Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.2002, Blaðsíða 36
36
HelQorblctö DV LAUGARDAGUR 23. NÓVEMBER 2002
„Hann
þroskaðist
Foreldrar Hjálmars Björnssonar, sem lést
voveifleqa íRotterdam ísumar, tala við
DV um baráttu sína við lögreqluyfirvöld
tveqqja landa, leitina að sannleikanum
um dauða Hjálmars oq marqþætta hæfi-
leika sem hann var qæddur.
„Það sem er ef til vill okkar stærsti vandi er að við
vitum ekki hvar við gengum inn í sorgardalinn. Verð-
um að sættast við ósættið. Við vitum ekki heldur með
neinni vissu hver voru tildrög þess að sonur okkar
lést,“ segja hjónin Björn Hjálmarsson og Herdís Har-
aldsdóttir. I lok júní fannst Hjálmar, sonur þeirra, lát-
inn i Rotterdam í Hollandi eftir að hafa þá verið sakn-
að í tvo sólarhringa. Öll atburðarás kringum dauðdaga
Hjálmars er enn óljós. Foreldrar hans eru ekki sáttir
við framgöngu hollensku lögreglunnar í málinu og
vilja að íslensk stjórnvöld beiti sér þannig að máls-
atvik verði upplýst af yfirvöldum ytra.
Minningin er ljósið
„Minningin um yndislegan dreng er það sem hefur
hjálpað okkur mest undanfama mánuði, sem hafa ver-
ið okkur óskaplega erfiðir. Þessi minning er ljósið sem
lýsir okkur fram veginn. Til þess að vinna úr sorginni
er nauðsynlegt að fá þau svör sem við eigum rétt á.
Þetta er sérstaklega mikilvægt nú þegar tími kærleika,
ljóss og friðar er aö ganga í garð,“ sagði Herdís þegar
DV ræddi við þau Bjöm í gær.
Hjónin fluttu heim í kjölfar þessa hörmulega atburð-
ar og hafa sest að á Selfossi. Þar starfar Bjöm sem
læknir við sjúkrahúsið. Þau féllust á að segja persónu-
lega sögu sína og hvemig þau hafa reynt að mæta sorg-
inni í kjölfar sonarmissis.
Herdís Haraldsdóttir og Björn Hjálmarsson misstu Hjálmar, son sinn. sviplega í Rotterdam í sumar. Þau hafa
þurft að berjast við ósveigjanlegt stjórnkerfi tveggja landa í leit sinni að dánarorsök sonarins. DV mynd ÞÖK
Þau Björn og Herdís fluttu utan til Hollands árið
1995 þegar Hjálmar var níu ára gamall. Hann var sext-
án ára þegar hann lést..og var aö breytast úr ung-
lingi í fullvaxta mann. Hann þroskaðist fallega. Var
hlédrægur en fylginn sér, sneiddi ævinlega hjá öllum
ágreiningi. Hann átti aldrei óvini allt sitt líf. Auk þess
hafði hann ríka réttlætis- og ábyrgðarkennd," segir
Björn faðir hans. Bætir við að hann hafi verið yngri
bræðrum sínum tveimur, sem eru sjö og ellefu ára,
mikilvæg fyrirmynd og leiðtogi.
„Hjálmar var mikill áhugamaður um íþróttir og
þekkti vel til einstakra leikmanna í hollenska og
spænska fótboltanum. Hann mat þó alltaf liðsheildina
og hefði getað orðið framúrskarandi leiðtogi af hóg-
værari gerðinni."
SorgarferiUinn
Ekkert liggur fyrir hver dánarorsök Hjálmars sé.
„Við komumst fljótt í samstarf við útfararstofu Mat-
rice Schiedam sem einbeitir sér að sorgarúrvinnslu
barna og foreldra vegna barnsmissis. Sú aðstoð sem
við fengum þar reyndist okkur ómetanleg og sú ein-
staka hlýja sem við mættum hjá starfsfólki. Við for-
eldrar hans og bræður fengum að heimsækja Hjálmar
þrjá daga í röð. Áttum með honum stund, lásum með-
al annars upp úr eftirlætisbókinni hans úr barnæsku.
í rauninni var alveg til fyrirmyndar hvernig staöið var
að þessum málum og þessi vinnubrögð lögðu grunninn
að okkar sorgarúrvinnslu," segir Herdis.
