Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1988, Side 19

Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1988, Side 19
FIMMTUDAGUR 10. MARS 1988. 19 Merming Bokm sem sprengdi rammann Halldór Guömundsson - „Loksins, loks- ins" Vefarinn mikli og upphaf islenskra nútímabókmennta. Mál og mennlng 1987. í bókinni „Loksins, loksins" lýsir Halldór Guömundsson því hvernig nútímamenning varö til á íslandi. Fyrri hluti bókarinnar fjallar um þriöja áratug þessarar aldar, þegar íslenskt mannlíf gjörbreyttist með örum vexti Reykjavíkur, og hvern- ig þau tvö bókmenntaverk sem marka skýrust tímamót (Bréf til Láru (1924) eftir Þórberg Þóröarson og Vefarinn mikli frá Kasmír (1927) eftir Halldór Laxness) skilja sig rækilega frá öörum samtímaverk- um. í seinni hlutanum er Vefarinn athugaður sérstaklega og þræðir hans raktir aftur til aldamótahöf- unda í Evrópu um leið og sýnt er fram á sérstööu bókarinnar vegna þeirra þjóöfélagshræringa sem uröu í styrjöldinni miklu og upp úr rússnesku byltingunni. Ekki horft í vestur í inngangi eru rakin nokkur eftir- lætisefni evrópskra aldamótamód- ernista á sama tíma og fátt var um nýjungar á íslandi. Það er ekki fyrr en á þriöja áratugunum sem veru- leg bylting varð í útgáfumálum á íslandi og allri menningarumræðu. Sú bylting tengdist beint því stór- bæjarlífl sem Reykjavík gat þá boöiö íbúum sínum uppá. Vestur-íslenskir höfundar og þeir íslendingar sem skrifuöu á dönsku lenda utan viö þessa umræðu. Vegna þeirrar áherslu sem lögö er á borgarlífið hefði þó kannski verið ástæða til aö gera einhverja grein fyrir íslensku menningarframlagi í vesturheimi. í Winnipeg gátu menn hreiörað um sig í borgarsam- félagi og skrifað í íslensk blöö og tímarit löngu áður en svipaður menningarvettvangur var fyrir hendi í Reykjavík. Raunsæismenn- irnir, Gestur Pálsson og Einar H. Kvaran, fóru til Winnipeg og fleiri mennta- og blaðamenn fóru vestur upp úr aldamótum og komu aftur til baka. Mikið af hugmyndum Ein- ars hefur t.d. mótast undir áhrifum Englendinga í vesturheimi og Jó- hann M. Bjarnason (Eiríkur Hansson, Brasilíufararnir, í Rauð- árdalnum o.fl. sögur) var víðlesinn höfundur á sínum tíma. Einnig má nefna að Halldór Laxness skrifaði sem barn blaðagreinar handa vest- uríslenskum jafnöldrum sínum og sagði þeim frá íslandi - og hélt síð- an beinustu leið til Winnipeg þegar hann kom til Ameríku eftir útkomu Vefarans. Ekki er óhugsandi að fordóma- laus afstaða Einars til Reykjavíkur sé ávöxtur af árum hans vestra. Hófleg erlend áhrif Hvað um það, þá er II. kafli bók- arinnar bráðskemmtileg greinar- gerð um menningarástand í Reykjayík á fyrsta áratugnum eftir stríð. íhaldssamir menntamenn, nýkomnir frá Evrópu, stýrðu penn- um sínum af varkárni og vildu vernda íslenska alþýðu fyrir hættulegum erlendum menningar- áhrifum. Þeir töldu sig sjálfkjörna eftirlitsmenn íslenskrar þjóðarsáí- ar og tóku að sér að velja það besta úr erlendri menningu og færa það inn í íslenskar baðstofur þar sem þeir ímynduðu sér að íslensk sveitahámenning ríkti öll kvöld. íhaldssamar hugmyndir í menn- ingarmálum um heilsteypta ís- lenska þjóðarsál eru tilraun til að yfirfæra stórt sveitaheifnili yfir á þjóðfélagið og um leið afneita hug- myndinni um andstæðar stéttir sem takast á um völdin. Þessar hugmyndir líta framhjá þeim breyttu þjóðfélagsháttum sem sköpuðust við tilkomu borgarsam- félaga og Halldór talar um sem skreflð frá „Gemeinschaft“ yflr í „Gesellschaft“, frá samlífi innan heimilisveggjá yfir í samfélag þar sem viðskipti einkenna samskipti manna. Þessi breyting, hvort sem okkur