Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1905, Blaðsíða 83

85
Það skal tekið fram, að vatnið hefir á leið sinni ofan ræs-
in tekið á móti nokkru af köldu vatni frá hliðarræsunum, en
einnig mist nokkuð af sínu upprunalega vatnsmagni niður í
jarðveginn og styður það hvorttveggja til þess að auka hita-
látið, einkum á þetta sér stað með syðsta ræsið, sem alla
leið liggur gegnum lausan, djúpan og sumstaðar upprunalega
blautan jarðveg. Þegar þetta er tekið til greina ásamt því,
að vatnsmagnið er minst í þessu lokræsi er hitalátið jafnvel
minna, en búast mátti við, og sýnir að þar, sem góð skil-
yrði eru fyrir hendi, muni vera hægt að leiða vatnið talsvert
Iangt, án þess það missi svo mjög mikið af hita sínum.
Hitaleiðslan í jarðveginum út frá lokræsunum er mjög
komin undir eðli hans og legu lokræsanna. Bezt virðist hit-
inn leiðast í léttum og lausum jarðvegi og þegar lokræsin
liggja á ská eftir hallanum, en lakar í þéttum leirkendum
jarðvegi og þegar ræsin liggja beint niður hallann. Jarðhit-
inn uppi yfir lokræsunum er hér um bil 25 — 35 °C , sem
svo fer minkandi til beggja hliða. í efri hluta garðsins, þar
sem vatnið er heitara og meira, leiðist hitinn 3—4 faðm. á
hvora hlið, þótt lokræsin liggi upp og ofan, en 5 — 8 faðma
út frá neðra barmi þeirra, ef þau liggja á ská í hallanum.
Við neðri enda lokræsanna leiðist hitinn hlutfallslega skemmra,
sumstaðar að eins i'/2—2V2 faðm.
Til að athuga vöxt og uppskerumagn kartaflanna við mis-
munandi hitastig, voru við upptökuna gerðar nokkrar athug-
anir. Við eina slíka athugun voru viktaðar kartöflurnar af
hinum beztu plöntum, sem uxu mislangt frá hitaleiðslulok-
ræsi og því við misjafnt hitastig, og varð árangurinn þessi:
Yfir lokræsinu 290 hiti, kartöflur af I plöntu 5 pd.
1 faðm. frá — 180 — — - - — 3.2 —
2 — - — 15O — — .. — 2 —
21/2 — - — I2o_ — .. — 1 —
3 óhitaður jarðvegur ii° — — - - — 0.8 —
Mestum og fljótustum vexti náðu kartöflurnar við um 30 0 C.
en við meira en 35 0 hita reyndist að þær gætu ekki þrifist.
Þar sem jarðvegur var nægilega heitur svaraði uppskeran