Dagblaðið Vísir - DV - 16.09.2000, Blaðsíða 32

32
LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 2000
41
Helgarblað
LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 2000
DV DV
Helgaiblað
.Raiíðhausinn rokkar enn
- Eiríkur Hauksson snýr aftur á sviöid í
„Ég vona satt að segja að ég eigi
eftir að komast heim aftur og setjast
hér að. Það er hins vegar ekki á dag-
skrá alveg á næstu árum því ég og
fjöldskyldan eigum orðið ákveðnar
rætur í Noregi sem getur verið
erfitt að slíta. Hitt er alveg öruggt
að mér finnst miklu merkilegra að
vera íslendingur en Norðmaður.
Við erum svo miklu sjaldgæfari,"
segir Eiríkur Hauksson rokksöngv-
ari sem i kvöld stígur á sviðið á
Broadway þegar þar verður frum-
sýnd mikil söngva- og dansskemmt-
un sem byggð er á tónlist hljóm-
sveitarinnar Queen.
Eiríkur verður þar í framlínunni
í hlutverki hins látna söngvara
Freddy Mercury sem leiddi Queen í
20 ár eða frá 1971 til 1991 þegar hann
raddböndin. Hljómsveitin hét
Piccolo og fyrir þá sem hafa gaman
af poppsögu var hún skipuð Eiríki,
Gústaf Guðmundssyni ljósmyndara,
sem lék á trommur, Birgi Ottóssyni,
sem lék á bassa og gerir enn, Jó-
hannesi Helgasyni, gítarleikara og
flugmanni, og Sigurgeir Sigmunds-
syni sem lék á gítar og gerir svo
sannarlega enn.
Á þessum árum skiptust ungling-
ar og tónlistarmenn í fylkingar í af-
stöðu sinni til tónlistar. Menn voru
annaö hvort rokkarar eða ekki. Það
var ekki hægt að hlusta á þá saman
Ragga Bjama og Led Zeppelin.
„Þetta hefur breyst mjög mikið,"
segir Eiríkur.
„Fyrir nokkrum árum hlustaði
dóttir mín mikið á New Kids on the
fram undan en ég var líka bókaður
með Start suður á Keflavíkurflug-
velli. Þarna tókust þeir á fótbolta-
maðurinn og rokkarinn og rokkar-
inn vann. Ég er ekki alveg viss um
að ég hefði valið eins í dag en á
þessum tíma var jafnvel enn fjar-
lægara að láta sig dreyma um at-
vinnumennsku í fótbolta en heims-
frægð í rokkinu."
Byltingin í rokkinu
Þannig réðust örlög Eiríks en
þrátt fyrir vinsældir hljómsveita
sem hann lék í fannst honum hann
aldrei fá almennilega útrás fyrir
rokkarann. Eiríkur vildi spila og
syngja sína eigin tónlist, alvöru
þungarokk, en ekki stæla vinsæl lög
eftir aðrar hljómsveitir til að syngja
Þetta er þungarokkssveitin Drýsill sem varö skammlíf
Gegnum hana komst Eiríkur í kynni viö norska þungarokkara og fór út í heim aö elta drauminn um frægö.
lést úr alnæmi og þá missti þessi
skrautlega og iilflokkanlega hljóm-
sveit nokkuð flugið eftir að hafa
svifið hátt yfir tindum vinsældalist-
anna um allan heim.
Smitaðist ungur af rokkinu
Eirikur fæddist árið 1959 og ólst
upp í Vogahverfmu í Reykjavík og
hedlaðist snemma af rokktónlist,
sérstaklega hljómsveitum eins og
Led Zeppelin og Deep Purple sem
báðar heimsóttu ísland á unglings-
árum Eiríks. En sérstaklega mark-
aði koma Led Zeppelin djúp spor í
íslenska rokksögu. Var Eiki hrifmn
af Queen?
„Það heilluðust allir af A Night at
the Opera sem kom út árið 1975. Þá
var ég í menntaskóla og þetta þótti
manni alveg frábær tónlist og plat-
an glumdi í öllum partíum á þess-
um árum og maður kunni hana bók-
staflega utan að.“
Eiríkur á að baki um 25 ára feril
í rokktónlist og þrátt fyrir 41 árs
aldur skartar hann enn hinu alþjóð-
lega vörumerki rokkaranna, síðu
hári sem nær niður á mitt bak og er
enn koparrautt eins og þaö hefur
verið síðan hann steig fyrst á sviö
með rokkhljómsveit á íslandi.
