Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1910, Blaðsíða 30

34
Ársrit Ræktunarfclags Norðurlands.
inda, sem Ræktunarfélagið hefir að bjóða. Æfitillögin hef-
ir Ræktunarfél gið ekki að eyðslueyri, heldur leggur þau
í sérstakan sjóð og eyðir að eins vöxtunum af honum.
Fjölgi æfifélögum að mun, vex sjóðurinn fljótt, svo að
vaxtatekjurnar aukast, en auðvitað verða þær langa lengi
ekki eins miklar og árgjaldatekjurnar. Rær hafa verið um
1500 kr. á ári að meðaltali þau 7 ár, sem Ræktunarfé-
lagið hefir starfað, en aftur á móti verða þessar tekjur
miklum mun vissari.
Öllum má vera það Ijóst, að Ræktunarfélagið færist
mikið í fang með því að bjóðast til að kosta búfróðan
mann til mælingaeftirlits og leiðbeininga í hverja sýslu
á félagssvæðinu, en vér þykjumst þess fulivissir, að fé-
lagið nái ekki tilgangi sínum öruggar eða fljótar með
öðru móti.
En þar sem tillagatekjur félagsins hljóta að minka í
bráð, eins og þegar var bent á, við lækkun æfitillagsins,
þá höfum vér ekki séð oss annað fært, en fara fram á
árlegt fjártillag frá sýslunum til þess að standast kostn-
aðinn við leiðbeiningastarfsemina. Tillag það, sem vér
förum fram á, 50 aurar fyrir hvert býli í sýsiunni, er
svo lítið, að vér treystum því eindregið, að sýslunefnd-
irnar láti sér ekki vaxa það í augum.
Oss þótti eðlilegt að miða gjaldið við býlatöluna, því
starfsemi þessi verður því erfiðari og kostnaðarmeiri sem
eftirlitsmaðurinn þarf að koma víðar. En ekki þarf hann
að gera mikið gagn á hverjum bæ svo það ekki verði
að jafnaði 50 aura virði.
Hér mætti geta þess, að sýslurnar á Austurlandi greiða
árlega mikil gjöld til Búnaðarsambands Austurlands, enda
virðist það næsta eðlilegt, að sýslurnar leggi eitthvað
fram beinlínis til búnaðarmála. Ætti þeim ekki að vera
það ofætlun, þar sem þær eru Iausar við jafnaðarsjóðs-
gjaldið, sem var orðið all-þungbært hér norðanlands
sökum búnaðarskólakostnaðarins.
A aðalfundi Ræktunarfélagsins í fyrra var stjórn félags-