Dagur - 19.12.1995, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 19. desember 1995 - DAGUR - 11 B

Xordicnska f\/. I liuiiíxikjöli()
er ró/iKn) J\ nr l><c()i olí'ífo/l broLXÖ
- (’ikIo iiiuiif) suiukra’iu/ iiorö/rnskri /ic/i)
scm hcfur ircnirid í aij kynskk) cf/ir kyus/óf)
íir iiýju órra/s norö/ciiskii /ainbakjóli.
mm
Xord/cnsku Á / I hun^ikjöliö
- Iiúlíöurmulur scm /nv!>i cr uö Ircyslu.
Með gceðastimpril
frá Bretlandi
Börn geta leikið sér að hverju sem
er og þeir sem leggja út í að smíða
leikföng fyrir böm þurfa að gæta
þess að uppfylla kröfur sem settar
eru fyrir slfkri framleiðslu. George
segist skyldugur að framleiða
undir evrópskum stöðlum um ör-
yggi leikfanga og nota málningu
sem sömuleiðis hafi stimpil fyrir
fanga, sem minna leggi upp úr
þroskahlutverki leikfanganna.
„Eg fékk til dæmis um daginn
grein úr hollensku blaði þar sem
sagt var frá foreldrum sem fóm til
'élagsráðgjafa og leituðu ráða hjá
.jonum vegna bams þeirra sem átti
allt í nútíma leikföngum en undi
sér engan veginn. Þegar félagsráð-
gjafinn hafði hlustað á söguna
sagði hann ungu hjónunum að
gefa baminu eitthvað einfalt eins
og til dæmis klósettrúllu. „Já,“
sögðu hjónin þá, „en hvar fáum
við svona klósettrúllu. Framleiðir
Fisher Price svoleiðis!" Þetta sýn-
ir hvemig sumir eru farnir að
hugsa, úrvalið af leikföngum er
gífurlegt og bömin verða að eiga
allt en það er ekkert hugsað um
hvað leikföngin eiga að þroska hjá
bömunum. Sjálfum þóttu mér tré-
leikföng alltaf skemmtileg vegna
þessa rýmis sem þau skilja eftir
fyrir hugmyndaflug bamanna og
það er sá grunnur sem ég byggi á í
því sem ég er að gera í dag.“
Fóík tilbúið að borga
meira fyrir handunna vöru
Þegar rætt er um framtíðina segir
George ætlun sína að þróa Gulla-
smiðjuna Stubb áfram sem lítið
handverksfyrirtæki sem framleiði
leikföng sem séu eilítið dýrari en
margt annað á leikfangamarkaðn-
um. Hann segir fólk fyllilega til-
búið til að greiða meira fyrir sterk
og góð leikföng, sem hafi að baki
sér vel útfærða hugmynd. „Mörg-
um finnst þetta jafnvel ódýrt og ég
fínn að fólk hefur gaman af því að
fá handunna vöm enda hefur hún
annan bakgrunn en fjöldafram-
leidda varan. Þessi leikföng mín
væri auðvitað hægt að setja í
fjöldaframleiðslu og framleiða
þau á ódýrari máta en þegar frá
íiði held ég að fólk tæki eftir mun-
inum. Lengi vel óttaðist ég að ein-
hverjir aðrir fæm líka út í þetta en
ég er ekki eins hræddur um það í
dag. Þetta er ekki rekstur sem
menn fara út í til að græða á held-
ur er þetta dæmi um lítið hand-
verksfyrirtæki sem getur gengið ef
vel er á spilum haldið og fyrir mig
er mikilvægast að líta á þetta sem
gott handverk. Ég vil geta einbeitt
mér að því að skila góðum leik-
föngum til bamanna sem eiga að
nota þau og á vissan hátt má segja
að ég sé dálítið rómantískur í mér
vegna þess að ég sé alltaf fyrir
mér gömlu góðu leikfangasmið-
ina, sem börnunum fannst ævin-
týraljómi í kringum. Ég hef alltaf
litið upp til þessara manna.“
að vera 100% lífræn og skaðlaus.
Hann útilokar ekki að í framtíð-
inni flytji hann út leikföng enda
hefur hann sent prufur heim til
Hollands og fengið góð viðbrögð,
auk þess sem dómnefnd í Bret-
landi tók hann á dögunum inn í
gildi breskra leikfangasmiða sem
er nokkurs konar lávarðadeild
þeirra sem smíða bamaleikföng.
Þetta segir hann mikla og góða
viðurkenningu á því sem hann er
að gera og ánægjulegt fyrir alla þá
sem hjálpuðu honum að láta
drauminn rætast. Því fólki beri að
þakka.
„Skýringin á því að þessu er
svona vel tekið hér er sennilega sú
að þetta er nýtt, fólk er að leita
aftur í einfaldleikann í leikföngum
og það vill líka kaupa leikföng út
frá umhverfissjónarmiðum. Mín
skylda er svo að mæta þessum
áhuga með því að framleiða heið-
arleg leikföng, sterk og vel hönn-
uð. Þannig fær fólk þá tilfinningu
sem á að vera til staðar að góð
leikföng eru gull barnanna," segir
Georg Hollanders. JÓH

j^Stajibbiir
Merki Gullasiniðjunnar Stubbs á sér dálitla sögu því teikninguna í merkinu gerði George þegar hann var fjögurra
ára gamall. Og undir myndina skrifaði hann: „Þetta er ég án rass.“