-
ur er sjálfsagt farið að gmna snýst
þjálfaranum allt í haginn og mynd-
inni lýkur með úrslitakeppni um
skólabikar Indianafylkis.
Ekki græðir my ndin mikið á hand-
ritinu. Aftur á móti skapast spenn-
andi stemmning kringum hið
óálitlega körfuboltalið sem bjargar
ekki svo litlu, ásamt áðumefndum
leik Dennis Hooper sem leikur
þorpsrónann sem þjálfarinn tekur
upp á arma sína. Gene Hackman er
passlega grófur í hlutverki þjálfar-
ans og kemst vel frá sínu. Aftur á
móti er Barbara Hershey í hlutverki
sem engan veginn er hægt að bjarga.
Leikið til sigurs er í heild hin
sæmilegasta afþreying, þótt meló-
dramatíkin sé á köflum væmin og
óþörf. Af hverju myndin er látin ger-
ast akkúrat 1951 er svo aftur á móti
staðreynd sem ómögulegt er að
skilja. Það er ekkert í handritinu
sem bendir til þess að þess þurfi.
Sjálfsagt aðeins ein „snilldarhug-
mynd“ einhvers aðstoðarframleið-
anda í Hollywood svo eitthvað sjáist
eftir hann.
Hilmar Karlsson
★★★★ Frábær ★★★ Góð ★★ Miðlungs ★ Léleg 0 Afleit