Dagur - 19.12.1995, Blaðsíða 29

Þriðjudagur 19. desember 1995 - DAGUR - B 29
hljómborðsleikari, - og ég hygg að
margir sem nú eru fertugir og
rúmlega það muni vel eftir þeirri
hljómsveit,“ segir Bassi - og hann
heldur áfram:
„Mánar koma til sögunnar þeg-
ar Bítlaæðinu sleppir og blóma-
skeið þeirrar sveitar var á árunum
í kringum 1970. Við lékum mikið
hina þungu tónlist sem vinsælust
var þá; lög með Led Zeppelin og
Deep Purple, Jethro Tull og fleiri
sveitum, sem vinsælar voru á
þessum árum. Þetta gekk mjög vel
í mannskapinn, enda var þetta það
vinsælasta þá. Það var hippa-
menningin sem þá gekk yfir heim-
inn. Mest lékum við á dansleikj-
um á heimaslóð á Suðurlandi. Af-
ar fjölsóttir voru dansleikir sem
við héldum í uppsveitum Ames-
sýslu, þar mættu oft þetta 600 til
1.000 manns. Nei, við spiluðum
mjög lítið hér á Norðurlandi,
kannski við höfum mætt norður á
böll einu sinni á ári eða svo,“ seg-
ir viðmælandi okkar.
Kaktus. Með hljómsveitinni söng
þetta sumar komung stúlka, sem
var kaupakona í Glóm hjá Labba
bróður. Þessi stúlka heitir Björk
Guðmundsdóttir. Það sást strax að
hæfilekar hennar voru miklir.
Hvaða verkefni sem var lék í
höndum hennar. Það kemur mér
því ekkert stórkostlega á óvart hve
langt hún hefur náð nú síðustu ár-
in,“ segir Bjöm.
Tónlistarskóli hefur mikla
þýðingu
Eiginkona Bjöms, Sigríður Bima
Guðjónsdóttir, er kennari við
Gmnnskólann og Framhaldsskól-
ann á Laugum og eiga þau tvær
dætur; Unni Bimu átta ára og
Dagnýju Höllu 2ja ára. Frændi
Sigríðar er Jón Jónasson á Þverá,
hreppstjóri í Reykdælahreppi.
Þetta varð uppspretta að nafni á
hljómsveit þeirra sem heitir
Frænka hreppstjórans. Þetta er
innansveitarhljómsveit, ef svo má
að orði komast; mest hafa þau
Björn Þórarinsson ásamt Pétri Sigurðssyni, sem er einn nemanda hans í gít-
arleik. Mynd: Sigurður Bogi.
Björk hafði mikla
hæftleika
Bjöm lék með Mánum allt til árs-
ins 1973 þegar hann fór í Tónlist-
arskólann í Reykjavík. Fór þar
fyrst í almennt tónlistamám með
hljómborðs- og píanóleik sem að-
algreinar. Síðar fór hann í tón-
menntakennaradeild og útskrifað-
ist úr henni árið 1977. Hann minn-
ist sérstaklega tveggja skólasystk-
ina sem útskrifuðust um leið og
hann og hafa verið áberandi í ís-
lensku tónlistarlífi; þeirra Ragn-
hildar Gísladóttur, Grýlu og Stuð-
manns, og Björgvins Þ.
Valdimarssonar, sem síðustu ár
hefur stjómað Skagfirsku söng-
sveitinni í Reykjavík.
„Ég var áfram í hljómsveitum,
enda þótt ég hætti í Mánum. Setti
á fót ásamt fleirum hljómsveitina
Kaktus og hélt henni lengi úti með
hléum og útúrdúmm allt þangað
til ég fór hingað norður og kostaði
mitt tónlistamám með því. Sér-
staklega nefni ég sumarið 1982,
þegar ég hélt úti sveitinni Pardus,
sem var útúrdúr frá Kaktus. Ólaf-
ur bróðir minn, títtnefndur Labbi í
Mánum, stóð þá að útgerðinni á
leikið á skemmtunum í Þingeyjar-
sýslum. Sigríður syngur og Bjöm
leikur á gítar.
