Dagblaðið Vísir - DV - 19.11.1988, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 1988.
Nauðungaruppboð
Eftir beiöni Björns Jónssonar hdl., f.h. Verslunarbanka íslands hf., fer fram
nauðungaruppboð á gervihnattarsjónvarpskerfi af gerðinni NEC í eigu Raf-
eindar hf„ sem staðsett er að Þverbrekku 4, Kópavogi, mánudaginn 28.
nóvember 1988 kl. 16.00. Uppboðið verður haldið í anddyri hússins að
Þverbrekku 4, Kópavogi. Greiðsla við hamarshögg.
Bæjarfógetinn í Kópavogi
SÓKNARFÉLAGAR
ATHUGIÐ
Vegna 36. þings ASÍ vikuna 21.-25. nóv. verður
skrifstofa Sóknar, Skipholti 50 A, opin sem hér segir:
Mánudaginn 21. nóv. lokað,
þriðjudaginn 22. nóv. opið frá 9-17,
miðvikudaginn 23. nóv. lokað,
fimmtudaginn 24. nóv. opið frá 13.30-17,
föstudaginn 25. nóv. opið frá 9-13.30.
Starfsmannafélagið Sókn.
Hreinsa kísil og önnur óhreinindi af hreinlætis-
tækjum og blöndunartækjum. Sértilboð á
stykkjafjölda. Fljót og góð þjónusta.
Verkpantanir daglega milli kl. 1 og 6 í síma
985-28152.
I Hreinsir hf. )
-..........
Skrifstofu-
húsnæði óskast
Dómsmálaráðuneytið óskar eftir að taka á leigu
250-300 fermetra skrifstofuhúsnæði miðsvæðis í
Reykjavík fyrir Fangelsismálastofnun ríkisins.
Þeir sem áhuga hafa vinsamlegast snúi sér til dóms-
málaráðuneytisins, Arnarhvoli, fyrir 28. nóvember nk.
Lýsing á húsnæði fylgi og upplýsingar um staðsetn-
ingu, aldur, verðhugmyndir o.fl. sem máli kann að
skipta.
Dóms- og kirkjumálaráðuneytið,
16. nóvember 1988.
Múrarar/smiðir
Eigum fyrirliggjandi stillanlega búkka.
Breidd 1,20 m
Hæð 1,10-1,95 m
Fallar bf.
Vesturvör 7, sími 42322
Fjölmiðlar DV
BW'M'.'Vu’Sftu, 'Sl'í') '' rf'VvWfiK’V ní |§S£ f : W ' u ' V "Wtfír-'f«í
Eftir að skipaður hafði verið sérstakur saksóknari til þess að fara með málið tók fyrir allan leka til að byrja með
og hann virtist ráða þvi hvað fréttist og hvað ekki.
fslenskir lekar og
danskir ljósgeislar
Nú fer svartasta skammdegið í
hönd og sá tími er dæmigerður fyrir
flakk gróusagna og tilbúinna stórtíð-
inda í þjóðfélaginu. Þetta er sjálfsagt
ekki nýtt fyrirbæri, menn hafa alltaf
kunnað að segja frá tíðindum á ís-
landi, og úr því menn ræða ekki leng-
ur í alvöru um jólasveina, álfa og
tröll þurfa menn að fmna sér eitt-
hvað annað umræðuefni. Raunar fer
skammdegisfárið ekki nema á stund-
um í efnislega fjölmiðla nútímans,
heldur er það hinn ódrepandi gamli
fjölmiðill, almannarómur, sem yfir-
leitt sér um að dreifa því um byggðir
og ból.
Líklega þurfa íjölmiðlar heldur
ekki á skammdegisfárinu aö halda
þetta árið. Nóg virðist af áþreifanleg-
um hlutum sem hægt er að fjalla um.
Togaramir þrír, einn fyrir norðan
og tveir fyrir sunnan, ásamt þorsk-
unum sem þeim fylgja, hafa verið
dijúgt umræðuefni síðustu vikuna
og svo upphófst herleg íjölmiðla-
veisla um síðustu helgi þegar ijóst
var að á borðinu lægi ákæra í Haf-
skipsmálinu en það hefur lengi
reynst fjölmiðlum notadrjúgt.
Lekarnir
í einni af fyrri greinum mínum fór
ég nokkrum orðum um það fyrir-
bæri, sem blaðamenn kalla gjarna
„leka“. Þá er átt við þá aðila í fyrir-
tækjum eða stofnunum sem miðla
upplýsingum til fjölmiðla án vitund-
ar yfirmanna sinna, stundum i al-
gerri óþökk þeirra. Stundum geta
þessir lekar raunar verið mjög hátt-
settir menn, sem telja sig hafa ávinn-
ing af því að einhverjar upplýsingar
komi fyrir almenningssjónir, annað
hvort vegna þess að þeir hafi beinan
hag af því eða vegna þess að aðrir
hafi óhag af því. Á stundum vita
blaðamennimir meira að segja ekki
hveijir lekarnir eru. Slíkum mönn-
um treysta þeir varlega til að byrja
með, en smám saman myndast
ákveðið trúnaðartraust, ef upplýs-
ingamar reynast réttar. Ég hef til
dæmis heyrt einn af reyndustu
blaðamönnum landsins lýsa því að
ámm saman hafi ákveðinn maður
hringt þýðingarmiklar upplýsingar
til þess blaðs sem hann starfaði á.
Hann lét aldrei nafns síns getið og
enginn á blaðinu vissi hver hann var
en röddin þekktist og smám saman
komust menn að því að öllu því sem
hann „lak“ var óhætt að treysta. Eft-
ir nokkur ár hætti maöurinn að
hringja og enn þann dag í dag veit
enginn á blaðinu hver hann var.
