Frjáls verslun - 01.08.1967, Blaðsíða 37

HORNSTEINAR
viðskiptalífsins
eru hagkvæmar
og traustar tryggingar.
Stór hluti þeirra, sem
reka verzlanir og
fyrirtæki, eiga öll sín
tryggingarviöskipti viö
Almennar tryggingar.
ALMENNAR
TRYGGINGAR H
PÓSTHÚSSTRÆTI 9
SÍMI 17700
og fjáríestingarvörum, — mynd-
u5 þér þá ekki telja, a5 nóg
vœri fyrir iðnaðinn gert, því að
er ekki hœtta á því, að iðnaður-
inn verði beinlínis vœrukœr, ef
hann fœr of mikil fríðindi? Auk
þess vilja ýmsir halda því fram,
að iðnaðurinn hafi nú þegar
fengið sitt aðlögunartímabil; iðn-
rekendur hafi einfaldlega ekki
kunnað að nota sér það. Þess
vegna hlýtur spumingin ávallt
að vera sú: Hver er hinn gullni
meðalvegur?
DAVÍÐ: Mikið ynnist, ef tollar
á fjárfestingarvörum fengjust af-
numdir. Af hverju fáum við smá-
iðnrekendurnir ekki að sitja við
sama borð og stóriðnaðurinn? Ég
er t. d. hræddur um, að lítið
hefði orðið úr samningum við
Swiss Aluminium, ef þeim hefði
verið gert að greiða 25%toll, plús
8,25% söluskatt af öllum sínum
vélum.
Ég ætla nú ekkert að minnast
á tollana á hráefninu, því að nið-
urfelling þeirra yrði algjör líf-
vaki og að mínu áliti forsenda
fyrir áframhaldandi neyzluvöru-
iðnaði hér á landi. f kjölfar
þeirra tollabreytinga mundi að
sjálfsögðu fylgja nokkur tolla-
lækkun á fullunnum iðnaðarvör-
um, sem hjálpa mundu til við að
lækka verðlag í landinu.
Varðandi það, hvort iðnaður-
inn hafi ekki staðið sig nógu vel
eða notað sér ,,aðlögunartímann“,
þykist ég þess fullvís, að við hefð-
um getað gert margt betur, og
sem venjulegur þjóðfélagsþegn
og sem iðnrekandi vil ég ekki, að
iðnaðurinn sé alveg án sam-
keppni; það er alveg rétt, að þá
er hætt við, að framleiðslan staðni
í skjóli haftanna, enda hefur það
aldrei staðið til, að svo yrði, og
iðnrekendur óska ekki eftir höft-
um.
En hvað snertir fríðindi iðnað-
arins þurfið þér ekki annað en
að athuga fjárlögin til þess að
sjá, að iðnaðurinn er stórlega af-
skiptur. Á fjárlögum 1967 voru
t. d. veittar 225 milljónir krónatil
landbúnaðar, 237 milljónir kr.
til sjávarútvegs, en aðeins 21,5
millj. kr. til iðnaðar.
Um gullna meðalveginn get ég
einungis sagt: Hann er heilbrigð
skynsemi og sanngjarnt mat á
öllum aðstæðum, en ekki eitt-
37
hvert ósanngjarnt dekur við eina
stétt umfram aðra.
F.V.: Þér talið um, að tölu-
verður hluti neyzluvöruiðnaðar-
ins sé illa staddur, þrátt fyrir
ýmsar verndarráðstafanir. Hvað
gerist hins vegar, ef íslending-
ar tengjast erlendum markaðs-
bandalögum, því að samkeppnin
við erlendan iðnað hlýtur þá að
verða mun harðari en nú?
DAVIÐ: Eins og ég sagði áðan,
álít ég, að verulegur hluti ís-
lenzks neyzluvöruiðnaðar þurfi á
einhvers konar vernd að halda
um ófyrirsjáanlega framtið, og
því álít ég, að niðurfelling tolla
mundi gera stórum hluta ís-
lenzkra iðnfyrirtækja ómöguiegt
að halda áfram rekstri sínum, en
við það mundi að sjálfsögðu skap-
ast hér mjög alvarlegt atvinnu-
leysi.
Ég fæ heldur ekki skilið rökin
fyrir inngöngu í EFTA. Útflutn-
ingur okkar til EFTA-landa er
ekki mikill, og tollar, sem við
verðum að greiða til EFTA-landa,
eru hverfandi, miðaðviðþanntoll-
tekjumissi, sem ríkissjóður mundi
verða fyrir, ef að aðild yrði.
Ég álít enn fremur, að aðild
okkar að EFTA mundi mjög
veikja samningsaðstöðu okkar við
EBE, því ef til samninga kæmi
milli þessara bandalaga, þá vær-
um við aðeins lítill aðili í stórri
samsteypu, en ekki sjálfstæður
aðili. Því álít ég, að aðildarríki
EBE myndu mjög sækjast eftir
að fá okkur í EBE, ef ísland væri
eina ríkið í Vestur-Evrópu, sem
stæði fyrir utan bandalagið. Hvað
snertir fulla aðild að EBE, þá
gladdi það mig mjög, er forsætis-
ráðherra lýsti því yfir fyrir
nokkru, að full aðild að EBE
kæmi ekki til mála. Slík aðild
yrði, að minni hyggju, til þess, að
íslenzkur landbúnaður legðistnið-
ur að fullu og sveitir landsins
færu í auðn, enn fremur legðist
verulegur hluti iðnaðarins niður,
og verzlun og viðskipti myndu að
miklum hluta færast á erlendar
hendur. Afleiðingarnar yrðu þær,
að fólkinu í landinu mundi stór-
fækka og landið breytast í ein-
hvers konar verstöð og ferða-
mannaland.
Það er því eindregin skoðun
mín, að við eigum að standa utan
við þessi bandalög, reyna t. d. að