Piccolo stígur á svlðið
Það var í Þórscafé árið 1975 sem
Eiríkur Hauksson stóð fyrst með
míkrófóninn í framlínunni, 16 ára
gamall með sitt rautt hár, og þandi
Block og Guns and Roses báða í
einu. Mér skilst að á tónleikum hér
heima fyrir skömmu hafi Lúdó og
Stefán hitað upp fyrir Utangarðs-
menn. Það má allt í dag en þegar ég
var unglingur hefði þetta verið
óhugsandi."
Sekur slær í gegn
Eiríkur hefur sungið með ýmsum
hljómsveitum á sínum ferli og fleiri
en hér er rúm til að telja upp en
segja má að þáttaskil hafi orðið á
ferli hans þegar hann fór að syngja
með hljómsveit sem hét Start og var
leidd af hinum gamalvana rokkjaxli
Pétri Kristjánssyni. Þar, eins og oft
áður, var Sigurgeir Sigmundsson,
æskuvinur Eiríks, með gítarinn í
höndunum og saman tryllti bandið
landsmenn upp úr skónum og upp á
borð með lögum eins og Seinna
meir og Sekur sem eflaust margir
muna eftir.
Öfugt við marga aðra rokkara
sinnti Eiríkur námsferli sínum af
alúð og lauk stúdentsprófi og út-
skrifaðist síðar úr Kennaraháskól-
anum. Hann var þá eins og nú
ástríðufullur fótboltaáhugamaður
og æfði og spilaöi með Þrótti.
Rokkarlnn sigraöi
sparkarann
„Það má segja að ég hafi staðið á
krossgötum 19 ára gamall þegar ég
var valinn í aðalliðið hjá Þrótti. Það
var mikilvægur leikur á Selfossi
á dansleikjum. Við það upprót sem
varð í íslenska tónlistarheiminum
upp úr 1980 þegar Utangarðsmenn
byltu íslenska rokkheiminum urðu
hljómsveitir eins og Start og fleiri
hallærislegar á einni nóttu því allt í
einu varð mjög ófmt að syngja á
ensku lög eftir aðra.
Þessir draumar Eiríks leiddu
hann til þess að stofna þung-
arokksveitina Drýsil á miðjum ní-
unda áratugnum. Drýsill spilaði
bara þungarokk og ekkert annað en
þungarokk. Þar voru ásamt Eiríki
Einar Jónsson gítarleikari, Jón
Ólafsson bassaleikari og Sigurður
Reynisson trommari. Þeir félagar
áttu sér lítinn hóp harðra aðdáenda
en markaðurinn var heldur lítill
fyrir svona sérviskulega tónlist.
„Við börðumst samt áfram,“ segir
Eiríkur þegar hann rifjar þetta upp.
„Við gáfum út eina plötu á eigin
kostnað sem að lokum seldist í 1000
eintökum. Ég malbikaði upp í
kostnaði með þrotlausu puði. En við
þurftum líka að spila á böllum til að
afla fjár og þá þýddi ekki að spila
eigin tónlist heldur það sem var vin-
sælt og það hötuðum við allir svo
við féllum á eigin bragði og hættum
fljótlega."
Gaggó vest geröi allt
vitlaust
Þótt Eiríkur vildi helst syngja sitt
sérviskulega þungarokk voru vin-
sældirnar aldrei langt undan því
Broadway eftir 12 ára útlegð í Noregi. Rúmlega fertugur segist rokkarinn aldrei munu skerða hár sitt.
Eiríkur Hauksson er kominn aftur á sviðlö á Broadway meö stæl eftir 12 ára búsetu í Noregi
Rokkarinn rauöhæröi segist vera sáttur viö feril sinn og hefur lagt drauma um heimsfrægö á hilluna.
hann virtist vera jafnvígur á margs
konar tónlist og íslendingar lögðu
við hlustir þegar rödd hans hljóm-
aði. Eiríkur söng á plötu Gunnars
Þórðarsonar, Borgarbragiu, tvö lög.
Annað hét Gull en hitt var Gaggó
vest sem varð eitt vinsælasta lag ní-
unda áratugarins og um tíma kunni
öll þjóðin það utanbókar. Eiríkur
varð vinsælli en nokkru sinni fyrr
en var samt aldrei virkilega ánægð-
ur með hlutskipti sitt.
„Ég var afskaplega upp með mér
þegar Gunnar leyfði mér að velja úr
þeim lögum sem til stóð að setja á
plötuna. í kjölfarið hafði ég gríðar-
lega mikið að gera og kom stundum
fram á mörgum stöðum sama kvöld-
ið. Þá tíðkaðist hið svokallaða
„playback" sem þýddi að maður fór
á milli staða með tónlistina á bandi
og söng svo með. Þetta fannst mér
ekki skemmtilegt til lengdar. Mér
leið eins og apa í búri því þetta var
ekki tónlistarflutningur eins og mér
finnst skemmtilegur. Það eina sem
þetta gaf mér voru peningar."
