Frjáls verslun - 01.09.1967, Qupperneq 23

StiHíÍK
Reykjavíkur 1891—1936“, sem
telja má undanfara Frjálsrar
verzlunar.
Á sjálfs síns vegum. Svo sem
áður var að vikið, starfaði Garðar
enn mikið við fyrirtæki sitt. Einn-
ig var Bergur, bróðir Kristjáns,
starfandi við fyrirtækið, og áleit
Kristján, að eiginlega bæri ekki
brýna nauðsyn til þess, að hann
ynni hjá Garðari Gíslasyni h.f.
Varð þetta til þess, að hann afréð
að komast áfram í viðskiptalífinu
af sjálfsdáðum. Lét hann af störf-
um við fyrirtæki föður síns árið
1938, en árið áður hafði hann
kvænzt Ingunni, dóttur Jóns Her-
mannssonar, fyrrv. tollstjóra.
Hefur þeim hjónum orðið þriggja
barna auðið. Þau eru: Þóra list-
fræðingur, Garðar lögfræðingur og
Jón lögfræðinemi.
KRISTJÁN G. GÍSLASON H.F.
Kristján vann fyrst í stað við
ýmis verzlunarstörf til undirbún-
ings eigin fyrirtækis, Kristján G.
Gíslason h.f., sem tók opinberlega
til starfa árið 1941. Stríðiðvarþáí
algleymingi og erfitt um vöruað-
drætti. Því var á þeim árum stofn-
að firmað Kristján G. Gíslason &
Co að 52 Wall Street, New York
til þess að annast innkaupí Banda-
ríkjunum, en var lagt niður, þegar
verzlunin færðist í eðlilegt horf
eftir stríðið.
Eftir stríð. Viðskiptahættir breytt-
ust mjög eftir.síðari heimsstyrjöld.
í stað þess, að mest væri verzlað
við Bandaríkjamenn, urðu austan-
tjaldslöndin mikil viðskiptalönd
íslendinga. Átti Kristján þá eink-
um viðskipti við Tékka. Flutti
hann mikið inn af vefnaðarvörum,
hjólbörðum, tréplötum o. fl. Átti
hann einnig á tímabili sæti í samn-
inganefndum þeim, er sömdu við
Tékka og Vestur-Þjóðverja.
Fyrir eitt hefur Kristján hlotið
mikið lof þeirra, er til þekkja.
Telur hann reyndar sjálfur, að
þar hafi hann unnið sitt þarfasta
verk á verzlunarferli sínum.
Á árunum eftir stríð hafði salt-
fiskframleiðsla dregizt mjög ,sam-
an. Hins vegar höfðu risið upp
mörg frystihús, og frystifiskfram-
leiðsla jókst hröðum skrefum og
langt umfram sölumöguleika.
Varð að setja á veiðibann vegna
óseldra birgða í frystihúsunum.
Ýtti þetta undir viðskipti við aust-
antjaldslöndin, sem keyptu fiskaf-
urðir íslendinga að vissu marki,
en aðeins gegn greiðslu í vörum.
Kristján átti þá í samningum við
Tékka. Tókst honum að fá þá til
þess að kaupa fisk umfram samn-
inga, en fékk í staðinn fimm vatns-
aflsstöðvar frá Tékkum, þ. á m.
Grímsárvirkjun og rafstöðvar á
Vestfjörðum. Voru með þessu
slegnar tvær flugur í einu höggi:
offramleiðslufiskurinn seldur og
landið rafvætt.
Síðari ár. Á síðari árum, eftir að
viðskiptafrelsi komst á, hefur
Kristján breytt um viðskiptalönd,
horfið frá austantjaldsviðskiptum
að mestu leyti og verzlar vitanlega
þar, sem innkaup eru hagkvæm-
ust hverju sinni.
Fyrirtæki Kristjáns, KristjánG.
Gíslason h.f., er til húsa að Hverf-
isgötu 6. Þar er einnig Garðar
Gíslason h.f. Er húsið sameign
Kristjáns og systkina hans, en
fyrirtæki han.s á fimmtu hæð þess.
Á þeirri hæð hússins er venju-
lega ys og þys. Þar starfa ellefu
manns, síminn hringir oft, við-
skiptavinir koma í heimsókn,
menn koma með fyrirspurnir, og
útlendingar þurfa fyrirgreiðslu
ræðismannsins. Það er því undra-
vert, hversu rólegur og ljúfmann-
legur for.stjórinn er mitt í þessari
hringiðu.
Á stjórnarfundi hjá Verzlunarráði
íslands.
TRÚNAÐARSTÖRF OG TRAUST.
Þeir, sem þekkja Kristján G.
Gíslason, bera honum stórvel sög-
una. Hann er manna háttprúðast-
ur, en þó ákveðinn. Eitt sinn mun
hann hafa látið þau orð falla í
vinahópi, að hann vonaðist til þess
að komast undir græna torfu án
þess, að á hann félli víxill. Hann
bætti því þá við, að heldur vildi
hann tapa á viðskiptavini og hafa
hann ánægðan en græða á honum
og senda hann frá sér graman eða
leiðan.
Það er vafalaust vegna þessara
kosta mannsins, að starfsbræður
hans hafa sýnt honum svo mikið
og verðskuldað traust. Stórkaup-
menn kusu hann formann sinn ár-
ið 1959 og endurkusu síðan eins
oft og lög þeirra leyfðu. Skipaður
hefur hann verið í ýmsar nefndir.
Hann varð ræðismaður Belga hér-
lendis árið 1962 og aðalræðismaður
árið 1964. Og nú situr hann í for-
sæti Verzlunarráðs fslands á merk-
ustu tímamótum þess: fimmtíu
ára afmælinu.
Kristján G. Gíslason er gott
dæmi um sannan verzlunannann,
og væri það sómi verzlunarstéttar-
innar að eiga sem flesta hans líka.