Frjáls verslun - 01.01.1968, Blaðsíða 54

54
FFÍJÁLS VERZLUNf
arnir sem þið eigið við að etja?“
„Þeir eru hinir sömu og hjá öðr-
um iðnfyrirtækjum: skortur á
rekstrarfé. Gengisfellingin bætir
heldur ekki úr skák, þótt hún
komi ekki til með að hækka veru-
lega verðið á framleiðslu okkar
fyrst um sinn. Það veldur nokkr-
um erfiðleikum að við verðum í
sívaxandi mæli að binda fé í af-
borgunarfyrirkomulagi. Fólk stað-
greiðir yfirleitt ekki stórar pant-
anir nú til dags. Ég vil þó geta
þess að skil á afborgunum hafa
verið með miklum ágætum og ég
held að 98% af afborgunarvíxlum
innheimtist án nokkurra vand-
ræða.“
„Og hvernig eru markaðshorf-
ur?“
„Þær eru góðar. Eftir að við
settum upp okkar verksmiðju hafa
þrjú önnur fyrirtæki hafið sams
konar starfsemi, en þar sem mark-
aðurinn hefur vaxið mikið höfum
við allir haft nóg að gera, þrátt
fyrir gífurlegan innflutning. Þessi
fjögur íslenzku fyrirtæki eru með
um^helming teppasölu á landinu.“
„Og eruð þið samkeppnisfærir
um verð?“
„Við erum fullkomlega sam-
keppnisfærir og meira en það.
Fyrsta flokks íslenzk teppi eru um
helmingi ódýrari en sambærileg
erlend. Þegar tollar og flutnings-
gjöld eru tekin með í reikninginn
held ég að grunnverðið sé svipað.
Þegar verksmiðjan tók fyrst til
starfa vorum við hræddastir við
einstaklingshyggju íslendinga,
héldum að við þyrftum alltaf að
vera að skipta um liti og mynztur.
En það fór á allt annan veg. Fólk-
ið virðist ekkert kæra sig um
miklar breytingar, og við verðum
enn þann dag í dag að taka einu
sinni á ári til framleiðslu eitt af
fyrstu mynztrunum okkar. Þó
nokkur önnur eru nú talin sígild,
og við verðum einnig að fram-
leiða nokkurt magn af þeim, vegna
eftirspurnar.
Ef við minnumst aðeins nánar á
markað þá tel ég að við breyttar
aðstæður vegna gengisfellingar
hafi jafnvel skapazt aðstaða til út
flutnings fyrir okkur. Það þarf þó
ýmsu að breyta fyrir þann mark-
að. Við höfum t. d. flutt nokkrar
smásendingar til Þýzkalands, og
þar þóttu mynztrin of gamaldags.
Þeir höfðu ekkert út á gæðin að
ullarverksmiðjurnar þrjár, Ála-
foss, Gefjun-Iðunn og Framtíðin,
hafa séð okkur fyrir. Síðastliðin
ár hefur ársnotkun á ullarbandi
numið fjörutíu tonnum, en það
samsvprar ull af einum fjörutíu
þúsund kindum.
Önnur hráefni en ull, sem við
þurfum á að halda eru „jútu-
garn“ og bómullargarn, sem við
verðum að flytja inn. En það eru
einu erlendu hráefnin og gjaldeyr-
irinn sem fer í það er ekki nema
um sex af hundraði af útsöluverði
vörunnar.“
„Hvað getið þið tekið að ykkur
stór verkefni?“
Stærsta verkefni sem við höfum
fengið, og jafnframt stærsta verK-
efni sem unnið hefur verið fyrir
einn aðila, var teppi í Hótel Sögu.
Það var ekkert smáræðisverk. Við
höfum líka tekið sérverkefni fyr-
ir ýmsa aðra aðila, svo sem
Naustið, Hótel Borg, Þjóðleikhús-
kjallarann og Lídó, svo að eitthvað
sé nefnt. Vð framleiddum teppm
fyrir þá og okkar menn lögðu þau
niður, en við höfum átta manna
harðsnúna deild sem sér um mál-
töku, snið, samsetningu og lögn.“
„Hvað eru starfsmenn ykkar
margir, og þurfa þeir sérþjálfun?“
„Þeir eru nítján að tölu, og öll
vinna er ákvæðisvinna, annað-
hvort einstaklinga eða hópa. Það
hefur gefizt mjög vel. Hvað sér-
þjálfun snertir er hún að sjálf-
sögðu nauðsynleg vefurunum, og
það tekur frá hálfu ári upp í eitt
ár að þjálfa góðan vefara."
„Hverjir eru helztu erfiðleik-
Unnið við vefstól að Kljásteini.