Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1988, Side 27
LAUGARDAGUR 9. APRÍL 1988.
27
Smælki
Sæl nú!...
Sovéska „glasnostið" lætur
til sín taka á hinum ýmsu
sviðum þjóðmála og niann-
lífs þar eystra og ein hlið
málsins snýr að poppinu.
Yfirvöld eru nú mun jákvæð-
ari í garð þessa vesturlenska
fyrirbæris en áður og sem
dæmi um það er sívaxandi
straumur vestrænna popp-
og rokksveita austurfyrir
tjaldið. Meðal sveita sem
heimsækja Sovétmenn á
næstunni er þýska þunga-
ro'kkssveitin Scorpions en
hún hefur haft hægt um sig
undanfarin ár en er nú að
vakna til lífs á ný og ný
piata væntanleg um miðjan
þennan mánuð ...
Íslandsvinimir Smithereens
senda frá sér sina aðra breið-
skífu nú á næstunni og ber
sú nafnið Green Thoughts.
Er henni spáð miklum frama
og talið að með henni muni
hljómsveitin skipa sér i
fremstu röð hljómsveita
vestra og þótt viðar væri
leitað...
Og meira af nýjum væntan-
legum plötum. Feargal
Sharkey, sem sló í gegn hér
um árið með laginu A Good
Heart, er nýbúinn að senda
frá sér nýja breiðskifu. Heit-
ir hún Whish og hefur lagið
Out of My System þegar
verið gefið út á smáskífu...
Microdisney er sömuleiðis
nýbúin að gefa út breiðskífu.
Hún ber nafnið 39 Minutes
og hafa tvö lög komið út á
smáskífum, Gale Force
Wind og Singer's Hampste-
ad Home...
Miklir stórtónleikar verða
haldnir á Wembley leikvang-
inum í Lundúnum þann 11.
júni næstkomandi. Verða
þeir tileinkaðir Nelson
Mandela, blökkumannaleið-
toga í Suður-Afriku, og
koma fram meðal annarra
Simple Minds, Whitney Ho-
uston og Dire Straits. Kynnir
verður Harry Belafonte...
Hammersmith Odeon tón-
leikahúsið i Lundúnum hefur
fengið viðvörun frá yfirvöld-
um vegna óláta sem urðu í
nágrenni hússins að loknum
tónleikum LL Cool J i nóv-
ember síðastliðnum. Búist
er við að fleiri tónleikahús
i Lundúnum fái svipaðar við-
varanir vegna þess að óeirðir
og tilheyrandi ofbeldi er að
verða æ algengari fylgifiskur
tónleikahalds i borginni...
bestu kveðjur...
-SþS-
pv___________________________________________________________Nýjar plötur
Prefab Sprout - From Langley Park to Memphis
Spilverk aldanna
Steve McQueen var bandarískur
kvikmyndaleikari sem dó fyrir
nokkrum árum. Hann var vinsæll
fyrir leik í afþreyingarmyndum sem
nú eru flestum gleymdar. Karl var
nú aldrei nema slarkfær leikari, töff-
ari sem eflaust á þó sína verjendur
meðal veruleikaflrrtra. Hvað um
það, nafnið þekkja víst flestir.
Nafn er auðvitað ekkert annað en
fjörgömul stúdentshúfa sem klappar
á kollinn á menntalaukum ættarinn-
ar í samræmi við ákveðnar erfða-
reglur.
Paddy McAloon, forsprakka Prefab
Sprout, vantaði stúdentshúfu til að
útskrifast fullnuma poppari. Steve
McQueen útgefm 1985. Alsett skart-
blómum sem aldrei fella blómin.
Fallegasta stúdentshúfan í sögu skól-
ans? Stúdentshúfan fylgir manni á
leiðarenda, maður veit ekki alltaf af
henni en hún á sér stað í föggum
manns, tákn um ákveðinn áfanga en
vonandi ekki ferðalok.
