Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1988, Blaðsíða 16
16
FIMMTUDAGUR 10. MARS 1988.
Spumingm
Finnst þér góður
rauðmagi?
Júlíus Vífíll Ingvarsson: Já, hann er
einn af mínum uppáhaldsréttum.
Steinunn Sigurðardóttir: Mér
finnnst rauðmagi alveg æði.
Pálmi Eyjólfsson: Já, mjög góður.
Hj
Ríkarður Valtingojer: Já mjög góður,
en fæ hann allt of sjaldan.
Sigurjón M. Egilsson: Já, mér þykir
hann mjög góður, borða hann einu
sinni til tvisvar á ári.
Lesendur
„Með þvi að hafa vakandi auga með öllum breytingum á markaðnum hefur Hagkaúpi tekist að halda því frum-
kvæði sem fyrirtækið hefur ávallt haft um að „selja góða vöru ódýrt“,“ segir hér m.a.
I tilefni lesendabréfs um Smárahvammslandið:
Smára svarað
Jón Ásbergsson, forstjóri Hagkaups,
skrifar:
Bréfritari, sem kallar sig Smára,
skrifar fjörlega í lesendasíðu DV
fóstudaginn 26. febrúar sl. og kemst
að þeirri niðurstöðu, að Hagkaup
hafi um áratugaskeið ofsótt Sam-
band íslenskra samvinnufélaga.
Þessi frumlega kenning er studd
ýmsum tilvitnunum í liðna atburði
og nýrri tíð. Þar sem sannleikanum
er hnikað illilega til á nokkrum stöð-
um er nauðsynlegt að eftirfarandi
komi fram.
1. Sútunarverksmiðjan Loðskinn
hf. var stofnuð á Sauðárkróki árið
1969 af Pálma Jónssyni í Hagkaupi
og Tómasi Holton í Hildu. Á þeim
árum var stór hluti íslenskra gæra
fluttur algjörlega óunninn úr landi.
Stofnun fyrirtækisins var því á eng-
an hátt stefnt gegn hagsmunum
skinnaverksmiðju Sambandsins
enda var búvörudeild SÍS aðalhrá-
efnasalinn til Loðskinns hf. um langt
skeið.
Hins vegar þróuðust mál þannig á
árinu 1976 að búvörudeild SÍS vildi
heldur selja gærur óunnar úr landi
en að selja þær til vinnslu hjá Loð-
skinni hf. Spruttu út af því máli
miklar deilur. Nú er Loðskinn hf.
myndarlegt iðnfyrirtæki sem veitir
um 50 manns vinnu á Sauðárkróki.
í tímans rás hafa orðið breytingar á
eignaraðild fyrirtækisins og á Hag-
kaup t.d. aðeins um 16% hlutafjár.
2. Kaupfélagið Höfn hf. á Selfossi
lenti á árinu 1975 í miklum rekstrar-
erfiðleikum. Var þá ákveðið að
breyta fyrirtækinu í hlutafélag og
safna nægilegu hlutafé til að rekstur
fyrirfækisins væri tryggður. Til að
tryggja sér aðgang að gærum frá slát-
urhúsi Hafnar hf. gerðist Loðskinn
hf. hluthafi í Höfn hf. með myndar-
legu framlagi.
Aðrir hluthafar eru minni en
meirihluti hlutafjár hefur þó ávallt
verið í höndum heimamanna á Sel-
fossi og nærsveitum sem rekið hafa
fyrirtækiö af myndarskap og dug.
Ekki er þó líklegt að rekstur Hafnar
hf. hafi stefnt afkomu SÍS í mikla
hættu.
3. Smári undrast það að starfsmenn
Hagkaups kynni sér verðlag hjá
keppinautunum, s.s. Miklagarði.
Staðreyndin er hins vegar sú að í
matvöruverslun á höfuðborgarsvæð-
inu ríkir mikil verðsamkeppni og
hinar stærri verslanir fylgjast mjög
grannt með vöruverði hver hjá ann-
arri, m.a. með því að gera skriflegar
verðkannanir.
Með því að hafa vakandi auga með
öllum breytingum á markaðnum
hefur Hagkaupi tekist að halda því
frumkvæði sem fyrirtækið hefur
ávallt haft um að „selja góða vöru
ódýrt“.
Slíkt er miklu mikilvægara en að
„eiga einhvern góðan að hjá Verð-
lagseftirlitinu", eins og Smári gefur
í skyn að Hagkaup eigi. Slíkar dylgj-
ur eru í raun ekki svara verðar enda
jafnfjarri sannleikanum og aðrar
fullyrðingar Smára.
Sænsk óart og sætisbelti
Kjartan Jónsson skrifar:
Lengi höfum við íslendingar elt
skottið á „hinum Norðurlandaþjóð-
unum“ eins og svo oft er sagt þegar
við erum að bera okkur saman við
aðrar þjóðir. Sumir hafa þó þann
hátt á í slíkum samanburði að segja:
„líkt og þjóðirnar í kringum okkur"
eins og Island sé staðsett miðsvæðis
í Evrópu!
En hvað um það, við höfum ákaf-
lega mikla tilhneigingu, og þá
einkanlega stjórnmálamenn okkar,
til að miða flest það, er hér þarf að
taka upp af nýmælum, við það sem
gert er hjá þessum svokölluðu
„frændum“ okkar á Noröurlöndun-
um. Þetta er okkur ekki alltaf jafn-
hagstætt og sumir telja. Vil ég þar
nefna sem dæmi hinar nýju reglur í
umferðarlögunum sem sagt er að
teknar séu beint frá Svíþjóð, sérstak-
lega skyldunotkun sætisbelta og
ökuljósa allan sólarhringinn að við-
lögðum sektum.
