Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.1987, Blaðsíða 23

23
Sælnú!...
Þungarokkararnir t hfjóm-
sveitinni Anthrax urðu illilega
fyrir barðinu á ræningjalýð á
dögunum. Hljómsveitin var
stödd í Liverpool á hljóm-
leikaferð og ferðaöist um á
langferðabifreið. Eina nóttina
var brotist inn í bílinn og sto-
lið þar öilu steini iéttara.
Hurfu þar gitarar. föt, pening-
ar og önnur verðmæti fyrir
upphæð sem svarar til rúm-
króna. . . Núeruóðumað
vaxa ur grasi börn rokkstjarna
sem voru i fararbroddi á upp-
hafsárum rokksins. Eitf
mikilii framtið er Louise Goff-
in en foreldrar hennar eru þau
Gerry Goffin og Carol King.
Louise er nýbúin að senda frá
sér sína fyrstu plötu og þykir
eplið ekki hafa faliið langtfrá
eikinni hvað hæfileikana varð-
ar. . . Það eru ekki bara
íslenskar rokkstjörnur sem
hafa lifibrauð sitt af að koma
fram í auglýsingum. Erlendis
erþetta mjög útbreitt fyrir-
bæri og hvað snertir frægustu
popparana hefur bjórkompaní-
ið IViicheloh gert sér far um
að flagga þeim i auglýsingum.
I\lú síðast gengu þeir Eric
Clapton og Steve Winwood á
mála hjá bjórmönnum en áður
hafa komið fram í Michelob
auglýsingum, Phil Collins,
Genesis, Wang Chung, Joe
Jackson og Rohert Gray. . .
Gamli rokkarinn Bob Seager
sigld: i örugga höfn hjóna-
bandsins fyrir stuttu. Sú
hamingjusama heítir Anette
Sinclair og það var gamli öm-
inn Don Henley sem kynnti
hjónakornin hvort fyrir
öðru. . .
Bryan Adams er um þessar
mundir á tónleikaferð um
þýskaland og svo vildi til að
rokkarinn áttt 28 ára afmæii
sama dag og hann tróð upp
í Stuttgart. Menn vinveittir
Adams komu þessum fregnum
á framfæri við tónleikagesti
án þess að hann vissi af og
því vissi hann ekki hvaðan á
sig stóð veðrið er allir tón-
leikagestir, ellefu þúsund
talsins, risu úrsætum milli
laga og kyrjuðu Hann á af-
mæliídag. . . Sögur eru nú
á kreiki vestanhafs um að
gamla Who muni koma sant-
an á ný á næsta ári tt'l að
hljómsveitarinnar. Reyndar
yrðu það bara þrir af fjórum
stofnendum þvi Keith Moon
er iátinn fyrir nokkrum
árum. . . Við sjáumst. . .
SþS-
pv________________________________________________________ Nýjar plötur
Grafík - Leyndarmál
Gæðin ekkert
leyndarmál
Hljómsveitin Grafik hefur tekiö
nokkrum stakkaskiptum frá því plat-
an Stansað, dansað, öskrað kom út
fyrir um það bil tveimur árúm.
Söngvarinn Helgi Bjömsson og
bassaleikarinn Jakob Magnússon
hafa yfirgefið sveitina og í staðinn
komið þau Baldvin Sigurðsson
bassaleikari og Andrea Gylfadóttir
söngkona.
Það er óneitanlega nokkuð djarfur
leikur hjá hljómsveit sem árum sam-
an hefur flaggað mjög áberandi
karlsöngvara að kúvenda yfir í
óþekktan kvensöngvara, en í þessu
tilviki gengur dæmið glimrandi upp
og engum blöðum um það að fletta
að Grafikurmenn hafa fundið fjár-
sjóð þar sem Andrea Gylfadóttir er.
Og með því að ein allra fremsta
rokkhljómsveit landsins flaggar nú
konu í söngvarahlutverkinu eykst
að mínu mati breiddin í íslensku.
poppi umtalsvert því þær eru ekki
margar, stúlkurnar hérlendar, sem
sungið hafa forsöng með rokksveit-
um í gegnum árin.
Með þessu heldur Grafík sinni sér-
stöðu á íslenska rokksviðinu, sem
hún hafði áður skapað sér með sér-
stöku yflrbragði á tónlist. Þetta
sérstaka Grafíkursánd er aö mestu
horfið en annað og ekki síðara komið
í staðinn og hefur þessi umbreyting
á hljómsveitinni lukkast sérdeilis
vel.
Það sem fyrst og fremst gerir Graf-
ík að stórveldi í rokki hérlendis eru
frábærar lagasmíðar sem að mestu
eru skráðar á hljómsveitina alla. Og
þar kennir ýmissa grasa; allt er vel
yflr meðallagi og sumt hreint frá-
bært, eins og lög á borð við Presley,
Prinsessuna, Stundum og Það kemur'
þér ekki við.
Allt eru þetta ólík lög en mögnuð
hvert á sinn hátt og grípa hlustand-
ann mismunandi fljótt. Tvö þau
fyrstnefndu hafa heyrst einna mest
opinberlega en hin gefa þeim lítið
eftir og sama má reyndar segja um
afganginn af lögunum. Textar plöt-
unnar eru flestir yfir meðallagi og
falla vel að lögunum.
Útsetningar og flutningur, allt er
þetta í sama gæðaflokki og annað á
þessari plötu, sem ég get ekki annað
séð en að verði í hópi þess besta sem
geflð hefur verið út hérlendis á þessu
ári og þótt víðar væri leitað.
