Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1987, Side 12

12
LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1987.
Gamalt morðmál vekur
athygli í Bretlandi
Ein af óleystum morðgátum síð-
ustu ára er mál týnda lávarðarins
og myrtu fóstrunnar. í Bretlandi er
þetta mál enn umtalað og rifjað
reglulega upp. Ekkert hefur spurst
til hins ákærða, Lucas lávarðar, í 13
ÁLEGGSHNÍFUR
SE 8
- Handhægur við
kjötborð og mötu-
neyti.
- Auðveldur í með-
ferð og þrifnaði.
- 220 volt.
- þýsk gæðavara.
RDKRÁS
I l=] RAFEINOATÆKNIÞJÓNUSTA
Jfl J Bíldshölða 18 - Siml 671020
ár og alls ekki er vitað með vissu
hvort hann er hinn seki. Þetta gerir
máliö auðvitað dularfullt og verður
til þess að ráðgátan um Lucan lávarð
gleymist vart á næstu árum.
Lucan skrifaði bréf stuttu eftir að
morðið var framið og talaði þar óljós-
um orðum um „undarlegt kvöld“ og
„ótrúlega tilviljun". Hvað hann átti
við er ekki vitað en margt í þessari
sögu ber vitni um tilviljanir. Ein
þessara tilviljana er sú að fyrir
nokkru komu út tvær bækur þar sem
kafað er í þetta mál.
Tvær bækur
Höfundar beggja bókanna eru
blaðamenn. Patrick Marnham,
blaðamaður hjá The Independent, er
höfundur annarrar bókarinnar sem
hann kallar í fótspor Lucans lávarð-
ar. Hin bókin heitir Lucan - saklaus
og er eftir Sally Moore sem áður
starfaði fyrir Daily Star.
Moore segist hafa rannsakað þetta
mál í 12 ár og árangurinn er reyfara-
kennd saga í stíl við ævintýri
Sherlocks Holmes. Sagt er að kaflar
hennar um rannsókir á blóðblettum
og blóðflokkum eigi sér helst sam-
jöfnuð í safaríkum lýsingum reyfara
á slíkum málum. Moore byggir bók
sína aö verulegu leyti á viðtölum við
ættmenn lávarðarins sem allir trúa
á sakleysi hans. Hún fékk þó ekki
tækifæri til aö ræöa við Veronicu,
konu lávarðarins, en hún heldur því
fram að allar tilraunir til að halda
málinu á lofti þjóni þeim tilgangi ein-
um að ófrægja hana sjálfa.
Þær staðreyndir í þessu máli, sem
almennt eru viðurkenndar, eru á þá
leið að Veronica, kona sjöunda lá-
varðarins af Lucan, dvaldi heima
þann 7. nóvember ásamt þrem ung-
um bömum sínum og fóstrunni,
Söndru Rivett. Bústaður þeirra var
■■

Lucan lávarður. Ekkert hefur til hans spurst i 13 ár.
Sértilboö
Hægindastóll með leðri,
á snúningsfæti, stillanlegt bak.
Tilboð: Stóll með skemli stgr. 24.415,
SUDURLANDSBRAUT 22
S:36011
við Lower Belgrave Street í einu af
úthverfum Lundúna. Lávarðurinn
var ekki heima.
Fórnarlambið
Um klukkan níu um kvöldið fór
fóstran í eldhúsið til að laga te. Hún
kom ekki aftur og þegar frúna fór
að lengja eftir henni ætlaöi hún að
líta til hennar í eldhúsinu. Á leiðinni
var ráðist á hana en henni tókst að
snúa árásarmanninn af sér og kom-
ast út. Hún lét vita um árásina á krá
í nágrenninu. Þegar lögreglan kom á
staðinn fannst fóstran látin og búið
var að troða henni í stóran poka.
Eiginkonan, Veronica, lifði af.