Sérstaklega hefur okkur ekki
reynst farsælt að fara eftir Svíum
sem hafa margsinnis sýnt okkur
megnustu ókurteisi og ýtni, ekki sfst
í opinberum samskiptum. Ég vil
meira að segja flokka margar ráð-
leggingar Svía okkur til handa undir
hreina óart (sem hér útleggst prakk-
araskapur). Nægir að benda á hinar
sífelldu ábendingar þeirra til okkar,
t.d eftir stjórnmálalegum leiðum og
öðrum, um að það sé okkur íslend-
ingum til vansæmdar að láta erlent
varnarlið vera hér á landi. - Þeim
ferst nú ekki að tala um vopn og
varnarmál, frændunum þeim!
En hvað varðar hin nýju ólög og
mannréttindabrot, sem við íslend-
ingar erum nú beittir gegnum ný
umferðarlög, er það að segja að
hvergi þekkist það í heiminum, nema
í Svíþjóð, að menn séu skikkaðir til
að nota ökuljós bíla allan sólarhring-
inn, hvernig sem á stendur. Að ekki
sé nú talað um að beita menn sektum
fyrir að óhlýðnast þessum fárán-
leika. Ég efast meira að segja um að
í Svíþjóð sjálfri sé það í lögum að aka
eigi með FULL ljós allan sólarhring-
inn. Mér skilst aö bílar þeirra séu
framleiddir með sérstökum lágum
ljósum til að notast við. Heldur veit
ég ekki hvort um sektir sé þar að
ræða brjóti menn þar nefnd „ljósa-
skyldulög".
Eins er það með sætisbeltin. Ég
veit ekki til þess að neins staðar sé
sektum beitt þótt menn spenni ekki
beltin í bílum sínum. Þannig er það
t.d. í mörgum ríkjum Bandaríkjanna,
þó ekki nærri öllum, að þar eru menn
hvattir til að nota sætisbelti, en frá-
leitt að menn séu þar beittir sektum
þótt þeir noti þau ekki. Og svo held
ég að sé um fleiri lönd. Gaman væri
að heyra frá einhverjum um þetta
nánar, þ.e. þeim sem hafa búið er-
lendis, t.d. í Svíþjóð eða Þýskalandi,
en ekki frá umferðarpostulum okkar
sem virðast vera eins og hreintrúar-
menn, jafnvel ofsatrúarmenn í
málflutningi sínum og stuðningi við
tryggingafélögin.
Það má eiginlega furðu sæta að
fólk skuh yfirleitt láta það kyrrt
Uggja að fá þessi ósköp yfir sig hér,
reglur sem ljóslega bijóta gegn sið-
gæðishugmyndum alls þorra fólks.
Menn rísa hér upp á afturfætuma
út af minna tilefni. Og nefni ég þar
ráðhúsmálið sem dæmi. - Vonandi
verða þessar reglur endurskoðaðar
hið fyrsta.
„Ég etast meira að segja um að í Svíþjóð sjálfrl sé það í lögum að aka
með FULL Ijós allan sólarhringinn," segir í bréfinu. - Frá Stokkhólmi.
Opið bréf tíl
Auður Haraldsdóttir, félagsráð-
gjafí og einstæð móðir, skrifar:
Skrif þín í DV 2. mars sl. uröu
mér og vafalaust fleiri dálítið
umhugsunarefni. í framhaldi af
því langar mig að deila þessum
vangaveltum með þér.
i: Meðlag (þ.e.a.s. vepjulegt
meðlag, ákvarðað af Trygg-
ingastofnun), greitt einstáeðu
foreldri hefur aldrei verið
skattskylt Það er ekki Jóni
Baldvini Hannibalssyni að
þakka, enda flestar ráöstafan-
ir í ráðherratið hans lítt til
hagsbóta fyrir þá sem minna
mega sín fjárhagslega.
2. Þú greiðir fem barnsmeðlög
og reiknar ofan á þau „töfra-
prósenttma“ 35,2. - En
hvernig er það, borgaðir þú
ekki skatta af laununum þín-
um áður en staðgreiðslukerf-
ið kom til?
3. Ég lít svo á að -fjárhagslega
hliðin á því að koma börnum
sínum til manns og e.t.v.
mennta sé sameiginleg
ábyrgð foreldra án tillits til
hjúskaparstöðu. Ást, um-
hyggju og öryggi veröur svo
hver og einn að láta í té eftir
getu.
4. Vonandi átt þú eftir aö finna
þér „veröuga og heiðarlega
konu“, e.tv. fylgja henni
böm, meðlög og „skattfríö-
indi“ sem ættu að verða gott
búsílag.
- Með kveðju.
Hl Þorgeirs
Þorgeirs-
sonar rit-
Þröstur skrifar:
Heyrðu Þorgeir minn; „Þú sem
ert á himni, helgist þitt nafn...“,
o.s.frv. - Af hverju notar þú ekki
„páerið“ í eitthvað annað en að
agnúast út í lögregluna? - Getur
þú hugsað þér þjóðfélag án henn-
ar? - Nei.
Mér finnst að þú ættir að snúa
þér að einhverju þarflegra, t.d.
skáldskap. Ég sakna þess að hafa
ekkiséð ritsmið eftir þig nýverið,
Kveðja.
Hrrngið 1 suna
iriikl.l3ogl5
eðaskrifið