Segjast þau Herdís og Björn vilja sjá að sambæri-
legri þjónustu fyrir börn og syrgjendur barna verði
komið upp hér á landi. Hafa þau verið í sambandi við
og undir leiðsögn sr. Braga Skúlasonar sjúkrahús-
prests vegna þeirra hugmynda sinna en hjá honum
fékk fjölskyldan áframhaldandi sorgarúrvinnslu eftir
að til íslands var komið.
Hjálmar var jarðsettur hér heima um miðjan júlí.
Fljótlega í kjölfarið fann fjölskyldan sig knúna til að
flytja alkomin heim.
Skarpur námsmaður
Hjálmar hafði átt farsæla skólagöngu alla tíð. Fyrst
við Hjallaskóla í Kópavogi og síðar í Plevier-barnaskól-
anum og þar á eftir við Einstein-lyceum, gagnfræða- og
menntaskólann í Rotterdam i Hollandi. Tiltaka foreldr-
ar hans sérstaklega hve fljótur hann hafl verið að að-
lagast menningu og siðum ytra - og þá ekki síöur
tungumáli.
„Hann stóð sig í raun alveg frábærlega í skóla og
einkunnir hans voru mjög góðar alla tíð,“ segir faðir
hans.
í febrúar siðastliðnum fór Hjálmar í starfskynningu
við Sophia-sjúkrahúsið í Rotterdam og segir faðir hans
- sem raunar starfaði þar - þetta hafa örvað námsá-
huga hans og að hann hafi stefnt á tækninám eftir
þetta. Hjálmar lauk svo prófum með sóma í vor.
Stóð með lítilmagnanuin
Foreldrar Hjálmars minnast miðvikudagskvöldsins
26. júní sl. sumar en það var kvöldið áður en hann
hvarf. Þá veittu þau honum litla peningagjöf fyrir sam-
viskusemi og dugnað við undirbúning prófa. Það var
áður en einkunnir hans voru birtar. Eitt lítið atvik er
þeim þó öðru fremur minnisstætt frá þessari síðustu
kvöldstund með Hjálmari.
„Yngri bróðir hans átti afmæli þá bráðlega og var
búinn að bjóða nokkrum af bekkjarfélögum sínum
heim. Einn úr bekknum, sem glímir við lítils háttar
fötlun, ætlaði hann hins vegar að skilja eftir og bar við
að öll boðskortin væru búin. Á þetta hlustaði Hjálmar.
Óumbeðinn stóð hann upp og útbjó í tölvunni persónu-
legt boðskort tO viðbótar svo þessi umræddi drengur
kæmist líka. Þetta tiltekna atvik lýsir Hjálmari vel.
Annað sem ég get nefnt er að hann lék jólasvein í fyrra
á jólaballi íslendingafélagsins í Hollandi í fjarveru
minni," segir faðir hans. Til hafði staðið að fjölskyld-
an kæmi til nokkurra vikna sumardvalar á Islandi í
sumar. Hjálmar átti að fá að vera i unglingavinnunni
í Kópavogi þrjár vikur þar á undan.
„Þetta fór hins vegar allt öðruvísi en ætlað var. í
stað sumarvinnu og sumarleyfis á íslandi, sem hann
hlakkaði mikið til, var okkur gert aö fylgja honum til
grafar," segir móðir hans.
Vemdum fjölskylduna
Þau Björn og Herdís segjast afar þakklát allri þeirri
aðstoð sem þau og yngri synir þeirra tveir hafa fengið
á síðustu mánuðum. Áfallið sé ekki síst mikið fyrir þá.
„Við settum drengina okkar á oddinn og svo hjóna-
bandið. Um 90% hjóna skilja í kjölfar bamsmissis. Við
þurfum því að huga vel að hjónabandi okkar og teljum
það að ná fram sannleikanum í þessu máli algjört
lyktilatriði í því sambandi," segir Björn Hjálmarsson.
í minningu Hjálmars hefur verið stofnaður minning-
arsjóður. Honum er ætlað að stuðla að því að syrgjend-
ur barna fái góða þjónustu með víðtækri sorgarúr-
vinnslu og geti mætt sorginni með þeim hætti sem
vera ber. Hafa þau þá sérstaklega í huga þá fyrirmynd-
arstarfsemi þeirrar stofnunar sem þau leituðu til í
Hollandi.
Þá má einnig geta þess að í febrúar næstkomandi er
fyrirhugað að halda í Salnum í Kópavogi minningar-
tónleika um Hjálmar. Er undirbúningur þeirra hafinn
og ýmsir tónlistarmenn munu þar koma fram, meðal
annars eftirlifandi ættingjar þess góða drengs, Hjálm-
ars Björnssonar.
-sbs