Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1988, Síða 33

FIMMTUDAGUR 20. OKTOBER 1988.
33
Lífestm
un en stelpumar. 011 hafa þau svip-
aöan grunn að byggja á úr fyrri skól-
um, þaö er kannski algengara að
stelpur hafl matreitt heima við.
Strákarnir eru alveg ófeimnir að ráð-
ast á þetta „heföbundna vígi“ kvenn-
anna og er það vel því eins og sam-
félagið er í dag er kunnátta karla í
almennu heimihshaldi nauösynleg.
Til marks um áhuga þeirra má nefna
að margir strákar sækja líka kennslu
í fatasaum hér í húsmæöraskólan-
um,“ sagði Elsa.
Hugsanlega
endurreisn á
hefðbundnu námi
Tíðarandinn er breyttur og hús
mæðraskólar, sem fyrir nokkrum
áram þóttu lítilfjörlegir, eru nú að
fá uppreisn æra. Líkur eru á því að
Húsmæðraskólinn Ósk á ísafirði
komi til með aö fara í gang með full-
an skóla eftir áramót.
„Viö erum mjög spennt fyrir því að
fara af staö með fimm mánaða nám-
skeið eftir áramót ef næg þáttaka
fæst,“ sagði Elsa. „Það má segja að
nú hilli undir það að gamall draumur
verði að veruleika. Nú fæst nám í
húsmæðraskólum metið til eininga
inn í aðra framhaldsskóla og nýtist
því þetta nám mun betur. Áður gaf
próf úr skólanum lítil sem engin rétt- •
indi í aðra skóla eða á vinnumark-
aði.“
Krakkarnir úr menntaskólanum
stóöu sig vel við matargerðina og
hafði ljósmyndarinn orð á því hve
vel þau leystu verk sín af hendi.
Andinn í hópnum var góður og allar
hendur á lofti í samstarfi. Krásirnar
voru lagðar á borö og ekki laust við
að hver og einn væri svolítið stoltur
af sínu verki. .jj
Valdi tölvufræði
en fékk matreiðslu
Þetta með rjómasprautuna getur
orðið svolítið snúið því vanda
verður verkið. Rúnar skreytir an-
anashlaupið af stakri snilid og til
hliðar sést árangurinn.
„Ég valdi nú ekki matreiðslu
í upphafi," sagði Magnús Sig-
urðsson, 20 ára Akurnesingur.
„Ég valdi tölvufræði í fyrsta
sæti en matreiðslu til vara. Svo
var orðið fullt á tölvunámskeið-
inu og ég fékk matreiðsluna.
Hins vegar er ég mjög ánægður
með þau skipti og get tekið
tölvufræðina seinna."
Magnús var mjög ánægður
með námskeiðið og sagðist. hafa
lært mikið.
„Þetta var í alla staöi mjög
gagnlegt og ég lærði alveg heil-
mikið. Ég hef nú ekki eldað
neitt sérstaklega mikið um
ævina en þó eitthvaö. Ég bjó
með systur minni í Reykjavík
og þá skiptumst við á að elda
og gera önnur þau verk sem
þurfti. En námskeiðið hjálpar
manni til að breyta út af vana
og ég er ekki lengur hræddur
við að prófa nýja rétti. Hópur-
inn var líka skemmtilegur og
gaman að eyða nokkrum kvöld-
um með þessum krökkum.
Aðspurður sagðist Magnús
hafa fullan hug á að skrá sig á
framhaldsnámskeið ef boðið
yrði upp á slíkt eftir áramót.
„Ég er þeirrar skoðunar að
strákar í dag verði að kunna til
verka á heimili, annar hugsun-
arháttur er úreltur," sagði
hann og því til stuönings sótti
hann líka námskeið í fatasaumi
í Húsmæðraskólanum.
Hann taldi ennfremur að
ýmislegt hefði reynst léttara
þegar á hólminn var komið en
leit út í fyrstu.
„Við gerðum til dæmis rúllu-
pylsu sem reyndist léttara verk
en ég átti von á. Hins vegar
fannst mér, eins og fleiri,
skemmtilegast að baka og leið-
inlegast að vaska upp. En þegar
maöur er búinn að hafa fyrir
því að leggja sig fram við að búa
til góðan mat má maður ekki
láta tilhugsunina um uppvaskið
eyðileggja fyrir sér ánægjuna,“
sagði hann ennfremur.
Magnús var ekki frá því að
hann héldi áfram á svipaðri
braut.
