Frjáls verslun - 01.01.1968, Qupperneq 7

FRJÁLS VERZLUN
7
eins og hann verður að öllum lík-
indum, en einnig síauknar kröfur
úr öllum áttum um vaxandi hlut-
deild í þjóðarauðinum. Og hvern-
ig á að skipta auðinum? Hlut-
fallslega? Hlutfallslega miðað við
hvað?
Þegar hlýtt er á kvartanir um
slæm húsakynni, einangrun hinna
öldruðu, breikkandi og dýpkandi
gjá skilningsleysis milli yngri og
eldri kynslóða, aðskilnað negra frá
hvítum mönnum og fleira og fleira
þess háttar, mætti ætla að eína-
hagsleg viðgengni væri í rauninni
neikvæðs eðlis ellegar þá að hin-
ir ríkari hafi alltaf orðið ríkari og
hinir fátæku fátækari.
Hvorugt er rétt. Efnahagslegur
vöxtur hefur verið mikill. En tvo
síðustu áratugi hafa allir verið
látnir njóta góðs af tæknilegum
framförum og þótt hinir ríkari
hafi orðið ríkari þá hefur efnahag-
ur hinna fátækari einnig batnað,
— og með vaxandi hraða. Slærn
húsakynni eru nú orðið oftast skii-
greind sem íbúðir, er ekki hafa
heitt og kalt vatn, einkasalerni og
bað og færri herbergi en eitt á
hvern mann í fjölskyldunni.
Og samt er ekki hægt að segja
að „The Great Society“ — „Hið
mikla samfélag“ — þetta auð- og
velferðarþjóðfélag par exellence
— hafi uppfyllt okkar miklu von-
ir og kröfur. — Hér rekumst við
á nýtt vandamál, atriði, sem skap-
ar mikla örðugleika: Stjórnmála-
menn gefa kjósendum loforð og
þessi loforð skapa miklar vonir
hjá fólkinu — meiri og stærri von-
ir en stjórnmálamennirnir geta
látið rætast — sem óhugsandi er
að rætist í náinni framtíð.
Hægt er að finna hópa, sem á
undanförnum árum hafa ekki
fengið hlutfallslega jafnmikið og
aðrir í sinn hlut af vaxandi þjóð-
arauði. Bandarískir negrar eru þó
óneitanlega betur settir en áður.
Þeir eiga nú greiðari leið áfram
innan allra greina þjóðfélagsins
og lífskjör þeirra eru betri en
nokkur gat ímyndað sér fyrir tíu
árum að þeir myndu uppskera.
Tekjur þeirra, beinar og óbeinar,
eru hærri en áður og það er ai-
gengara nú að vel menntaður
negri nái lengra en hvítur með