líkar betur eða verr, er for- senda þess menningarlífs sem við teljum sjálfsagt nú og kennum við nútímann. Halldór gerir kannski heldur lítið úr varanlegum áhrifum íhalds- hugmyndanna því að stærsti stjórnmálaflokkur landsins neitar ennþá að viðurkenna ólíka stétta- hagsmuni og hamrar sífellt á kjörorðinu „stétt með stétt“. Og kenningin um heilsteypta þjóðar- sál sem stendur sameinuð gegn þjóðarsálum annarra ríkja hefur orðið drjúg til að draga venjulegt fólk út í stríð við stéttarsystkini sín í öðrum löndum. I Uppreisn gegn forræði Bæði Þórbergur og Halldór Lax- ness risu gegn þessari íhaldssemi og forræðishyggju og vildu opna Bókmenntir Gísli Sigurðsson gáttir nútímans fyrir íslendingum í einni svipan. Þeir tveir hafa al- gera sérstöðu því að aðrir höfundar voru álíka íhaldssamir og menn- ingarpostularnir. í bókum þessara íhaldssömu höfunda ríkir það sem Halldór Guðmundsson kallar síð- natúralisma frá Skandinavíu. Þar eru persónur látnar ræða um vandamál án þess að vandinn sé raunverulega sýndur eða komi fram í formi verkanna. Enda þótt nútímalegt efni rati beint inn í bók- menntirnar þá eru höfundarnir of bundnir af gömlu formi og pólitísk- um fordómum til að hin nýja reynslaverðiraunveruleg. „Aðeins það sem er sjálft að þróast getur gert þróun skil,“ hefur Halldór eft- ir Bakhtin. (Staðnað form þar sem höfundar segja einungis frá vand- anum án þess að sýna hann kemur til dæmis í veg fyrir að „Hel“ Sig- urðar Nordal og Sælir eru einfaldir eftir Gunnar Gunnarsson geti talist Halldór Laxness á „Vefaraárum" sínum. svipaðir ísbrjótar og þau tvö'verk sem Halldór leggur áherslu á). Þær nýjungar sem Halldór telur helstar hjá Þórbergi eru a) hug- lægni verksins, þessi eina hugvera sem hefur heiminn allan að við- fangi, b) karnivalisminn sem birtist í því hvernig öllum gildum er snúið á hvolf og c) samruni ímyndunar og ytri veruleika sem sprengir af sér hófstillt form síðnatúrahs- mans. Margt í efnistökum Þórbergs og viðhorfum til þjóðfélagsmála og menningar hljómar áfram hjá Halldóri Laxness en ólíkt Þórbergi er Halldór meðvitaðri um stöðu sína og uppgjör við hugmyndir úr bókmenntum aldamótanna. Þetta uppgjör er meginviðfangsefni seinni hluta bókarinnar „Loksins, loksins". Erlendar fyrirmyndir Steins Elliða Steinn Elliði er stúdía á bók- menntafrændum sínum úr Inferno Strindbergs og Un uorao finito eftir Papini þar sem villuráfandi menn í leit að fullkomnum algildum lenda í náðarfaðmi kaþólskunnar. Og Steinn er líka mótaður af kvennakenningum Weiningers, sem taldi alla mannlega breysk- leika tilheyra konum og hinu kvenlega. Skv. Weininger er konan helsti þröskuldurinn á vegi karl- mannsins til fullkomnunar. Hall- dór segir skilmerkilega frá þessum bókmenntafyrirmyndum en lætur kannski skína í fullmikinn frum- leik Weiningers í sambandi við mun kynjanna því að margt af hug- myndum hans má rekja allt aftur til Aristótelesar. Með því aö rekja þessar fyrir- myndir sýnir Halldór fram á aö persónur Vefarans og samtíma- myndin af Reykjavík eiga ekki nema lítið skylt við persónulega rey.nslu höfundar og íslenskan veruleika. En þótt hér sé um bók- menntalega nauösyn að ræða þá er ástæðulaust, eins og Halldór ger- ir, að láta eins og í Reykjavík hafi ekki verið iðjulaus og fáguð yfir- stétt sem skrapp bæjarleið til útlanda og átti sumarhús á Þing- völlum. Sérstaða Diljár og uppgjör Samtímamynd Vefarans birtist frekar í hugmyndum verksins og munar þar mest um Diljá og tilveru hennar. Meö því að segja frá Steini Elliða í þriðju persónu öölast hann nægilega fjarlægð til þess að hægt sé að