Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.1992, Blaðsíða 23
LAUGARDAGUR 21. NÓVEMBER 1992.
23
„Það hefur orðið hugarfarsbreyt-
ing varðandi matargerðarhst hér á
landi undanfarin ár og sér ekki fyrir
endann á því,“ segir Sigurður L-
Hall, matreiðslumeistari og hðsstjóri
íslenska ólympíuhðsins í matargerð.
Tíu manna keppnishð fór héðan th
Frankfurt til að taka þátt í stærstu
matreiðslukeppni í heimi, The Culin-
ary Olympics. Liðið okkar vakti
mikla athygli enda kom það heim
með bronsverðlaun fyrir heitan mat.
íslenska hðið fékk mikla umfjöhun
í þýskum blöðum og lof fyrir frábæra
matreiðslu. Sigurður Hah segir að
það skipti miklu máh fyrir íslenska
matreiðslumeistara að taka þátt í
aiþjóðlegum mótum þar sem um gíf-
urlega landkynningu sé að ræða.
„Ólympíumótið er haldið fjórða
hvert ár og þetta var í fyrsta skipti
sem við vorum með. Það er mikill
áhugi á íslandi úti í heimi sem ferða-
mannalandi. Margir Evrópubúar eru
orðnir dauðleiðir á að fara ahtaf í frí
suður th Spánar og Ítalíu. Nú höfða
óbyggðaferðir meira th fólks en áð-
ur. Island heillar mjög þetta fólk.
Vöktu athygli
blaðamanna
Blaðamönnum þótti skemmthegt
að við værum með í keppninni að
þessu sinni og voru alltaf í kringum
okkur. Við fundum einnig þennan
áhuga hjá aðstandendum keppninn-
ar. Þeir gerðu aht fyrir okkur meðan
á dvölinni stóð. Við bjuggum í Vies-
baden en keppendir voru dreifðir
kringum Frankfurt. Það var heldur
ekkert mál að fá stuðningsaðha fyrir
íslendingana en það var stærsta
efnaiðnaðarfyrirtæki Þýskalands,
Hoechst, sem studdi okkur. Fyrir-
tæki taka að sér keppendur og sjá
þeim fyrir aðstöðu meðan á keppni
stendur. Við fengum að vinna í mötu-
neyti Hoechst sem var mjög stórt og
fínt. Þar eru veitingastaöir með full-
kominni aðstöðu sem yfirmenn fyrir-
tækisins nota þegar þeir bjóða gest-
um. í eldhúsinu máttum við vera eins
og heima hjá okkur,“ segir Sigurður
og bætir við að hðið hafi verið ein-
staklega heppið að fá þetta fyrirtæki.
„Auk þess fengum við mjög jákvæð-
Sigurður L. Hall telur verð á veitingahúsum allt of hátt hér á landi og lélegir staðir séu með sama verð og þeir fínustu.
DV-mynd GVA
skipuleggja næsta landshð hjá sér,“
segir Sigurður ennfremur.
Háttverðá
veitingahúsum
„Það hefur oröið mjög mikh breyt-
ing hér á landi á undanfórnum árum.
Þeir matreiðslumenn sem hafa mest-
an áhuga og metnað fara gjarnan th
útlanda eftir að hafa lokið skólanum
hér. Bæði th að fá nýjar hugmyndir
og kynna sér hvað er að gerast. Það
er svohtið hættulegt að halda að
maður viti aht eftir nám í Hótel- og
veitingaskóla íslands. íslenskir
kokkar hafa farið jafnt th Evrópu-
landa sem Ameríku. Margir fara th
Englands en þar eru mörg afbragðs
veitingahús þó íslenskir ferðamenn
finni þá kannski ekki á labbinu í
London," segir Sigurður. „Það þarf
að panta á þessa góðu staði og borga
talsverða upphæð fyrir matinn."
Sigurður segir aö sama sagan sé
hér á landi fyrir útlendinga. „Um
aht land eru rándýrir veitingastaðir
sem bjóða hræðhegan mat. Matsölu-
staðir við þjóðveginn eru oft æghegir
og þar er ekki hægt að finna nokkum
metnað. Verðlagning er furðuleg á
þessum stöðum en þeir virðast miða
sig við dýra og fína staði í Reykjavík.
Ég skh ekki hvaðan hugmyndir að
þessari verðlagningu koma eða
hvaða hugsun er á bakvið hana. Ég
hef unnið hjá íslenskum matvælum
undanfarið við vöruþróun og gerði
að gamni mínu í vor að reikna út
hráefnisverð á laxi og meðlæti. Mið-
aði við vöm sem væri unnin upp í
hendur mér. Skammturinn sem ég
reiknaði út og sendi öhum veitinga-
húsum og hótelum á landinu saman-
stóð að einfóldum forrétti, t.d. súpu,
sem er mjög ódýr í framleiðslu, og
laxi með soðnum kartöflum, góðu
salati og sósu. Þessi máltíð með fullri
álagningu kom út á tæpar níu hundr-
uð krónur. Þegar ég ferðaðist síðan
um landið í sumar sá ég lax á mat-
seðh, t.d. í Skaftafehi, á rúmar fjórtán
hundruð krónur með engum forrétti.
