Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.1997, Blaðsíða 20

Vw
w
20 *
*•
i«//SÍ
* *"
LAUGARDAGUR 8. MARS 1997 JLí"V
Músíktilraunir Tónabæjar 1997:
öryggisgleii
A fimmtudagskvöldið sem leið
hófust hinar árlega Músíktilraunir
Tónabæjar. Þar etja kappi kjam-
inn af bílskúrsböndum landsins og
er til mikils að vinna ef vel gengur.
í verðlaum eru hljóðverstímar hjá
Spitsign - góö sviösframkoma og frambærileg tónlist. DV-mynd Hilmar Þór
The Outrage - minntu helst á Prodigy.
ar sækja nokkra tíma í gítarskóla
svona til að ná nokkrum
gripum, betur má ef
. skal.
Semi in suits
voru næstir í röð-
inni. Þeir spil-
uðu rokkaða gít-
artónlist með
nokkru fönkívafi.
Þeh’ spiluðu
nokkuð vel en
eirra Akki-
lesar-
ell
ar
duga
stærstu hljóðverum landsins. Þetta
er í fimmtánda sinn sem tilraun-
imar em haldnar og er skemmst
frá því að segja að þau bönd sem
hafa borið sigur úr býtum undan-
farinn ár hafa nánast án undan-
tekninga hlotið heimsfrægð á ís-
landi. Þau bönd sem einna lengst
hafa náð era að sjálfsögðu Botn-
leðja og Kolrassa krókríðandi sem
ekki era aðeins að leggja ísland að
fótum sér heldur einnig hinn stóra
heim.
Fyrsta kvöldið var án efa góð
byrjun á tilraununum, þar stigu á
svið sjö hljómsveitir og sýndu hvað
í þeim bjó. Sú sveit sem fékk það
óskemmtilega hlutverk að byrja
kvöldið, og jafnframt tilraunimar
sem slíkar, var reykvíska bandið
Ebeneser. Ebeneser spilaði rokk í
anda Nirvana og svolítiö mátti
greina kunnuglega takta frá Botn-
leðju. Þeir voru kraftmiklir er
sjálfstraustið komst í rétt lag og eft-
ir það var ekki aftur snúið, þeir
stóðu sig eins og hetjur.
Eftir gítarrokkið frá Ebeneser
komu tveir imgir piltar á sviðið
með tölvur í farteskinu. Var hér
mætt sveitin The Outrage úr
Reykjavík, þeir piltar sýndu það
og sönnuðu að tölvur nútímans
eru ekki síðri til tónlistarflutnings
en gömlu rafmagnsgítararnir og
„spiluðu“ eins og villtir menn
með viðeigandi danssporum í
flmmtán mínútur svo að helst
minnti á upphafsár stórsveit-
arinnar Prodigy. Þeir mættu
kannski reyna að dansa ör-
lítið meira á sviðinu,
svona til að koma saln-
um á lagið. Þó að
keyrslan hafi verið
fuúhörð á köflum þá
sýndu þeir og sönn-
uðu að tölvan er
kominn til að
vera.
Eftir tölvurnar
komu rafgítarar
aftur og í þetta
sinn í eigu
Shemale frá
Reykjavík. Það shemale - ekki nóg aö öskra.
er lítið hægt að
segja um tilburði Shemale, greini- sönguriim sem gjaman heföi mátt
lega ekki nægilega æföir fyrir vera í öðrum höndum, eða öllu held-
kvöldið og ekki hjálpaði það til að
söngvarinn taldi greinilega að það
væri nóg að öskra eins hátt og hægt
er til að ná hylli áhorfenda. Einnig
mættu gítarleikarar þessarar sveit-
ur heföi mátt koma úr öðram barka.
Þeir sýndu tilþrif öðru hverju og
þegar sem mest gekk á þá slitnaði
strengur hjá bassaleikara sveitar-
innar sem samt kláraði prógrammið
og eru hér án efa framtíðartónlistar-
menn sem aðeins þurfa að fínpússa