Það er komin ný Prefab Sprout
plata eftir tæp þrjú ár. Og eins og
ævinlega spyr maður fyrst: Tekst
þeim að fylgja eftir meistaraverkinu?
Slíkar vangaveltur fela í sér hugsun
um tíma og afsprengi hans, fölvann.
En tæring tímans vinnur bara ekki
á verkum Prefab Sprout. Ræturnar
eiga sér vissulega stað i sögunni og
From Langley Park. . . hleypir upp
í hugann nöfnum eins og Steely Dan,
Curtis, soulsöngvari Mayfield, og
Prefat Sprout.
jafnvel Paul McCartney. En sjálf andi.frjálseinsogskýin. háreist fjall.
yflrbvggingin er dúnmjúk og flæö- Platan hefst á tveimur lögum sem
samin voru á Steve McQueen tíma-
bilinu. The King of Rock’n’Roll er
frábært verk lilaðið fínlegum fléttum
og textinn er hugleiðing um baráttu
popparans við erkióvininn, elli kerl-
ingu. Thomas Dolby vinnur hér
afrek í upptökustjórn. Carsand Girls
er næst, lag sem fer umsvifalaust í
hóp bestu laga PS og textinn er
glettnisleg úttekt á Chevrolet róm-
antík Brucé Springsteen. Þessi lög
ásamt The Golden Calf eru kröft-
ugust en From Langley Park to
Memphis er annars að mestu d'raum-
kennd ægifögur plata. upphafning
heiliandi smáatriða sem koma sam-
án eins og eftir ótal árfarvegum og
ntynda stórfljót náttúrulegrar feg-
uröar. Blærinn er ljúfsár. ber vott
um söknuð. löngun eftir mannlegri
hlýju sem tapast hefur í leit manns-
ins að merkingu. Prefab Sprout eru
þó ekki dáleidd af menningu liðins
tíma. tónlist þeirra veitir okkur
revnslu sem er fágæt í poppinu. til-
fmningu fyrir eilífleika. Listamaður-
inn blæs lífi í gosa sem síöan tekur
völdin úr dauðlegum höndum lista-
mannsins og dafnar af sjálfum sér.
From Langley Park to Memphis er
gosi gæddur tilfinningarófi manns-
ins og ódauðleika að auki - hrífandi
vottur um sigur dægurtónlistar á
hverfulleikanum. þeint takmörkun-
um sem henni eru eiginlegar.
Skúli Helgason
Leonard Cohen er oröinn fimmtíu
og þriggja ára gamall og þótt ekki
hafi farið mikið fyrir honum á und-
anförnum árum ber nýja platan
hans, Im Your Man, þess merki að
hann á nóg af gullkornum í textum
og tónum í pokahorninu.
Á síðastliönu ári kom út Famous
Blue Raincoat með Jennifer Warnes.
Á þeirri plötu voru eingöngu lög og
textar eftir Cohen. Hún hlaut mjög
góðar viðtökur og varð það til þess
að Cohen tók sig til og fékk bæði
Jennifer Warnes og upptökustjór-
ann, Roscoe Beck, s'em stjórnaði
upptökum á Famous Blue Raincoat.
til samstarfs og afraksturinn, I’m
Your Man, er besta plata gamla
mannsins í langan tíma.
Þaö kennir margra grasa á plöt-
unni. Nokkuð eru lögin ólík að
uppbyggingu og útsetningum. Til að
sýna fram á það er best aö taka fyrsta
lag plötunnar og það síðasta. First
We Take Manhattan er ekki dæmi-
gerð Cohen útsetning. Lagið. sem
Jennifer Warnes söng með miklum
ágætum, fær rafmagnaða útsetningu
Leonard Cohen - I'm Your Man
Á nóg eftir
sem gerir það að verkum að textinn
fer inn um annað eyrað og út unt
hitt. Persónulega kann ég betur við
meðferö Warnes á laginu. Finnst
Cohen ekki ná almennilegum tökum
á því.
