Frjáls verslun - 01.09.1967, Qupperneq 22

22
ir, t. d. Auður Auðuns, forseti
borgarstjórnar, Gunnar Thorodd-
sen sendiherra, Halldór Kjartans-
son í Elding Trading og dr. Jón
Gíslason .skólastjóri, svo að ein-
hverjir séu nefndir.
Ekki bar á Kristjáni öðrum
fremur í skóla. Hann tók þó
nokkurn þátt í félagslífinu, svo
sem málfundafélögunum Fjölni og
Framtíðinni. Hann stofnaði knatt-
spyrnufélag, sem keppti við stú-
denta og vann þá. Kristján skrif-
aði í Skólablaðið, m. a. um nauð-
syn þess, að skólinn eignaðist lóðir
þær, sem takmarkast af Amt-
mannsstíg, Þingholtsstræti og Bók-
hlöðustíg. Á þessari lóð var síðar
nýi skólinn byggður.
Þótt Kristján væri máladeildar-
maður, lét honum bezt stærð-
fræði, einkum flatarmálsfræði;
fannst hún raunhæft og skemmti-
legt viðfangsefni. Eftir stærð-
fræðinni kunni hann bezt við
málanám, þó ekki latínuítroðslu,
heldur nýju málin. Stóð hugur
Kristjáns þegar til kaupsýslu-
starfa, og hefur hann eðlilega
talið, að nýju málin yrðu sér
gagnlegra veganesti á lífsleiðinni
en bardagalýsingar Rómverja á
frummálinu eða annar torskilinn
f orneskj ulærdómur.
Höfundur þessarar greinar
spurði Kristján eitt sinn að því,
hvernig honum hefðu fallið
menntaskólaárin. Hann lét vel af
og sagðist minnast margra
skemmtilegra atvika. Eitt hið
minnisstæðasta kvað hann sér vera
það, er félagi hans, Halldór Kjart-
ansson, sofnaði í tíma hjá Kristni
heitnum Ármannssyni. Hafði
Kristinn þann ,sið, að hann gekk
fram og aftur um bekkinn með
bókina fyrir framan sig og hlýddi
mönnum yfir. Leit Kristinn títt
til Halldórs, hikaði lengi vel og
ruggaði sér fram og aftur. Loks
tók hann á sig rögg, staðnæmdist
hjá Halldóri, klappaði léttilega á
öxl hans og sagði: „Morgunkaffi,
morgunkaffi“. — Þetta kvað
Kristján bezt lýsa prúðmennsku
og lagni Kristins heitins.
í ÞÝZKALANDI.
Eins og áður var sagt, lauk
Kristján stúdentsprófi árið 1929.
Sigldi hann þá um haustið til
Þýzkalands og settist í verzlunar-
háskóla í Berlín. Þar var hann við
nám eitt ár.
Um þe&sar mundir tók naz-
isminn að skjóta rótum í
Þýzkalandi. Gerðist Kristján þá
svo frægur að sjá og heyra Adolf
Hitler tala og einnig kommúnista-
leiðtogann Táhlemann. Ekki telur
hann þá hafa haft nein áhrif á sig,
en segist ekki gleyma þessum um-
brotatímum.
Þegar Kristján hafði numið í
Þýzkalandi um hríð, barst honum
bréf frá Garðari, föður sínum.
Sagðist Garðar þar vera farinn að
eldast og þreytast. Kvað hann eðli-
legast, að Kristján hæfi störf við
fyrirtækið og sagði hann mundu
læra meira af hagnýtum störfum
en langri skólavist. Kristján bað
föður sinn ráða og hélt heim að
beiðni hans árið 1931 og hóf störf
við fyrirtæki hans.
KAUPSÝSLUSTÖRF.
Hjá Garðari Gíslasyni h.f. Þeg-
ar til kom, var Garðar ekki svo
þreyttur sem hann hafði áður álit-
ið. Að minnsta kosti hélt hann
fullri starfsorku eftir sem áður.
Hafði Garðar ávallt verið mikill
starfsforkur, og um þessar mundir
átti hann í miklum deilum við
samvinnuhreyfinguna. Lét hann
ekki nægja orðin ein, heldur
fylgdi athöfn orði. Stofnaði Garð-
ar verzlunina að Minni-Borg í
Grímsnasi, sem vera skyldi upp-
haf fleiri sveitaverzlana. Áður
hafði hann stofnað verzlanir í Ól-
Kristján er mikill listunnandi.
Hér stendur hann hjá stúlkumynd
eftir Jón Stefánsson, en þessi
mynd prýddi eitt sinn veggi
Landsbankans.
afsvík og Keflavík. Starfaði
Kristján, sonur hans, nokkuð að
þessu með honum.
Garðar hafði alla tíð starfað mik-
ið að öðrum málum en rekstri eig-
in fyrirtækis. Voru því ærin verk-
efni fyrir syni hans, meðan á því
stóð, að eitthvert utanaðkomandi
verkefni greip huga hans allan, en
hins vegar var gamli maðurinn
ekkert á því að láta aðra um að
vinna ,sín störf við fyrirtækið,
þegar hann var þar sjálfur. Var
það því ærið mismunandi, hversu
mikið Kristján fékk að starfa við
fyrirtæki föður síns. Veitti þetta
honum rúman tíma aðra stundina,
og starfaði hann mikið í Verzlun-
armannafélagi Reykjavíkur á þess-
um árum ásamt Friðþjófi heitn-
um Johnson, en þeir voru miklir
vinir. Meðal annars gáfu þeir
út rit: „Verzlunarmannafélag
Hverfisgata 6.