Frjáls verslun - 01.10.1952, Blaðsíða 40

Feitlaginn maður og kona hans voru á leið til sæta
isinna í leikhúsi að afloknu hléi.
„Steig ég ofan á tærnar á yður, um leið og ég f'ór
út áðan?“, spurði hann mann nokkurn, er sat yzt á
bekknum.
,,Já, það gerðuð þér,“ anzaði maðurinn stuttlega og
hjóst við afsökun.
Feitlagni maðurinn snéri sér að konu sinni: „María,“
sagði hann, „sætin okkar eru í þessari röð.“
•
Segöu jólki ekki neill leyndarmál, því þaö líkist
þér meiru cn þig grunar.
OTTO WEISS.
•
í léttu og fjörugu skapi hringdi maður nokkur til
vinar síns kl. 2 að nóttu. — Ég vona, að ég hafi ekki
truflað þig, sagði hann glaðlega.
„Nei, nei, þetta er allt í lagi,“ svaraði vinurinn, „ég
varð að svara símanum hvort sem var.“
•
Hamingjunni svipar til konurinar, hún dregur taum
œskunnar, sem er djörj og vill drottna.
MACHIAVELDI.
•
Atvinnuveitandi er að spyrja umsækjanda út úr:
„Þér biðjið um há laun fyrir mann, sem skortir alla
reynslu í starfinu?“
„Já, herra,“ sagði ungi maðurinn, „vinnan verður
erfiðari, þegar maður kann ekkert til starfsins'“
•
Þaö er ekki erfitt aö komasl aö sannleikanum. Þaö
sem er erfiöara, er aö hlaupust ekki á brott frá hon-
um, þegar þú á annaö borö hefur fundið hann.
ETIENNE GILSON.
•
Litla dóttirin fylgdist með af athygli, þegar tollþjónn-
inn rannsakaði farangur móður hennar. Er komið var
að síðustu ferðatöskunni, sem innihélt nokkur nýkeypt
ilmvatnsglös, klappaði dóttirin saman höndumim og
æpti: „Hæ, mamma, nú er hann heitur!“
•
Astin er eins og œtisveppur. Þú veizt aldrei, hvort
liann er œtur fyrr en þuö er um seinan.
Tveir náungar hittust á götu. Þeir höfðu ekki hitzt
í mörg ár, en átt saman marga góða stund á duggara-
bandsárum sínum. Annar spyr:
— Hvernig kvenmanni giftist þú, Fred?
— Hún er engill, Harry.
— Þú erl lánsamur, Fred. Mín er enn lifandi.
•
Láttu konuna þína vita strax í byrjun, hver sé hús-
bóndinn á heimilinu, því aö þaö er ástœðuluust aö
gera gys aö sjálfum sér.
FRANKLIN P. JONES.
•
Tvær konur ræddu sín á milli um eiginmennina með
þeirri hógværð, er málinu lilheyrði.
„Henrik er algjörlega hjálparlaus án mín,“ sagði
önnur. „Ég veit ekki hvað yrði um hann, ef ég færi
frá honum í vikutíma.“
„Segjum tvær,“ stundi hin. „Hvernig ég verð að
gæta að öllu hjá honum Jóni mínum! Hvenær sem
hann festir tölu eða stagar í sokkana sína, verð ég
alltaf að þræða nálina fyrir hann.“
•
Það, sent ríkiö gefur þér, gelur það tekið frá þér
uftur, og þegar þaö er einu sinni byrjaö aö taka, þá
getur þaÖ tekiö meira en þaö gaf.
SAMUEL GEMPERS.
„Frjáls Verzlun4*
Útgefandi: Verziunarmannafélag Reykjavíkur.
Formaöur: Guðjón Einarsson.
Ritstj.: Gunnar Magnússon og Njáll Símon-
arson.
Ritnefnd: Birgir Kjaran, form., Einar Ásmunds-
son, Geir Hallgrímsson, Gunnar Magnússon
og Njáll Símonarson.
Skrifstofa: Vonarstræti 4, 2. hæð, Reykjavík.
Sími 5293.
BORGARPRENT
112
FRJÁLSVERZLUN