samleikinn.
Sú sveit er náði strax nokkurri
athygli var sveitin Spitsign úr
Reykjavík, þeirra stærsti kostur var
söngvarinn. Hann kenndi öðrum
sveitum kvöldsins smálexíu um
sviðsframkomu. Hann komst einnig
klakklaust frá söngmun og sveitin
hjómaði bara nokkuð þétt og góð.
Það eina sem sá er þetta skrifar sá
að leik sveitarinnar var frekar dauf-
ur gítarleikur, en án efa á eftir að
bæta hann aðeins fyrir áframhaldið.
Spitsign er ung sveit með góðan
fremsta mann sem á eftir að koma á
óvart í framtíðinni. Stuttu eftir að
Spitsign lauk leik sínum heyrðust
tónar hljóma um salinn en enginn
var á sviðinu. Eða hvað, jú, reynd-
ar, sveitin ETS-7000 var reyndar
byrjuð á flutningi sinum. Þeirra
vandamál var einna helst það að
þeir vora lengst úti í homi á svið-
inu og sáust varla fyrir tölviun og
tækjabúnaði. Þó að tónlistarsmíðin
hafi á köflum verið framleg náði
hún engri hylli áhorfenda sem að
lokum horfðu fram hjá sveitinni
sem raunar sást varla.
Síðasta sveit kvöldsins var svo
hin einkennilega hljómsveit
Plasma. Plasma-menn vora greini-
lega ekki alveg undir það búnir að
koma fram opinberlega. Þeir vissu
ekki alveg hvenær þeir áttu að
byxja eða enda lög sín. Söngvarinn
stóð svo fremst með texta í titrandi
höndum og reyndi að syngja sem á
blaðinu stóð með frekar bágum ár-
angri. Ef það ætti að skilgreina
þessa tónlist myndi ég segja að þetta
væri bland af gullaldar Duran Dur-
an ballöðum með smáskírskotun til
Richards „píanósnillings"
Claydermans. Þessi tónlist á heima
á elliheimilum en ekki á músíktil-
raunum.
Eftir að atkvæði höfðu verið talin
kom í ljós að Sveitin með líflega
söngvarann Spitsign lenti í fyrsta
sæti. í öðra sæti kom Nirvana-sveit-
in Ebeneser og svo sá dómnefnd sér
leik á borði og valdi tölvugúrúanna
í The Outrage til að spila einnig á
úrslitakvöldinu. Það er vert að
minnast þess að næsta kvöld er
næstkomandi fimmtudag og verður
gestasveit kvöldsins hin nýja og
geðþekka rappsveit Quarashi. Það
er mikið að sjá á þessum kvöldum,
þá sérstaklega hina miklu fjöl-:
breytni sem er ríkjandi í dag. Sem
sagt allt er leyfilegt. -Hilmar Þór
Toppurinn í sturtubúnaoi
fra tab

Sturtuhorn
Stæröir 70 til 90
cm a kant
Segullæsmg a
hurö. Ur Styrol
plasti eöa hertu
öryggisgleri
Heilir sturtuklefar.,
með sturtubotni
vatnslás,
blöndunartæki og
sturtusetti.
Segullæsing á hurð.
Horn opnun eða
fram opnun. Úr
Stvrol Dlasti eða
Priskiptar
baðkarshliðar.
Lengd frá 160
til 185 cm. Hæö
140 cm. Úr
hertu

Sturtuhurðir. Stæröir frá 76
til 123 cm. Þrískiptar
rennihurðir eða heil opnun
Segullæsing á liurð. Úr
hertu öryggisgleri.
VERSLUN FYRIR ALLA!
Baðkarshliðar.
Stærðir frá 83 til
123 cm á lengd.
. Hæð140cm.
Fást tví-, þrí- eða
J fimmskiptar,
m\_______
Sí&umÖÍÍP*7FeMsmúlamegin
jj: "Sími 588 7332
OPIÐ:
Mánud. - föstud. kl. 9-18, laugard. kl. 10-14
Rúnnuð sturtuhorn. yy svslgðu
L- J hertu öryggisgleri. Stærði^^
eða 90 cm. Segullæsing á hurð.