Dagblaðið Vísir - DV - 19.11.1988, Blaðsíða 10
10
LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 1988.
Breidsíðan
íslendingar hrifnir
af íslensku
- segir Valgerður Torfadóttir hönnuður
„Viö getum ekki annaö sagt en að
íslendingar séu hrifnir af íslensk-
um fótum. Eftir að viö komum fram
í þætti Bryndísar Schram var
verslunin troðfull af fólki og viö
önnum varla eftirspurn." Svo segir
Valgerður Torfadóttir en hún star-
far sem fatahönnuður hjá Textíl
sem rekur verslunina Punktinn
sem nýlega var opnuð við Lauga-
veginn.
Margir voru undrandi þegar
verslun með íslenskað fatnað var
opnuð hér á landi því hingaö til
hafa Islendingar ekki haft áhuga á
íslenskri framleiðslu. „Ég held að
það sem skipti máli sé að ég og
Björg Ingadóttir hönnuður höfum
fengið algjörlega frjálsar hendur
við sköpunina. Venjulega er hönn-
uðum sagt hvað þeir eigi að gera
hjá íslensku fyrirtækjunum," sagði
Valgerður.
„Eg hef fundið fyrir því að fólk
er orðið þreytt á því sama í öllum
verslunum og er fegið að fá eitt-
hvað nýtt og öðruvísi. Einnig höf-
um við lagt áherslu á að hafa vönd-
uð efni en reynum að hafa verð
sambærilegt við aðrar vörur á
markaönum," sagði Valgerður
ennfremur.
Það er saumastofan Textíl sem
sér um saumaskapinn en bæði eru
framleiddar flíkur í fjöldafram-
leiðslu og módelflíkur. Þær síðar-
nefndu eru þá í dýrari verðflokkum
eins og pelsar og handmálaður
fatnaður.
Ekki var búist við að salan yröi
jafnmikil og raun ber vitni fyrst í
staö. „Við höfum þurft að panta
meira af efni aö utan til að geta
annað eftirspurninni," sagði Val-
gerður og bætti við að það virtust
vera allir aldurshópar sem kæmu
inn í verslunina. „Allt frá táning-
um upp í eldra fólk.“
Valgerður sagöi að nú ætti að
opna aðra verslun á Akureyri með
sömu vörum. Hún heldur áfram að
hanna fatnað ásamt því að vera í
Punktinum. „Þetta hefur verið
vinna nánast allan sólarhringinn í
nokkra mánuði,“ sagði Valgerður.
-ELA
Valgerður Torfadóttir og Björg Ingadóttir hönnuðir segja að fólk sé orðið þreytt á sams konar fatnaði um
allan bæ.
Þú ert 2000 krónum ríkari!
Þeir tóku starf sitt alvarlega þar sem þeir voru á námskeiði í umferðarfræðslu. Drengurinn, sem bendir svo ábúðarmikill á svip, á skilið
verðlaun fyrir góða frammistöðu og greinilegt er að börnin fylgjast með af athygli. Það er þess vegna sem hann fær hring um höfuð sér
þessa vikuna og má því vitja tvö þúsund króna hér á ritstjórn helgarblaðs DV, Þverholti 11. -ELA/DV-mynd KAE
Af staðreynda-
stöglurum
Það er einkum tvennt sem einkennir
fréttir íslenskra blaða, það hve leið-
inlegar þær eru og þær eru yfirleitt
réttar, jafnvel kórréttar. Fréttaritar-
ar fjalla aðeins um staðreyndir og
kjarna málsins en sjaldnast um það
sem er skemmtilegt og skiptir höfuð-
máli fyrir hnípna þjóð í vanda.
Fréttamaðurinn má auðvitað aldrei
vera með sinn persónulega og sér-
stæða stíl. Staðreyndastaglinu allt,
gæti verið kjörorð fréttaritara.
Á þessu er þó til ein undantekning,
þ.e. sjálf drottning. íslenskra dreif-
býlisfréttamanna, Regina Scriptus.
Tónleikar
Algengar fréttir, ekki síst utan af
landi, íjalla um tónleikahald undir
látlausri fyrirsögn og þar er upp taliö
hvenær tónleikarnir hafi byrjað,
hver hafi stjórnað og hvurjir sungið
einsöng. Sem sagt marklaust og
bragðlaust staðreyndastagl. Ólíkt
huggulegra væri að lesa eftirfarandi
frétt af þessum sömu tónleikum:
Einstæður
listviðburður
í síöustu viku átti sér stað stórkost-
legur hstviðburður hér fyrir norðan
þegar blandaður kór Hreppsbúa hélt
tónleika í félagsheimilinu. Veður
hafði verið rysjótt fram eftir vikunni
og reyndar fór rafmagnið í 4 klukku-
tíma á sUnnudeginum, en Bernharð-
ur Briem rafveitustjóri og menn
hans voru skjótir að vinna bráðan
bug á biluninni enda Bernharður
laghentur með afbrigðum eins og
hann á kyn til.
Tónleikarnir hófust með því að
prúðmennið Snjólfur Laufdal ávarp-
aði tónleikagesti og þakkaði þeim
aðsóknina sem hann taldi góða mið-
að við tíðarfar. Snjólfi er margt til
lista lagt, er bridgespilari ágætur,
safnar frímerkjum og er vinsæll
barnakennari í hreppnum. Hann var
í þriðja sæti á lista Framsóknar-
flokksins í síðustu kosningum en er
engu að síður góður og gegn maður
að flestra dómi.
Fyrsta lagiö var „Bólroðinn blívur
og blikar við sæ,“ og þar sungu hjón-
in Elísabet og Jónatan frá Brimils-
stöðum dúett á fágaðan hátt. Þau
hjón lentu í dráttarvélaslysi fyrir
nokkrum mánuðum en hafa náð sér
furðanlega enda sómafólk eins og
allt Brimilsstaöaslektið í marga ætt-
hði. Þau sungu að auki þrjá fagra
italska dúetta en þess má geta að
dráttarvélin eyðilagðist í slysinu en
fékkst bætt aö fullu. Ökuníðingurinn
úr Reykjavík slapp hins vegar
ómeiddur.
í lok tónleikanna brutust út gífur-
leg fagnaðarlæti og kórinn marg-
sinnis klappaður upp. Veður hafði
heldur versnað á meðan á tónleikun-
um stóð en Hallfreður héraöslög-
regluþjónn var mættur á staðinn
með sína rúmgóöu Landroverbifreið
og var til taks. Má segja að hér hafi
fólk orðið vitni að einstæðum hstvið-
burði sem vel hefði sómt sér á Lista-
hátíö í Reykjavík.
Fréttaritari