Reið á vaðið í Eurovision
Það er ekki hægt að skiljast við
níunda áratuginn og Eirík Hauks-
son án þess að rifja aðeins upp
fyrstu þátttöku íslendinga í
Eurovision-söngvakeppninni 1986
en þá fór hann ásamt Pálma Gunn-
arssyni og Helgu Möller til Bergen
og söng Gleðibankann fyrir íslands
hönd. Fyrirfram voru margir sann-
færðir um sigur og viðskiptajöfrar
töluðu alvörugefnir um afleiðingar
þess að ísland sigraði og hvar
hentugt hús fyndist og þar fram
eftir götunum. Kvöldið sem keppn-
in var hefði mátt heyra saumnál
detta á mannauðum götum borgar-
innar og hálfgerð þjóðhátíðar-
stemning myndaðist í kjölfarið
þótt sextánda sætið væri stað-
reynd.
„Þetta var auðvitað múgsefjun.
Það voru allir einhvern veginn
sannfærðir um að við myndum
sigra og við sem tókum þátt í
þessu misstum hálfgert fótanna
um tíma í allri vitleysunni. Maður
var allt í einu á launum hjá Sjón-
varpinu, allir skápar fylltust af
undarlegum fotum og gamlir rokk-
hundar eins og við Pálmi vorum
famir að læra einhver spor.
Það var í rauninni ekki fyrr en
við komum á sviðið í Bergen og
fórum að æfa með stórsveitinni að
ég áttaði mig á þvi að sitthvað var
ekki i lagi. Við vorum svo reynslu-
laus að það vissi enginn hvort
mætti koma með undirleik á bandi
eða yfirleitt hvemig leikreglumar
væru. Ég hafði upphaflega þvælst
inn í þetta til þess aö syngja í und-
ankeppninni í Sjónvarpinu, Mér
fannst í fyrstu að Pálmi ætti að
fara með Gleðibankann enda hafði
hann sungið hann vel í und-
ankeppninni. Ég þurfti að hugsa
mig dálítið mikið um áður en ég
fór því mér fannst þetta ekki passa
vel fyrir rokkara eins og mig. En
þetta fór allt vel að lokum og við
erum öll vinir enn þá og þjóðin virt-
ist ekki erfa þetta viö okkur, þótt
undarlegt megi virðast.“
Aftur og nýbúinn
Árið 1991 steig Eiríkur aftur á
svið í Eurovision en að þessu sinni
fyrir Noregs hönd. Þá var hann
meðlimur í vinsælum sönghópi í
Noregi sem hét Just 4 Fim og Norð-
menn vom nýbúnir að vinna keppn-
ina með hinu ógleymanlega lagi La
det svinge. Hann segist halda að
hann sé eini maðurinn sem hefur
keppt fyrir tvö lönd í þessari um-
deildu keppni sem allir elska að
hata.
Þegar hin skammlífa þung-
arokksssveit Drýsill gerði sína
fyrstu plötu var eitt laganna byggt á
örstuttu stefi eftir norsku þung-
arokkssveitina TNT. Það leiddi til
samskipta við norska rokkara sem
síðan leiddi til viðtals í þungarokks-
tímariti við Eirík.
„í þessu viðtali sagðist ég vera til-
búinn að leita á önnur mið en ís-
land og þetta lásu meðlimir í Artch,
norskri þungarokksveit, og höfðu
samband við mig og spurðu hvort
ég vildi koma út og prófa að syngja
með þeim.“
Draumurinn um heimsfrægð
Eitt leiddi af öðru. Eiríkur fór til
Noregs 1988, fyrst til reynslu en síð-
ar alfarinn. í kjölfarið fluttu Helga
Steingrímsdóttir, eiginkona Eiríks,
og tvær dætur þeirra út og fjölskyld-
an býr í dag í Fredriksstad þar sem
Helga kennir, Eiríkur syngur og
vinnur í hálfu starfi á meðferðar-
heimili fyrir börn sem eiga í aðlög-
unarerfiðleikum og eldri dóttirin er
í sænskum háskóla en hin enn í fóð-
urgarði. Upphaflega erindið til Nor-
egs var að höndla heimsfrægðina
með Artch.
„Mér finnst ekkert athugavert við
að sækjast eftir frægð. Það er stund-
um talað um það eins og draumóra
en allir listamenn vilja ná til sem
flestra og það er eðlilegt að setja
markið hátt. Artch fékk plötusamn-
ing í Ameríku og við gerðum fleiri
en eina plötu og fengum fjölda til-
boða en reynsluleysi okkar varð
okkur að falli. Við urðum stórir upp
á okkur og biðum eftir stóru tilboð-
unum þegar við hefðu sennilega átt
að taka einhverju af því sem okkur
bauðst. En það þýðir ekki að sýta
það og bandið leystist svo upp.“
Eiríkur syngur í fiölmörgum
hljómsveitum i Noregi sem leika
ólíka tónlist. Stg. Pepper einbeitir
sér að tónlist bítlanna, Soul Train
flytur sálartónlist og Rock ‘n Roll
Adventure flytur þungarokk. Aunt
Mary leikur gamalt og gott rokk. Ei-
rikur segist vera afar sáttur við
hlutskipti sitt og segist munu rokka
meðan hann stendur í fætumar.
