Dagur - 19.12.1995, Page 23

Þriðjudagur 19. desember 1995 - DAGUR - B 23
„Ég hef haft áhuga á tónlist síðan ég byrjaði að ganga,“ segir Pálmi Stefáns-
son, betur þekktur sem Pálmi í Tónabúðinni. Mynd: BG
Höfundur:
Axel Axelsson er nemi í haa-
nýtri fjölmiðlun við Háskóía
Islands. Hann er 23 ára Akur-
eyringur og hefur starfaS viS
útvarp í mörg ár á hinum
ýmsu útvarpsstöSvum.
stofnuð. Nótumar voru ekki bein-
línis vinir Pálma, því hann hefur
alla tíð glímt við sjóndepru. Hann
kennir þessu sumpart um að hann
hafi aldrei stundað eiginlegt tón-
listamám.
Hrifnari af Bttlunum
Hljómsveitin Póló var stofnuð ár-
ið 1964. Um þetta leyti varð mik-
ið til af íslenskri tónlist. Danslaga-
keppni SKT, Skemmtiklúbbs
templara, hafði farið fram nokkr-
um sinnum og þar komu fram ým-
is lög sem urðu vinsæl. Þetta voru
því miklir byltingartímar í tónlist-
inni. Bítlamir og Rolling Stones
voru að slá í gegn erlendis. Þessar
hljómsveitir höfðu eðlilega áhrif á
alla þá sem hugðust ná frama hér
heima. Um þessar sveitir segir
Pálmi: „Ég hef alltaf verið hrifnari
af Bítlunum, þeir höfðuðu meira
til mín.“
Frœgðin
Arið 1967 kom fyrsta plata hljóm-
sveitarinnar út. Þá söng Bjarki
T ryggvason með sveitinni, en
fyrsta lagið sem sló í gegn, var
Glókollur - lag Birgis Marinós-
sonar, sem hafði áður verið í
hljómsveit með Pálma. Erla Stef-
ánsdóttir söng einnig með hljóm-
sveitinni um tíma.
Eftir að hljómsveitin var orðin
landsþekkt var mikið að gera.
Ferðalög urðu tíðari og hama-
gangurinn meiri. „Við keyrðum
frá Akureyri austur og alveg til
Hafnar í Homafirði. Síðan fórum
við líka á Vestfirðina og suður. í
Reykjavík spiluðum við meðal
annars í Glaumbæ." En trylltust
stelpumar í Reykjavík þegar þær
sáu hina frægu Pólómenn að norð-
an ?
„Það hlýtur að vera - er það
ekki alltaf svoleiðis?"
Hörð samkeppmi
Helgamar fóru flestar í ferðalög út
á land en á virkum dögum var
ekki setið auðum höndum. Sjall-
inn var opinn til klukkan hálf tólf
öll virk kvöld nema miðvikudags-
kvöld. Þar hélt hljómsveit
Ingimars Eydal uppi fjörinu fram
eftir kvöldi en Póló var í næsta ná-
harður. Þannig hefur þetta alltaf
verið. Það gerðist ýmislegt
skemmtilegt á þessum tíma en
flest er þess eðlis að ekki er rétt að
greina frá því,“ segir Pálmi bros-
andi.
Tónabúðin stofnuð
Pálmi var ekki einungis í hljóm-
sveit. Arið 1966 stofnaði hann
Tónabúðina sem hefur verið starf-
rækt síðan. Pálmi fór út í rekstur-
inn áf vanefnum. „Þetta hefur trú-
lega verið hálf heimskuleg hug-
mynd. Ég sagði upp föstu starfi og
opnaði verslun með hljómplötur,
hijóðfæri og þess háttar“. Rekstur-
inn var erfiður fyrstu árin, ekki
síst vegna þess að eina plötubúðin
sem fyrir var á Akureyri var með
samninga við flesta innflytjendur
þess efnis að þeir seldu ekki öðr-
um plötur. Þetta háði Tónabúðinni
töluvert en varð þó að sumu leyti
til þess að Pálmi tók af skarið.
Hann hóf innflutning frá erlendum
plötuútgáfum og þá fór að ganga
betur.
Tónaútgáfan svarið
Þegar illa gekk að fá plötur til að
selja, urðu menn að grípa til sinna
ráða. Það gerði Pálmi og stofnaði
einu plötuútgáfuna á Norðurlandi
- Tónaútgáfuna. Þetta var eina
leiðin fyrir mann í plötuviðskipt-
um, sérstaklega í ljósi fyrrgreindra
samninga innflytjenda við búðina
sem fyrir var. Því stofnaði Pálmi
Tónaútgáfuna árið 1967. Jón Ár-
mannsson, sem rak um tíma
Buxnaklaufina í Reykjavík, kom
inn í rekstur útgáfunnar en Jón er
nú vínræktarbóndi í Frakklandi.
Frá Tónaútgáfunni komu
nokkrar af merkustu plötum ís-
lenskrar tónlistarsögu. Má þar
nefna til dæmis Lifun með Trú-
broti. Fyrsta lagið sem Björgvin
Halldórsson söng inn á plötu, Þó
líði ár og öld, kom líka frá Tóna-
útgáfunni. Helsti plötuútgefandinn
í Reykjavík á þessum tíma var
Svavar Gests eða SG hljómplötur.
Fálkinn starfrækti einnig nokkuð
öfluga útgáfu og síðan voru
nokkrir smærri útgefendur.
Pálmi byggði hljóðver að
Norðurgötu 2b og það notaði Rík-
isútvarpið síðan um árabil. Við
upptökur hafði Pálmi tækin uppi
og yfirleitt voru tónlistarmennimir
niðri. í þessu hljóðveri tók Pálmi
upp alls kyns efni, eins og til
dæmis með Örvari Kristjánssyni.
Laugardagurinn
15■ október
Tónaútgáfuævintýrinu lauk árið
1983 en Tónabúðin lifir enn -
raunar tvíefld. Pálmi opnaði nýja
búð í Reykjavík laugardaginn 15.
október á síðasta ári, en Tónabúð-
in á Akureyri var einmitt opnuð
laugardaginn 15. október árið
1966. Tónabúðin á því þrjátíu ára
afmæli á næsta ári. Viðskiptin
geta verið vægðarlaus og þegar
Pálmi er spurður hvort það sé ekki
bjartsýni að opna Tónabúð í
Reykjavík, svarar hann: „Auðvit-
að er þetta bjartsýni og áhætta en
lífið gengur nú einu sinni út það.“
Hljómsveitin Póló. F.v. Þorsteinn Kjartansson, Steingrímur Stefánsson bróðir Pálma, Gunnar Tryggvason og svo
Pálmi Stefánsson. Bjarki Tryggvason er fremstur.
grenni - í Alþýðuhúsinu. Þar var
opið til klukkan eitt og segir
Pálmi að oft hafi verið tómlegt í
Alþýðuhúsinu til hálft tólf. En þá
þustu gestir Sjallans þangað og
héldu áfram að skemmta sér til
klukkan eitt. Oft fylltist húsið og
það þýddi að um 170 manns létu
dansinn duna. Það þætti líklega
saga til næsta bæjar núna ef þessi
fjöldi kæmi saman, jafnvel kvöld
eftir kvöld, á virkum dögum.
Hœtt á hátindi
Árið 1969 hætti hljómsveitin Póló
á hátindi ferilsins. Mannabreyt-
ingar urðu til þess að Pólómenn
ákváðu að nú væri best að hætta.
„Það voru miklu fleiri starfandi
hljómsveitir á þessum tíma, en á
móti kom að það var miklu meira
að gera. Þessi „bransi“ er alltaf
i