Síðan em þessir sömu veitingamenn
að kvarta yfir því að útlendingar
kaupi ekki matinn hjá þeim. Það er
Mikill uppgangur hjá matreiðslumeisturum:
Maturinn er besta
landkynningin
- segir Sigurður L. Hall sem var liðsstjóri á ólympíumóti matreiðslumanna
Lið matreiðslumanna, sem fékk bronsverðlaun á The Culinary Olympics,
var skipað þeim Sigurði Hall, Emi Garðarssyni, Úlfari Finnbjörnssyni,
Francois L. Fons, Bjarka Hilmarssyni, E. Inga Freiðgeirssyni, Herði Héðins-
syni, Lindu Wessmann, Baldri Öxdal og Ásgeiri Erlingssyni.
ar viðtökur fyrirtækja á íslandi og
væri gott aö koma að þakklæti th
þeirra.
íslenska hðið hélt móttöku í sam-
floti með Flugleiðum og Ferðamála-
ráði íslands í Frankfurt en Nestlé
lagði th aðstöðuna. Ýmsum forráða-
mönnum í ferðamálaþjónustu í
Þýskalandi, auk fjölmiðla, var boðið
th móttökunnar. Boðið var upp á
reyktan lax og shdarrétti. „Þama
kynntum við ísland og móttakan
hafði þau áhrif að mikh lofgrein birt-
ist í þýsku blaði um íslenska matar-
gerðarhst og einnig birtist viðtal við
mig í beinni útsendingu í þýskri sjón-
varpsstöð.“
íslenska kjöt-
súpan gerði lukku
íslensku matreiðslumeistaramir
fengu fijálsar hendur varðandi rétti
og hráefni í keppninni en þeir ákváðu
að nota sem mest íslenska vöm.
„Okkur fannst skylda okkar að kynna
Island og afurðir landsins enda erum
við fyrst og ffemst matvælafram-
leiösluþjóð. Enginn er betur th þess
fallinn að kynna þessi matvæh en við
kokkamir,“ segir Sigurður.
Islensk kjötsúpa varð fyrir valinu
í heitum mat. Hún veitti þeim brons-
verðlaun og var aöeins einu stigi ffá
silfuverðlaunum. íslensku kokkarn-
ir vom heldur ekki langt frá medahu
í kalda matnum,
„Við tókum eiginlega hugmyndina
að íslenskri kjötsúpu og gerðum hana
að rétti - ekki súpu - en hugmyndin
er svipuð. Kjöhð var seyh í sterku
kraftmiklu kjötseyði og grænmehð
sem fylgir kjötsúpunni var einnig
notað. Við skárum aha htu burt, vild-
um ekkert kólesteról, engan ijóma
eða smjör, enda áth rétturinn að sam-
ræmast nútíma næringaefnafræði.
Ahs staðar era gerðar kröfur um hoh-
ustu og því hefur ijómi og smjör ver-
ið á undanhaldi í matargerð en græn-
meh komið í staðinn."
Hugað að næstu keppni
Ekki er langt síðan islenskir mat-
reiðslumeistarar fóru að taka þátt í
erlendum mótum í matreiðslu.
Nokkrir þeirra tóku sig th og fóra á
stórt mót í Chigaco fyrir ári á eigin
vegum. „Þá fengum við nasasjón af
því hvemig slík keppni fer fram.
Þetta er ein stærsta keppni í Banda-
ríkjunum og aðeins sextán þátttöku-
lönd sem fá að vera með. Okkur gekk
mjög vel þar, fengum bæði brons- og
silfurmedahu. Þá var ákveðið að
senda uppstöðuna í því hði th
Frankfurt á ólympíumóhð. Við erum
nú þegar byijuð að huga að næstu
ólympíuleikum árið 1996 enda er það
hápunkturinn. Við munum taka þátt
í minni mótum í millitíðinni og á
næstu mánuðum verður búið th nýtt
landshð. í undirbúningi er m.a. að
halda forkeppni hér á landi þar sem
kokkar verða valdir. Við höfum haft
mjög góða samvinnu við Norðmenn,
þeir hafa náö frábærum árangri í
keppni. Þeir era þegar byijaðir að
eðhlegt - þetta er rándýrt," segir Sig-
urður ennfremur.
Úr veiðihúsi á Stöð 2
Sigurður L. Hall hefur vakið tals-
verða athygh fyrir matreiðsluþæth
sína á Stöð 2 sem sýndir era á mánu-
dagskvöldum og verða út veturinn.
Hann rekur eigið veisluþjónustufyr-
irtæki auk þess sem hann sér um
vöraþróun þjá íslenskum matvælum.
Efhr nám starfaði Sigurður á Hótel
Sögu en hélt síðan th Danmerkur þar
sem hann starfaði á Sheraton hótel-
inu. Síðan fór hann th Noregs og rak
eigin veihngastað, Skarvet Restaur-
ant, sem staðsettur var á hinum vin-
sæla ferðamannastaö Geho. Fyrir 5
árum var Sigurði boðiö starf í veiði-
húsinu í Laxá í Kjós og starfaði þar í
4 sumur. Það varð th þess að hann
fluth heim aftur ásamt eiginkonu
sinni, Svölu Ólafsdóttur, og dóttur.
Sigurður segir að áhuginn á matar-
gerð hafi ekki farið minnkandi á síð-
ustu árum, matarklúbbar era margir
starfandi hér á landi og fyrir suma
er eldamennskan tómstundagaman.
„Það era ófáir sem taka með sér
matreiðslubók upp í rúm th að lesa,“
segirhann. -ELA