Fyrst kóngur, svo drottning
Hann leggur gjörva hönd á margs
konar tónlist því áður en hann fór
að takast á við Freddie Mercury í
Queen var hann á fiölunum í Noregi
í hlutverki Ólafs helga Haraldsson-
ar Noregskonungs í söngleik sem
byggði á norskum menningararfi.
„Þetta var skemmtilegt og krefi-
andi. Ég lét mér vaxa alskegg fyrir
hlutverkið og þetta var ekki bara
söngur því ég þurfti að leika tals-
vert líka.“
Þannig má segja að Eiríkur fari
úr því að leika konung í hlutverk
drottningar en Freddie Mercury,
fyrrverandi söngvari Queen, var
mikil „drottning" eins og það er
kallað í heimi samkynhneigðra sem
hann tilheyrði og af því var nafn
sveitarinnar dregið en ekki bresku
krúnunni.
Hættur að dreyma um
heimsfrægö
„Ég hef lagt alla drauma um
heimsfrægð á hilluna. Það verða
yngri og efnilegri menn að sækjast
eftir því en ég. Ég er mjög sáttur við
líf mitt eins og það er núna. Um
tíma spilaði ég einn á krám og pöbb-
um í Noregi til að hafa sem mestar
tekjur en ég hataði það og var við
það að gefast upp á allri spila-
mennsku. Tónlist sem ég vil flytja
nýtur sín ekki nema í samfélagi við
aðra tónlistarmenn og ég hef fengið
tækifæri til að fást við margs konar
tónlist og er í dag mjög sáttur við
það.
Ég vann lengi ekkert með tónlist-
inni en þetta starf sem ég gegni er
afar krefiandi og skemmtilegt og
maður þarf á öllu sínum andlega og
líkamlega styrk að halda á
köflum."
Sagan endurtekur sig
Á liðnu sumri hefur Eiríkur
verið tíður gestur á íslandi,
einkum til þess að syngja
þungarokk með hljómsveitinni
Gildrunni á rómuðum sam-
komum í Mosfellsbæ þar sem
hefur verið slegið upp tjaldi
við hverfispöbbinn í Mosó og
rokkað til dögunar yfir sveitt-
um og sælum aðdáendum.
Þannig hefur sagan snúist við.
Áður fór Eiríkur til Noregs að
syngja þungarokk en nú kem-
ur hann heim til þess sama.
Enn stendur Sigurgeir við hlið
hans á sviðinu líkt og í
Þórscafé forðum og þenur gít-
arinn.
Samson er minn maður
Eiríkur virðist ekki hótinu
eldri en þegar hann söng
Gaggó vest hérna um árið.
Margir halda að lífsstíll þung-
arokkara sé tómt sukk og
svall. Er þetta bara vitleysa?
„Þetta er ekkert sérstaklega
hollur lífsstíll, miklar vökur og
löng ferðalög. Það eru mörg
tækifæri til að að skemmta sér
í þessum bransa og auövelt að
missa fótanna ef maður er
veikur fyrir. Mér finnst óhugs-
andi að lifa án áfengis en það
hefur aldrei verið neitt vandamál
fyrir mig að umgangast það.“
Eiríkur hefur aldrei látið skerða
hár sitt og segir að þaö standi ekki
til. Finnst engum það neitt athuga-
vert að hann skuli halda tryggð við
þessa hártísku, kominn á fimmtugs-
aldur?
„Nei, alls ekki. Þrettán ára dóttur
minni finnst þetta „cool“ og vill
hafa pabba gamla svolítið öðruvísi.
Þetta tefur ekkert fyrir mér og ég
hef ekki í hyggju að breyta neitt
til.“
Er þér kannski farið eins og Sam-
son hinum sterka í Biblíunni sem
hélt kröftum sínum aðeins óskert-
um ef hann lét ekki skerða hár sitt?
„Samson er minn maður. Ég held
með honurn."
-PÁÁ
Eiríkur hefur verið í rokkinu
frá unga aldri eða í 25 ár
Þessi mynd úr safni DV er ekki merkt meö ártali
en Ijósmyndarinn var Helgi Þorgils Friöjónsson svo
líklega er hún aö minnsta kosti 20 ára gömul.