Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1905, Qupperneq 100

102
jarðejria. Tilraunirnar voru gjörðar af formanni Mýraræktunar-
félagsins sænska.
Jarðeplin voru geymd í kjallara. Alls voru gerðar tilraunir
með geymslu 46 afbrigða. Jafnmikið var geymt af öllum af-
brigðunum. Um haustið var rannsakað hvað mikið mjölefni var
í hverju afbrigði. Um vorið voru jarðeplin vegin á ný og
mjölefnið rannsakað. Kom þá í ljós, að jarðeplin höfðu lézt
um nálega Vs hluta (þar í talin skemd jarðepli) og að nær-
ingargildi þeirra hafði minkað um Vs (mjölefnið).
S. s.
6. Eldsneyti.
Viður til eldsneytis er seldur í faðmatali. Viðurinn er
sagaður niður í kybbi, sem eru IV2 fet á lengd, þau klofin
sundur, sem sverust eru, en svo hlaðið saman. Viðarhlaði,
sem er 12 fet á lengd, 3 fet á hæð og 1V2 fet á þykt,
telst vera 1 faðmur. í 1 faðmi eru því 54 teningsfet af við.
Eitt ten.fet af loftþurru greni er talið hér um bil 28 pd.
— — - — furu - — —»— 31 —
— — - — birki - — —»— 37 —
Þá er og talið, að jafnmikið eldsneyti sé í:
100 pd. af loftþurru greni
90 — - — furu
75 — - — birki
54 — - steinkolum
70—75 pd. af mó.
Vér kvörtum um skort á eldivið, af því að vér ekki höf-
um við til brenslu og kol séu dýr. En þessi umkvörtun er
ekki á fullum rökum bygð, því mjög víða er gnægð af mó.
Og góður, hreinn mór hitar eins vel og viður, séu eldstæðin
hentug, svo hann brenni til fullnustu. Vitanlega er hitagildi
mósins þeim mun minna, sem hann er óhreinni og inniheld-
ur meira af ösku og vatni, en hér á landi er oft mikið af ösku
í honum. — Mikill skortur á áburði á annan bóginn og gott
hitagildi mós á hinn bóginn ætti að stuðla að því, að meira
yrði tekið af mó, en minna brent af sauðataði en nú er.
/. J. B.