Þetta sama kvöld var annasamt hjá
lávarðinum. Hann hringdi í nokkra
af kunningjum sínum og heimsótti
einnig suma þeirra og virtist sem
honum væri mikið niðri fyrir. Hann
skrifaði einnig tvö bréf þetta kvöld.
Hann sást seinast þegar hann yfirgaf
hús kunningja síns í Sussex, ekki
fjarri Newhaven við Ermarsundið.
Það var klukkan 11 þetta sama kvöld.
Daginn eftir fannst bifreið hans yfir-
gefin á þessum slóðum.
Veronica fullyrti við yfírheyrslur
að árásarmaðurinn hefði veriö eigin-
maður hennar og á endanum úr-
skurðaði dómstóll að lávarðurinn
væri sekur um morðið á fóstrunni.
Við fyrstu sýn er þetta einfalt mál.
Vitað er að þeim hjónum kom illa
saman og hann vildi sem minnst
hafa af henni að segja. Kvöldið sem
morðið var framið varð honum það
á að myrða fóstruna í stað eiginkon-
unnar.
Lávarðurinn saklaus?
Frúin lifði hins vegar til að segja
frá málavöxtum og lávarðurinn var
dæmdur á líkum. Þeir sem hafa skoð-
að þessa sögu nákvæmlega eru þó
ekki vissir um að hér sé allt sem
sýnist. Sally Moore er sannfærð um
að lávarðurinn sé saklaus og skrifar
bók sína beinlínis til að færa sönnur
á það.
Marnham, höfundur hinnar bókar-
innar um þetta morðmál, gætir betur
að hlutlægni í frásögn sinni en engu
að síður er niðurstaða hans á þá leið
að lávarðurinn hafi ekki myrt fóstr-
una. Hann heldur því hins vegar
fram að lávarðurinn hafi leigt mann
til verksins. Leigumorðinginn hafi
klúðrað verki sínu og myrt fóstruna
í stað eiginkonunnar. Hann heldur
því einnig fram að lávarðurinn hafi
komið til heimilis síns kvöldið sem
morðið var framið til að líta eftir
börnunum og þá komið að morðingj-
anum í átökum við eiginkonu sína
og hún þá séð hann.
Vitni hefur borið að lávarðurinn
hafi verið í spilavíti, sem hann sótti
tíðum, á þeirri stundu sem morðið
var framið. Marnham heldur því
fram að lávarðurinn hafi með ráðum
komið sér upp þessari fjarvistar-
sönnum en síðan haldið heim og þá
ætlað að fjarlægja líkið.
Ævintýralegar kenningar
Sally Moore gengur enn lengra og
er með getgátur um að til séu leyni-
leg gögn í þessu máli og að árásar-
maðurinn hafi verið „spilltur
lögregluþjónn" sem hafi getað haft
áhrif á rannsókn málsins síðar. Þrátt
fyrir ævintýralegar kenningar af
þessu tagi er ekki dregið í efa að
margt í bók Moore er skarplega at-
hugað.
Marnham gengur lengra í að lýsa
lífi lávarðarins til að skýra baksvið
þessara atburða. Lávarðurinn var
undarlegur maöur. Hann þótti
dæmigerður fyrir iðjulausa aðals-
menn og hafði helst áhuga á fjár-
hættuspili.
í Bretlandi hafa menn velt því fyrir
sér hvers vegna áhugi á sögu Lucans
lávarðar hafi vaknað að nýju. Sumir
halda því fram aö verið sé að hvítþvo
hann áður en hann snúi heim á ný
eftir áralanga útlegð. Moore trúir því
statt og stöðugt að hann sé enn á lífi.
Marnham er aftur á móti efins um
það. Það hefur einnig vakið athygli
að Veronica hefur ekki farið fram á
að lávarðurinn verði úrskurðaður
látinn og elsti sonurinn hefur enn
ekki tekið við lávarðartigninni þótt
hann hafi aldur til.
Snarað/-GK
Fórnarlambið Sandra Rivett.