Frjáls verslun - 01.09.1967, Qupperneq 28

2B
FFÍJALS VERZLUN
«islendingar vilja
vandaóar vörur »
Þeir félagarnir Pétur Sigurðsson og Ólafur Maríusson eru
þegar kunnir athafnamenn. Verzlun þeirra, „P & Ó“, hefur í aJl-
mörg ár verið talin standa fremst allra karlmannafataverzlana
landsins.
Nú eru þeir félagar heldur betur að færa út kvíamar, því að
þeir eiga í smíðum stórhýsi við Laugaveg, nánar tiltekið að Lauga-
vegi 66. Hitti blaðamaður F.V. þá félaga að máli í skrifstofu
þeirra og ræddi við þá um verzlun þeirra og framtiðarhorfur.
F.V.: VerSur hin nýja bygging
til þess, a3 þiS fœriS út starfsemi
ykkar?
P.: Nei, svo verður ekki. Við
munum eftir sem áður einskorða
okkur við sölu á karlmannaföt-
um. Varla er við því að búast, að
framboðið aukist að mun frá því,
sem nú er, því að við höfum raun-
verulega getað haft allar nauð-
synlegar vörur á boðstólnum í
núverandi verzlunum. Hinn mikli
gólfflötur nýju verzlunarinnar
gerir það þó kleift að stofna eins
konar vísa að sérdeildum innan
verzlunarinnar. Þannig getum við
t. d. haft frakka í stórum stíl á
einum stað og skyrtur á öðrum.
F.V.: /Etlið þið að leggja mikla
áherzlu á útstillingar?
Ó.: Útstillingar eru sál verzl-
unarinnar. Þær hafa áreiðanlega
úrslitaþýðingu fyrir velgengni
einstakra verzlana. Fólk staldrar
við og skoðar í gluggana. Sjái
það ekkert, sem því líkar, heldur
það einfaldlega áfram. Við ger-
um okkur grein fyrir þessari stað-
reynd og fórnum þess vegna 6
lengdarmetrum af gólfplássi nýju
verzlunarinnar til að geta aukið
gluggarými. Sjá má á líkani, að
unnt verður að ganga hringinn í
kringum heila gluggasamstæðu.
Þarna sýnum við væntanlega allt-
af það nýjasta í karlmannafatn-
aði og auk þess „standard“-vörur.
F.V.: En eftir að inn í verzlun-
ina kemur, hefur þá ekki þjón-
ustan mikið að segia?
Ó.: Mjög mikið. Það segir sig
sjálft, að menn leita frekar í þær
verzlanir, þar sem þeir eiga von
þægilegrar og öruggrar fyrir-
greiðslu. Ekkert fælir viðskipta-
vin fremur burt en snúinn og af-
undinn afgreiðslumaður, sem er
herralegur við viðskiptavininn.
Við höfum venjulega 10 starfs-
menn nema jólamánuðinn, en þá
hafa þeir komizt upp í 24, enda
er þá nauðsynlegt að hafa af-
greiðslufólk alls staðar.
P.: Já, og við höfum eingöngu
karlmenn við afgreiðslu. Því er
nú einu sinni þannig farið, að
karlmenn vilja margra hluta
vegna láta kynbræður sína af-
greiða sig í herrafataverzlunum,
og konur, sem eru með í ráð-
um um fataval eiginmannanna,
treysta karlmönnum konum bet-
ur til að aðstoða sig við valið.
F.V.: Á hvaða aldri eru við-
skiptavinir ykkar?
P.: Segja má, að menn á öllum
aldri verzli við okkur. Þó eru
menn milli tvítugs og þrítugs í
meirihluta. Táningar verzla hér
lítið, enda seljum við ekki þenn-
an venjulega útbúnað þeirra.
F.V.: Verzla utanbœjarmenn
hjá ykkur?
Ó.: Já, það er mikið um það, að
menn utan af landi kaupi hjá
okkur, sérstaklega í ágústmánuði.
Við höfum þó aldrei farið í leið-
angra um landið, eins og einstaka
verzlun hefur haft á sínum veg-
um, — en engu að síður þykir
okkur vænt um þann miklaáhuga,
sem sveitafólkið sýnir verzlun-
inni Ovkur berast oft vísur úr
þeirri áttinni.
F.V.: Hvort seljið þið meira af
íslenzkum eða erlendum jakka-
fötum?
Ó.: Það er ekkert sambærilegt,
því miður. íslenzki klæðnaðurinn
er mun ódýrari en t. d. sá holl-
enzki, sem við höfum verið með,
en gæði íslenzku vörunnar standa
svo langt að baki gæðum þeirrar
hollenzku, að fólk kaupir dýrari
vöruna langtum frekar. íslending-
ar vilja vandaða vörur.
F.V.: En hvemig vilduð þið
stemma stigu við hinum stór-
felldu fatakaupum í útlöndum?
Ó.: Það á skilyrðislaust að
lækka tolla. Þeir eru allt of háir
á erlendum fatnaði, og eru raun-
ar ástæðan fyrir innkaupunum
úti. Væru þeir lækkaðir, sæi fólk
sér ekki sama hag og nú er í því
að verzla úti, og innkaupin mundu
þá færast inn í landið, þannig að
í raun og veru kæmi jafn mikið í
ríkiskassan. Tollalækkunin mundi
vitanlega einnig koma fram á inn-
fluttum fataefnum, svo að ekki
væri hér gengið á hlut innlendra
fataverksmiðja.
Það má taka sem dæmi, að hér
á árunum voru innfluttir nælon-
sokkar tollaðir um 100%. Þetta
olli því, að hver sem betur gat
smyglaði nælonsokkum inn í land-
ið, þeir voru meira að segja seldir
í varzlunum, og ekki kom grænn
eyrir í ríkissjóð. Þá var gripið til
þess ráðs að lækka tollinn niður í
50%, og afleiðingin var einfald-
lega sú, að nú borgaði sig ekki
lengur að smygla, svo að milljón-
irnar streymdu í ríkissjóð. Sömu
sögu er að segja um úr, og ég er
sannfærður um, að það sama yrði
upp á teningnum, ef tollar á er-
lendum fatnaði yrðu lækkaðir.
F.V.: Viljið þið þá ekki láta
vemda innlenda fataframleiðslu?
P.: Það hefur svo sannarlega
verið reynt, og hver var árangur-
inn mætti ég spyrja? í heil 20 ár,
meðan á höftunum stóð, höfðu ís-
lenzkar fataverksmiðjur nóg tæki-