Reykdælahreppur stendur einn
aðila að Tónlistarskólanum á
Laugum og er skólinn sjálfstæð
eining að öllu leyti. Nemendur em
um 70 talsins og eru á aldrinum
2ja til 55 ára. Nemendumir koma
úr skólunum á Laugum og úr
sveitinni almennt. Hinir yngstu
koma úr leikskóla sveitarinnar og
er tónlist hluti af leikskólanámi
þeirra. Skólinn býður uppá söng-
nám eins og áður sagði, nám í gít-
ar-, píanó- og hljómborðs-, bassa-,
saxafón-, fiðlu- og harmoníkuleik.
Þá er jafnframt bamakór starfandi
við skólann.
„Ég tel það mjög mikilvægt að
á landsbyggðinni starfi fjölhæfir
tónlistarskólar og að þeim sé stýrt
af fagfólki. Almenningur þarf að
hafa greiðan aðgang að þessum
skólum og ftnna þar eitthvað við
sitt hæfi. Það hlýtur að styrkja allt
menningarlíf og búsetu í byggðum
landsins," sagði Bjöm Þórarins-
son, tónlistarfrömuður á Laugum í
Reykjadal, að lokum. -sbs.
Luise Hermisson frá Þýskalandi og Kate Thompson frá Ástraiíu eru skiptinemar á Akureyri. Kate kom til íslands í
janúar og fer aftur heim eftir áramótin en Luise hefur dvalið hériendis síðan í ágúst. Þær eru báðar í öðrum bekk I
Menntaskólanum á Akureyri. Mynd: bg
Jólahald í
öðrum löndum
Kristnir menn víðs vegar
um heim eiga það sam-
eiginlegt að fagna fað-
ingu frelsarans með því að
halda jólin hátíðleg. Hins
vegar er ákaflega misjafnt
hvernig haldið er up>p> á
jólin og málshátturinn
„Sinn er siður í landi
hverju" á ekki síður við
um jólin en annan tíma.
A Akureyri dvelja í vetur
nokkrir skiptinemar héð-
an og þaðan úr heimin-
um. Dagur fékk tvær
stúlkur, þær Luise Her-
misson frá Þýskalandi og
Kate Thompson frá Astr-
alíu, til að segja frá jóla-
haldi í þeirra löndum og
ýmislegt fróðlegt og
skemmtilegt kom í Ijós.
Þeir eru t.d. sjálfsagt ekki
margir Islendingarnir sem
vissu að jólasveinninn í
Astralíu ferðast um með
kengúrur fyrir sleðanum
sínum í stað hreindýra!
Jóladagur á ströndinni
„Jólin í Ástralíu em ekki ólík jól-
unum í Englandi eða Bandaríkjun-
um og ekki mikið tilstand," segir
Kate Thompson en hún býr í litl-
um bæ sem heitir Somers og er
staðsettur rétt sunnan við Melbo-
ume. Hún nefnir þó að í aðalversl-
unarmiðstöðinni í Melboume sé
alltaf sett upp stór sýning sem sé
mjög falleg. „Að öðm leyti em
jólin ekkert sérstaklega frábmgðin
og í öðmm löndum. Allir kaupa
sér jólatré og jólasveinn kemur
líka til okkar. Að vísu skiptir jóla-
sveinninn á hreindýrunum sínum
fyrir kengúmr áður en hann kemur
til Ástralíu,“ segir Kate og viður-
kennir að þama hafi Ástralar
nokkra sérstöðu.
„Báðir foreldrar mínir vinna úti
þannig að yfirleitt setjum við jóla-
tréð ekki upp fyrr en tveimur dög-
um fyrir jól. Allir hjálpast að við
að skreyta tréð. Á aðfangadags-
kvöld setjum við koddaver undir
tréð svo jólasveinninn geti sett
gjafir í það. Oftast setjum við líka
jólaköku undir tréð fyrir jóla-
sveininn og smávegis gras fyrir
kengúmmar."
