Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.1987, Blaðsíða 28

Sérstæð sakamál
Lagleg
eftirsótt
Staðurinn þar sem líkið fannst.
LAUGARDAGUR 21. NÓVEMBER 1987.
Sabine Flötzinger var sautján ára vestur-þýsk stúlka og átti heima í Regensburg. Þann 17. janúar
1984 kom hún ekki í skólann og heldur ekki heim til sín til þess að snæða hádegismat að honum
loknum. Þó fóru foreldrar hennar, Martin og Hannelore Flötzinger, ekki að óttast um hana fyrr
en líða tók á daginn. Þau voru nútímafólk og htu á dóttur sína sem fullorðna manneskju.
Létu hana njóta frelsis
Af því þau litu ekki lengur á hana
sem barn létu Martin og Hannelore
Flötzinger Sabine njóta frelsis í
einkamálum sínum. Þó þótti þeim
afar vænt um hana. Og þegar Sabine
var ekki komin heim klukkan þrjú
síödegis fóru foreldamir aö hringja
til vina hennar og skólafélaga til þess
aö vita hvort hún væri hjá einhverj-
um þeirra þennan frostkalda janúar-
dag. Enginn vissi neitt um hana og
þá fóru hjónin út að leita. Þau gengu
Íeiðina sem Sabine fór í skólann og
þegar dimma tók héldu þau í félags-
heimilið þar sem unglingaklúbbur-
inn var til húsa.
Ekki þar
Sabine reyndist ekki vera í ungl-
ingaklúbbnum og vinur hennar,
Theodor Habereder, tvítugur piltur
sem hafði verið með henni lengi og
sumir töldu að hún myndi giftast,
sagðist ekkert um hana vita. Theodor
Habereder hafði þá nýlega verið
kjörinn formaður klúbbsins.
Er honum var sagt að Sabine væri
saknað bauðst hann til þess að hjálpa
til viö að leita að henni og fékk
nokkra af unglingunum í klúbbnum
til þess að aðstoða við leitina. Var
nú farið á nokkra dansstaði og í veit-
ingahús þar sem talið var að hún
gæti verið. En leitin á þessum stöðum
bar heldur engan árangur.
Leitaðtil lögreglunnar
Nokkru efitir miðnætti kom Theod-
Theodor Habereder.
or Habereder á heimili Flötzinger-
hjónanna. Var hann þá kaldur, fölur
og óstyrkur og sagðist engar fréttir
hafa af Sabine. Enginn virtist hafa
séð hana síðan um morguninn. Þá
höfðu einhverjir skólafélaga hennar
séð hana en hún hafði aldrei í skól-
ann komið og hafði kennarinn skráð
hana fjarverandi.
Theodor sagði að réttast væri fyrir
þau hjón að leita til lögreglunnar og
biðja hana um að láta halda áfram
leitinni. Það gæti hann ekki gert því
nánustu ættingjar yrðu alltaf að til-
kynna mannshvörf.
Martin og Hannelore Flötzinger
fóru nú á lögreglustöðina og tók nú
lögreglan við máhnu.
Rannsókn hefst
Skólasystkin Sabine, sem strax var
rætt við, höfðu meðal annars það að
segja að hún hefði verið mjög hrifin
af tuttugu og eins árs kynblendingi,
Helmut Grobius. Hann var þó ekki
sagður laglegur heldur líkari górillu-
apa sem hefði lagt stund á líkams-
rækt. Þá var hann sagður skapstygg-
ur og illskeyttur.
Lögreglan hafði í huga að handtaka
hann en þá kom frétt um að Sabine
hefði fundist látin í litlum skógi sem
gengur undir nafninu Rodinger Berg
en hann er um fjörutíu kílómetra
fyrir sunnan Regensburg. Fjörutíu
og fjögurra ára gamall maður, Walter
Grescher, hafði komið að líkinu.
Höfðu síðbuxur og undirbuxur verið
dregnar af Sabine svo hún var nakin
fyrir neðan mitti en á hálsi hennar
og úlnliðum var frosið blóð.
í fyrstu talin kyrkt en ...
Er læknir hafði verið fenginn til
þess að skoða líkið kom ýmislegt at-
hyglisvert í ljós. í fyrsta lagi hafði
hún verið kyrkt að hans mati. Þó var
hann ekki viss um hvort það var eina
eða öll dánarorsökin því henni hafði
líka blætt. Hins vegar var ljóst að
henni hafði ekki verið misboöið kyn-
ferðislega. Svo var líkið krufið og þá
kom í ljós að dánarorsökin var
hvorki kyrking né blóðmissir heldur
hafði Sabine frosið til dauða meðvit-
undarlaus. Þó var ljóst að hún hafði
verið stungin með hnífi í hálsinn og
úlnliðina. Sýnt þótti að hún hefði
verið meðvitundarlaus er hún var
lögð í skóginn og hafði hún ekki kom-
ist þar til meðvitundar. Lögreglan
taldi nú að tvær ástæður gætu verið
til morösins, annars vegar afbrýöi-
semi en hins vegar einhvers konar
kynferðisleg brenglun.
Saga um afbrýðisemi
Rannsóknarlögreglumennirnir
fengu að heyra sögu um afbrýðisemi
þegar þeir fóru að yfirheyra skóla-
systkin og vini Sabine um einkalíf
hennar.
Ein vinkvenna hennar, Barbara
Reichert, sagðist hafa verið óskap-
lega hrifm af Helmut Grobius. Gail-
inn hefði bara verið sá að hún hélt
að Sabine væri hrifin af honum líka.
Barbara neitaði því þó að bera