„Elsa, kennarinn okkar,
sýndi okkur grein úr DV þar
sem sagt var frá hótelskóla í
Sviss. Mér frnnst þetta spenn-
andi möguleiki á framhalds-
námi og það kveikti í mér nokk-
um áhuga. En það er nú of
snemmt að spá í slíka hluti enn-
þá.“
Enginn verður óbarinn bisk-
up vildi Magnús meina og sagði
sögu af einu óhappi sem hann
varð fyrir. Hann átti að bera á
borð í þetta skipti og kom virðu-
lega inn með fullt fat af kótelett-
um. Fatið var tvöfalt með dúk
á milli og var efra fatið úr gleri.
„í því að ég ætlaði að leggja fat-
ið á borðið rann efra fatiö á
dúknum. Ég ætlaði að bæta um
betur og rétta fatið af í einni
sveiflu. En það tókst ekki betur
en svo að það þeyttist burtu og
yfir borðið á hvolf. Kótelettur
og baunir hentust um allt borð
og allt í subbuskap," sagði
Magnús og hló við. „En Elsa tók
þessu vel og sannfærði mig um
að mistökin væra til að læra af
þeim.“ -JJ
Hætti fólki mínu ekki
meira en þörf krefur
- segir Hermann Jón Halldórsson
„Mig langaði bara til að prófa
matreiösluna og því valdi ég
hana,“ sagði Hermann Jón
Halldórsson, 19 ára ísfirðingur,
þegar hann var inntur eftir
veru sinni á námskeiðinu.
„Ég vildi fá tilfinningu fyrir
því hvað matargerð væri og at-
huga hvort ég væri jafnvel mat-
reiöslumaður frá náttúrunnar
hendi," sagði Hermann og örl-
aði á smágríni í röddinni.
Þegar hann var spurður um
matargerö sína fram að þessu
svaraði hann að bragði.
„Hún hefur verið fremur lítil
enda hætti ég ekki fólkinu mínu
meira en þörf krefur. En að öllu
gamni slepptu var námskeiðið
í alla staði hið gagnlegasta. Við
lærðum að steikja og sjóða kjöt
og fisk en mest gaman var að
baka. Það er ekki eins stress-
andi að baka eins og að elda,“
sagði Hermann og hélt áfram.
„Það sem kom mér mest á óvart
var hvaö matreiðsla getur verið
létt ef maður fylgir leiðbeining-
um í uppskriftunum. Aðallega
verður námskeiðið manni samt
hvatning til að halda áfram og
vera óragur við að prófa eitt-
hvað nýtt.“ -JJ
„ Eg er ekki frá því
að þetta sé nokkuð
vel heppnað hjá okk-
ur, hvað finnst þér?
Hermann og Magn-
ús báru ábyrgð á j
nýrnajafningnum.
Meiri áhugi
á sparimat
„Við reynum að fara yfir helstu
grunnatriðin í venjulegri matreiðslu.
Má þar nefna að steikja og sjóða kjöt
og fisk, baka nokkrar kökur og
brauð. Ég kenni þeim að baka upp
súpur þótt það sé nú ekki það holl-
asta sem maður lætur í sig. Það virð-
ist líka vera meiri áhugi á því sem
maður getur kallað sparimatur.
Krakkana langar frekar að kynna sér
hvernig matur, sem framreiddur er
á veitingahúsum, er útbúinn. En viö
verðum að halda kostnaði í lág-
marki, eins og gefur að skilja, og get-
um því ekki leyft okkur að vinna úr
mjög dýru hráefni."
Krakkarnir greiöa allan efnis-
kostnað en hann var fyrir sextíu
stunda námskeið sex þúsund krónur
eða um hundrað krónur fyrir hveija
kennslustund og kallast það vart
dýrt í dag. Þau borða saman eftir
hverja kennslu og taka meö sér heim
kökur og annað sem bakað er.
Matur
Strákar í meirihluta
Þaö vekur athygli að strákar vora
í miklum meirihluta á námskeiöinu.
Nemendur voru alis tíu og þar af
voru strákarnir átta.
„í fyrstu vora stelpuriiar í meiri-
hluta á námskeiðunum og oft nánast
eingöngu," sagði Elsa og var þeirrar
skoðunar að enginn munur væri á
því að kenna stelpum og strákum
matreiðslu. „Ég get ekki séð aö strák-
arnir standi neitt verr að vígi í byrj-