Reyndar kemur upp úr kafinu
að jólin eru bara heilmikið öðm-
vísi í Ástralíu en í löndum á norð-
urhveli jarðar. Á þessum árstíma
er nefnilega mitt sumar þar og
mjög heitt. Jólamaturinn er gjam-
an valinn með tilliti til þess hve
heitt er og segir Kate að köld
skinka, eða annað kalt kjöt sé al-
gengt á borðum og eins sé mikið
borðað af ávöxtum, grænmeti og
þess háttar. Ekki megi heldur
gleyma jólabúðingnum sem sé úr
þurrkuðum ávöxtum. „Við setjum
alltaf einn smápening í búðinginn
og sá sem fær peninginn fær að
óska sér,“ segir hún.
Sumarið hefur líka áhrif á hvað
er gert um jólin og á dæmigerðum
jóladegi hjá fjölskyldu Kate er
jólamaturinn borðaður í hádeginu,
síðan opna þau gjafimar og fara
því næst á ströndina. Bikini em
því jafnvinsæl jólagjöf þar eins og
kuldaskómir hér á Islandi.
Kate segist spennt fyrir að vera
á íslandi yfir jól. „Þetta verða
sennilega fyrstu hvítu jólin mín.
Margir tengja jólin við snjó en í
Ástralíu em hvít jól eitthvað sem
við höfum aðeins heyrt um en
aldrei upplifað."
Nikuíás, jóíasveinninn og
Jesúharnið gefa gjafir
„Hver fjölskylda heldur upp á jól-
in á sinn eigin máta,“ segir Luise
Hermisson frá Þýskalandi. Hún
segir að á aðfangadagskvöld sé
hver fjöldskylda út af fyrir sig en
á jóladag sé farið í heimsóknir til
afa og ömmu og annarra ættingja.
„Jólasveinninn er líka til í
Þýskalandi. Fólk sem er trúað seg-
ir að Jesúbamið komi með gjafim-
ar á jólunum en í minni fjölskyldu
er sagt að jólamaðurinn komi með
gjafirnar sem er nokkurskonar
jólasveinn. Hann er samt ekki eins
og íslensku jólasveinamir,“ segir
Luise hlæjandi en eitthvað hafði
hún heyrt að þeir íslensku væru
margir hverjir ansi hrekkjóttir.
Það er ekki bara jólasveinninn
og Jesúbarnið sem gefa gjafir í
Þýskalandi. 6. desember hreinsa
bömin skóinn sinn og setja við
dymar. Ef þau hafa verið þæg fá
þau smágjafir frá heilögum Niku-
lási.
Luise segir að því miður komi
jóladót allt of snemma í búðir í
Þýskalandi. „Á hverju ári virðist
þetta byrja fyrr. Oft er hægt að fá
jóladót, t.d. jólasælgæti, strax um
miðjan okóber. Ég held að enginn
sé hrifinn af þessu. Annars byrjar
fólk yfirleitt að undirbúa jólin á
aðventu,“ segir hún.
Heima hjá Luise er eitt her-
bergi í húsinu sem er læst tveimur
til þremur dögum fyrir jól. Þar
inni er jólatréð og allar gjafimar.
„Það er alltaf mikill spenningur út
af þessu læsta herbergi,“ segir
hún. Oftast fer fjölskyldan hennar
í kirkju á aðfangadagskvöld, opn-
ar síðan gjafimar og fær sér að
borða saman. í jólamatinn er yfir-
leitt önd en um jólin er einnig
mikið borðað af smákökum.
Luise er frá Berlín og býr í
þeim hluta borgarinnar sem áður
tilheyrði Austur- Þýskalandi. Hún
segir að lífið þar hafi mikið breyst
eftir að múrinn féll en jólin séu þó
ekki mjög frábmgðin því sem áð-
ur var. Það sé helst að gjafimar
séu öðmvísi og íburðarmeiri.
„Þeir sem áttu ættingja í vestur-
hlutanum fengu líka alltaf pakka
frá þeim fyrir jólin en það hefur
breyst núna.“
Snjór er ekki algeng sjón í
þessum hluta Þýskalands en Luise
man þó eftir hvítum jólum einu
sinni. Jólin á íslandi leggjast vel í
hana og hún hlakkar til þó hún bú-
ist við að sakna þess að sjá ekki
fjölskyldu sína. AI