leggja mat á gerðir hans. Og sú fjarlægð ásamt Diljá skilur Vef- arann frá bókmenntalegum fyrir- myndum sínum. Diljá er sá mannlegi mælikvarði sem leggur mat á hinn sjálfhverfa Stein Elliða sem „níðist á öðrum í nafni hins ofurmannlega“. Sá kvarði „er ávöxtur félagslegra sjónarmiða sem urðu til með höfundinum á þessum árum. í krafti þess mæh- kvarða, og eingöngu hans, skilur Vefarinn mikli sig frá erlendum fyrirmyndum sínum, verður ljóst að hann er skrifaður eftir að heims- stríð og byltingar höfðu bundið endi á draum aldamótamódernis- mans.“ (193-194) Þannig fellir Vefarinn dóm yflr fyrirmyndum sínum. Um leið og allt er gert að viðfangi einnar sjálfs- vitundar þá er bent á þann dauða sem af slíku leiðir og opnuð sú mannlega útgönguleið sem Diljá stendur fyrir. Eitt af því sem Vef- arinn hefur fram fyrir aðrar ís- lenskar samtímabókmenntir er að þessi umræða kemur líka fram í sjónarhomi og myndmáli eins og Halldór tekur dæmi um. Þar sem hið upphafna mætir hinu mann- lega þá er sjónarhornið jafnan hjá hinu mannlega, sbr. þegar Steinn hittir fóður Alban í klaustri í Sviss og síðar þegar Diljá kveðúr Stein í Róm. Heimur trúrækninnar er jafnan innilokaður en heimur Dilj- ár er opinn og víður. Hjá henni býr frelsið og lífið. Vefarinn: Upphaf hvers? Vefarinn er upphaf og endir í senn. Hann gerir upp við fyrir- myndirnar og sýnir að vegur Steins Elhða er vegur dauðans. Bókin er því ekki upphaf íslenskra nútíma- bókmennta í þeim skilningi að fordæmi hennar sé fylgt. Með uppreisn sinni gegn gömlu formi og hefðum tekst bókinni að ná utan um nýja reynslu af borg- inni. En sú reynsla var evrópsk og íslendingar fundu hana tæplega á sjálfum sér fyrr en eftir seinna stríð. Þá loksins skildu þeir að heimurinn var orðinn nýr. Braut Vefarans er lokuð enda tekur Halldór Laxness upp þráð íslenskr- ar frásagnarlistar þegar hann kemur heim frá Ameríku. Hann verður þjóðfélagslegri og jafnframt mannlegri. Kvenmynd Dhjár og vissir eiginleikar Steins Elliða ganga að vísu aftur eins og Halldór bendir á en samt er tæpast hægt að tala um beina braut nútímans eftir Vefarann. Rammi íslenskra bókmennta sprakk og þaö gamla varð ótrúlega gamalt á svipstundu. En það sem á eftir kom, Salka Valka, Sjálfstætt fólk, o.s.frv., var ekki framhald Vefarans heldur frekar í anda þess sem íhaldssömu menningarvitarnir voru alltaf að boða: íslensk frásagnarlist, frjóvg- uð af hæfilegum erlendum áhrif- um! „Loksins, loksins" er skemmti- lega skrifuð bók og efnismikil. Hún, er um ákaflega fróðlegt tímabh í íslenskri menningarsögu og bókina Vefarann mikla frá Kasmír í því samhengi. Rökin fyrir sérstöðu Vefarans og alþjóðlegu samhengi bókarinnar eru skýr og hehsteypt. Á þriöja áratugnum er lagður grunnur að því menningarlífi sem við lifum í dag. Átök og skoðanir sem þá voru mótaðar setja mark sitt á alla umræðu aldarinnar, ekki aðeins í bókmenntum og listum heldur líka í pólitík. Bókin „Loks- ins, loksins" gerir þvi miklu meira en vera innlegg í umræðu um bók- menntasögu. Hún skýrir marga þræði í nútímanum sem má rekja óshtið aftur th þeirra ára sem öll Reykjavík snerist í kringum Þór- berg Þórðarson og Halldór Khjan Laxness. Þannig hjálpar bókin okk- ur til að skilja nútíðina í ljósi fortíðar - en það mun vera aðals- merki góðra bóka um menningar- sögu. G.S. Winnipeg M^Tveaair hf. Milliveggir. Fceranlegir skrrfstofuveggir. Loft- Sl Otvegg jakleedningar. MÁTVEGGIR HF. UNUBAKKI 20 ÞORLÁKSHÖFN SÍMI: 99-3900 SÖLUSKRIFSTOFA: hús Húsasmiójumar SÚÐARVOGUR 3 REVKJAVÍK SÍMI: 687700

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.