Síöasta lag plötunnar. Tower of
Song. er aftur á móti meistaraverk.
Þar er Cohen einn á báti. Textinn er
uppgjör hans viö lífið. Söknuður.
hræðsla. spurningar um lífið. allt
þetta kemur fram í meitluðum texta
og tel ég þetta lag vera með því allra
besta sem Cohen hefur gert.
Fleiri lög og textar eru frábærir og
má nefna Take This Waltz sem byggt
er á ljóði eftir Garcia Lorca. Sérstak-
lega heillandi lag. í santa gæðaflokki
eru Everybody Knows og I Cant For-
get.
Ekki er I’m Your Man gallalus.
Áður hefur verið minnst First We
Take Manhattan. Eins er Jazz Police
hálfmislukkað. Én kostirnir eru
margfalt fleiri en gallarnir. þvi verð-
ur I’m Your Man góö og holl hlustun
öllum aðdáendum hans. jafnt göml-
um sem nýjum. HK.
Leonard Cohen.
Don Dixon - Romeo at Juilliard
Þjófóttur upptökustjóri
Don Dixon.
Don Dixon hefur óumdeilanlega
haft áhrif á bandaríska dægurtónlist
síðustu ár. Hann hefur stýrt upptök-
um á plötum hljómsveitanna R.E.M.,
Wednesday Week og The Smithere-
ens (m.a. þeirri nýjustu). Þá hefur
hann unnið með Marshall Crensaw,
Marti Jones og mörgum öðrum. Og
nú er Dixon meira að segja farinn
að láta að sér kveða í eigin nafni.
Fyrsta sólóplata upptökustjórans
eftiráótta hét stutt og laggott Most
of the Girls Like to Dance but only
Some of the Boys Like to! Hann var
í hálft fimmta ár að hljóðrita skíf-
una. Á síöasta ári kom svo önnur
plata Dixons út. Sú heitir Romeo at
Julliard og þótt hún sé oröin nokk-
urra mánaða gömul sakar ekki að
vekja á henni athygli hér. Enda er
platan sérlega áheyrileg.
Greinilegt er að Don DLxon hefur
svolgrað í sig rhythm & blues áhrif
með móðurmjólkinni eöa einhverju
öðru. Þá er hann undir sterkum
áhrifum frá tónhst sjöunda áratugar-
ins og ntinnir að því leytinu á Nick
Lowe. Og það verður aö játast að oft-
ar en einu sinni kemur Lowe upp í
hugann þegar hlýtt er á Romeo at
Juilliard. Nick Lowe er viöurkennd-
ur sem einn helsti þjófur dægurtón-
listar síðasta áratugar. Don DLxon
gefur honum lítið eftir. Báðir kunna
þó að vinna þannig úr stolnum stefj-
um að vélflestir geta haft gaman af.
Don Dixon tekst best upp á Romeo
at Juilliard þegar hann rokkar. Lögin
Romeo, Borrowed Time og February
Ingénue er sérlega áheyrileg. Bestur
af öllurn er þó slagarinn Your Sister
Told Me, sem hljómar eins og Kinks-
lag sungið af Bruce Springsteen.
Romeo at Juilliard er ekki plata
sem líkleg væri til að ná hæstu tind-
um vinsældalistanna. En líklegt
þykir mér að allnokkrar háskólaút-
varpsstöðvarnar vestra séu búnar að
spila fyrsta eintakiö sitt af plötunni
í klessu. Og starfsfólk þessara stöðva
er oft ótrúlega þefvíst á dægurtónlist
morgundagsins.
Don Dixon hefur löngu sannað sig
sem fær upptökustjóri. Á Romeo at
Juilliard kemur í ljós að hann er
einnig þokkalegasti listamaður, fjöl-
hæfur hljóðfæraleikari, ágætis
útsetjari - og prýðilega þjófóttur þeg-
ar því er að skipta.