-SÞS-
Torfi Ólafsson - Nóttin flýgur
Herslumuninn vantar
Perlur íslenskra ljóðskálda hafa oft
veitt lagahöfundum þann innblástur
sem þarf til að gera góð lög. Hafa
margir þekktir tónhstarmenn leitað
í smiðju ljóðskáldanna með góðum
árangri.
Einn þessara er Torfi Ólafsson sem
sendi frá sér sína fyrstu plötu fyrir
tæpum sjö árum. Kvöldvísa hét plat-
an og innihélt eingöngu ljóð eftir
Stein Steinarr. Hann hefur nú sent
frá sér sína aðra plötu eftir nokkurt
hlé, Nóttin flýgur. •
Enn er leitað að textum til ljóö-
skáldanna. Steinn Steinarr á nú
aðeins eitt ljóð en önnur höfuðskáld
okkar af eldri kynslóðinni eiga hin
ljóðin. Má þar nefna Davið Stefáns-
son, Örn Arnarson og Jóhannes úr
Kötlum.
Gæði kvæðanna verða því ekki
vefengd hér en lögin tekin til nánari
umfjöllunar. Torfi Ólafsson hefur
samið öll lögin og eru þau öll í ró-
legri kantinum og misjöfn aö gæðum.
Yfirbragð laganna á Nóttin flýgur er
róleg og afslöppuð, tónlist sem er í
heild þægileg hlustun en því miöur
vantar í flest lögin einhvern neista
til að gera þau góð.
Undantekningar eru þó, sem betur
fer, og eru það sérstaklega þrjú lög
sem mér finnst standa upp úr. Sólar-
lag við texta Jóhanns Sigurjónssonar
sem er grípandi lag og vel flutt af
Eiríki Haukssyni. Enn betri flutning-
ur er samt hjá Pálma Gunnarssyni í
hinu rólega og fallega lagi Syskinin
við texta Einars H. Kvaran. Einstak-
lega faliegt lag sem á örugglega eftir
að heyrast. Þriðja lagið er Haust-
kvöld við texta Jóhanns G. Sigurðs-
sonar. Það lag er sérlega skemmtilegt
og þrátt fyrir að flutningur Sigurðar
K. Sigurðssonar standist kannski
samanburð við flutnig Pálma á
Haustkvöldi þá stendur lagiö fyrir
sínu.
Gæði laganna eru eins og áður
sagði misjöfn. Öll tæknivinna er aft-
ur á móti vel af hendi leyst og
flutningur yfirleitt góður, enda úrv-
alslið sem aðstoðar Torfa. Söngvarar
eru margir og misjafnlega þekktir og
kemur berlega í ljós hversu reynslu-
mikhr söngvara á borð við Pálma
Gunnarsson, Eirík Hauksson og Jó-
hann Helgason geta gert meira úr
sínum efnivið en óþekktir söngvarar
þrátt fyrir góða rödd.
Nóttin flýgur er plata sem vinnur
frekar á en hitt þótt herlsumuninn
vanti á að hægt sé að telja lögin nógu
sterk til að skapa eina sterka heild.
-HK
Rauðir fletir - Minn stærsti draumur
Dagur
vonar
Háar hugmyndir, væntingar.
Þannig er Rauðum flötum rétt lýst.
Platan Ljónaskógar leiddi tónlistar-
áhugamenn inn í framandi heim,
frumskóg við sólarupprás. Vindur-
inn lék í krónum tijánna eins og í
byrjun bókarinnar Tarsan og leitin
að falda fjársjóðnum. Alhr að springa
af spennu.
Samkvæmt sólarmerkjum ætti þvi
aht að vera í stakasta lagi í dag. Svo
er því miður ekki. Þessi fyrsta breið-
skífa Rauðra flata ber merki þess að
innfæddir séu rétt nývaknaðir og
varla í vígahug. Tónhstarlega er
sveitin nánast í sömu sporum og á
Ljónaskógum. Á heildina htið er
platan flöt og hður fyrir tilþrifahtlar
lagasmiöar. Stærsti gahinn er hins
vegar mátthtill gítarleikur. Réttara
væri að tala um gítarfitl tveggja gít-
arleikara. Þar af leiðandi er kraftur-
inn í bandinu með minnsta móti, eins
og óframfærinn fermingardrengur í
ahtof þröngum flauelsfótum.
Stærsta spumingin í stöðunni er
þessi: Hvað ætla Rauðir fletir sér
sjálflr? Á almennan innlendan mæh-
kvarða er sveitin veí fyrir ofan
meðallag. Phtamir taka á rás annað
veifið í lögmn eins og Brúðan og Ég
heyrði það frá útlöndum. Davíð
Freyr semur aukinheldur texta sem
láta betur í eyrum en sakleysislegt
ástarbreim ýmissa annarra. Rauöum
flötum er greinhega alvara. Sveitinni
hefur aftur á móti ekki tekist að
skapa sér neina sérstöðu, sem er
slæmt. Platan rennur í gegn
áreynslulaust, án hnökra, án þess að
áheyrandanum sé nokkru sinni
komið algerlega í opna skjöldu.
Þetta er samt ahs engin martröð,
síður en svo. Máhð snýst einfaldlega
um væntingar. Rauöir fletir ætla sér
vafahtið stærri og meiri hluti en
þetta. í því ljósi verður Minn stærsti
draumur að skoðast sem biðstaða.
Beðið er eftir því að Rauðir fletir
snúi taflinu sér í hag svo um munar.
Enn lifir von um gott rokkband sem
leggi th atlögu af fuhum krafö eins
og frumbyggjar Tarsanbókanna. Það
gerist ekki öðruvísi en með hörku
og ofurhtlu bijálæði.
-ÞJV