Þjóðviljinn - 24.12.1975, Side 13

Jólablaft 1975 — ÞJÓÐVILJINN — SIDA 13
iststofnunin til beggja átta, hann
teygir úr sér upp i loftið eins og
öfugur piramiði eða eins og þjóð-
félagsbyggingin sjálf utan hvað
stjórnandi Myndlista- og hand-
iðaskíans situr undir öllu bákninu
en i þjóðfélagsbákninu tróna
stjórnendur fjölmennir efst.
Myndlista- og handiðaskólinn
er gjörólfkur öðrum skólum á
landinu, ef ekki að skipulagi þá að
öllu innra starfi.
Til að fá inngöngu þurfa menn
að hafa gagnfræðapróf og stand-
ast inntökupróf. t haust sóttu
rúmlega 70 nemendur og tæplega
50 sluppu inn i skólann. Það er
reyndar ekki alveg rétt að gagn-
fræðapróf dugi til inngöngu, þvi
að ætlast er til að menn kunni
svolitið fyrir sér i undirstöðuat-
riðum myndlistar, meðferð tóna
og lita og geti séð hlutina rétt og
skilað þeim þannig á pappirinn.
Margir þeirra sem setjast i dag-
skólann hafa stundað nám á
kvöldnámskeiðum MHI áður og
þannig kynnst undirstöðuatriðun-
um, eða þeir hafa tekið myndlist
sem valgrein i menntaskóla.
A fyrsta ári i MHt er nám al-
menns eðlis, undirbúningur undir
sérhæfingu, annað árið er svo tvi-
skipt, eða a.m.k. er stefnt að þvi
að þar mótist skipulag er greini
milli þeirra sem ætla i myndlist
og þeirra sem ætla i kennslu og
handiðir.
Á þriðja ári eru nemendur svo
búnir að velja sér deild: kenn-
aradeild þar sem numin er teikn-
jn eða vefnaður.
Þá geta menn einnig valið sér
auglvsingadeild, textildeild,
keramikdeild og myndlistardeild.
Myndlistardeildin skiptist svo
afturi grafik, skúlptúr og málun.
Menntaskóli, háskóli,
tækniskóli
Hildur skólastjóri fræðir okkur
um það, að þeir sem hefji nám i
MHl séu oft á tiðum farnir að
„reskjast”, meðalaldur nýlið-
anna er 20 ár, af 141 nemanda i
skólanum (þar af 94 stúlkur) er 21
með stúdentspróf, 10 koma úr iðii-
skóla, 5 úr Kennaraskólanum og 7
úr verslunarskólanum, svo eitt-
hvað sé nefnt.
Aðeins islenskukennsla og
kennsla i listasögu og i sumum
tilfellum fagsaga eru bókleg og að
hætti bóknámsskólanna, að öðru
leyti er skólinn eins og eitt alls-
herjar verkstæði.
„Stofnunin er einhvers staðar á
bilinu milli þess að vera mennta-
skóli, háskóli og tækniskóli”, seg-
ir Hildur, „en við kennararnir
finnum helst til samstöðu með
listaskólunum tveimur og auk
þess verknámsskólunum, vegna
þeirra vinnubragða sem hér eru
notuð. Kennarar verknáms-
skólanna eru verr launaðir en
sennarar bóknámsskólanna og
nemendur okkar fá ekki námslán
3g tel ég þetta gróft óréttlæti.
Þeir sem ljúka námi hór”,
heldur Hildur áfram, ,,fá sumir
nokkur réttindi, svo sem auglýs-
ingateiknarar og nefna má kenn-
arapróf, en annað er reyndar
nokkuð undir hælinn lagt. Þó eru
textilhönnuðir búnir að mynda
fagfélag, en fagfélögin eru undir-
staða sérstakra undirstöðurétt-
inda. Nemendur héðan, t.d. nem-
endur i málun, eru oft i tengslum
við skólann eftir að verunni hér er
lokið. Það eru lika mörg dæmi
þess, að brautskráður nemandi
sest aftur i skólann, annað hvort i
aðra deild eða’þá i „akademiuna”
sem við svo köllum.
„Akademian” er eins konar
fimmta námsár. Hörður Agústs-
son skólastjóri kom henni á fót,
hugsaði hana sem eins konar brú
milli námsins hér i skólanum og
náms i erlendum listaskólum.
M.a. var hún stofnuð vegna þess
að seinni árin hefur orðið æ tor-
sóttara að fá inni á erlendum
listaháskólum og listamaður.
brautskráður héðan, getur átt
erfiða vist úti i þjóðfélaginu, ó-
studdur og án „réttinda””.
Skemmtilegur skóli —
segir skólastjórinn
Aður en við spyrjum Hildi um
deilu yngri iistamanna (sbr.
grein Nielsar Hafstein) og ann-
arra (sbr. Braga Asg.) spyrjum
við hvort MHl sé skemmtilegur
skóli.
Framhald á bls. 15.
„Ef ég kenndi
sögu, myndi ég
byrja
á nútíðinni.
Seinna myndu
vakna
spurningar um
fortíðina...”
„Hér eru
nemendur og
hér eru
verkstæði —
nemendur sjá
raunhæfan
árangur vinnu
sinnar”
„Margir
útskrifaðir
nemendur snúa
aftur til
skólans”
„Myndlista- og
handíðaskólinn
er einhvers
staðar á bilinu
milli háskóla,
menntaskóla og
tækniskóla”
„Myndlist er
huglæg glíma
við viðfangsefni,
glíma við
verklega þjálfun
— samstilling
þessara tveggja
þátta”
„Fólk skilur ekki
þennan þétta
lærdóm mynd-
listarmannsins
— finnur
samkennd með
amatörlist”
..ekki
mögulegt
nema maður
losi sig úr
viðjum
einkunnar-
kerfisins”