Það hefur verið mjög einkennandi
fyrir allt hið svokallaða Hafskipsmál
að kerfið hefur hriplekið upplýsing-
um af gangi mála. Þessir lekar voru
greinilega í ýmsum homum og höfðu
einnig greinilega misjafnra hags-
muna að gæta. Eftir að skipaður
hafði verið sérstakur saksóknari til
þess að fara með málið tók fyrir allan
leka til að byija með og hann virtist
ráða því hvað fréttist og hvað ekki.
Fjölmiðlar
Magnús Bjamfreðsson
Hins vegar var málið ekki fyrr kom-
iö úr hans höndum en allt fór af staö.
Svo leit út á laugardagskvöldið að
forsetar Alþingis hefðu látið það vera
sitt fyrsta verk að hringja í frétta-
stofu Sjónvarps til þess að tilkynna
henni að beðið hefði verið um að
pólitískur andstæðingur yrði sviptur
þinghelgi til þess að unnt yrði að
ákæra hann. Líklegt var að ekki aðr-
ir en þeir og saksóknarinn vissu um
málið.
Nú skal ég ekki dæma um það
hvaðan lekinn kom að þessu sinni.
En grandvar maður hefur sagt mér
að þegar á fimmtudegi hafi hann vit-
að nákvæmlega hverjir yrðu ákærð-
ir, svo einhvers staðar hefur lekið
áður en þingforsetar fóru að sýsla
með málið. Látum svo útrætt um
leka að sinni. Vafalaust reyna ein-
hverjir að grafast fyrir um hvaðan
hann kom, en slíkt er vita vonlaust
og miklu nær að krefja fjölmiðla
sagna um meðferð lekans en upp-
sprettur.
Batnandi mönnum ...
Ég er búinn að agnúast hér talsvert
mikið út í innlenda dagskrá Ríkisút-
varpsins-Sjónvarps vegna þess hve
mér hefur fundist hún nöturleg upp
á síðkastið. Þess vegna er einnig
skylt að geta þess sem þar er vel gert,
og nú um stundir finnst mér bera
mun meira á því en hinu, enda boð-
aöi dagskrárstjórinn batnandi tíð er
hann kynnti vetrardagskrána.
Ég skal viðurkenna að ég var dálít-
ið tortrygginn út í þá uppriíjun á
atburðum liðinna ára sem birtíst á
skjánum undir fyrirsögninni „Á því
herrans ári“. í slíkum þáttum veltur
ákaflega mikið á umsjónarmönnum
og smekk þeirra og vissulega sitja
þar engir aukvisar við stjórnvölinn,
þau Árni Gunnarsson og Edda Andr-
ésdóttir, bæði marghert í fréttastríði.
Satt best að segja held ég að þeim
hafi tekist ætlunarverk sitt ágætíega.
Auð vitað verða alltaf skiptar skoðan-
ir um áherslur í svona þáttum, en
þær aðfinnslur sem ég hefi heyrt eru
bæði smávægilegar og þar að auki
matsatriði. Helsta gagnrýnin sem ég
hefi heyrt er að allt of mikið hafi
verið gert úr Hljómunum sællar
minningar, því satt best aö segja voru
þeir enginn heimsviðburður, sé litíð
tuttugu ár um öxl!
Sjónvarpsveisla
á sunnudögum
Sunnudagskvöldin hafa ekki alltaf
verið skemmtilegustu sjónvarps-
kvöldin hér, en nú er hrein sjón-
varpsveisla hjá RUV þessi kvöld.
Þáttur Kolbrúnar Halldórsdóttur
síðasta sunnudagskvöld var frábær,
og þar var á líflegan hátt tekið á
máli sem skiptír okkur meira máli
en margt annað sem meira púðri
hefur verið eytt á.
Og svo er það danski þátturinn
Matador. Ekki veit ég hvemig í
ósköpunum stendur á því aö þessi
þáttur skuli í tíu ár hafa leynst ís-
lenska sjónvarpinu í öllum þeim
kynstrum af hundleiðinlegu og
nauðaómerkilegu norrænu efni sem
á okkur saklausum neytendum hefur
dunið. En svona er þetta nú samt.
Þættimir framleiddir 1978 að því er
stendur á skjánum! En kominn er
þessi myndaflokkur til okkar og það
er vel.
Það er ekki nóg með að mynda-
flokkurinn sé vel gerður heldur
sveiflast hann milli þess að vera
notalegur og drepfyndinn. Hann iðar
af danskri kímni um leið og hann
tekur miskunnarlaust á snobbi,
klíkuskap ogstéttamun. Þýsk-banda-
ríski þátturinn um feður og syni á
eftír danska þættinum er líka mjög
góður, í það minnsta fyrir minn
smekk. En væntanlega höföar hann
misjafnlega tíl aldurshópa, menn
þurfa ef tíl vill að þekkja eitthvað til
sögu Evrópu á fyrri hluta aldarinnar
tíl þess að njóta tíl fulls ýmissa blæ-
brigða hans. Nú ef menn vilja hvorki
pjóta danskrar kímni né þýskrar
nákvæmni með Burt Lancasterf!), þá
em menn ekki á flæðiskeri staddir.
Stöð 2 býður líka upp á góðgæti á
sunnudagskvöldum. Breski mynda-
flokkurinn um ógnartíma virðist lofa
góðu og þar á eftir kemur Jón Óttar
til skjalanna með viðtöl í ýmsu formi.
Það er sem sagt sjónvarpsveisla á
sunnudögum!
Magnús Bjarnfreðsson