Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.10.1969, Blaðsíða 10

Frjáls verslun - 01.10.1969, Blaðsíða 10
AUGLÝSINGA SPJALL og listrænum vinnubrögðum. Ég veit, að það er mjög hag- kvæmt fyrir fyrirtæki að not- færa sér aðstoð sérfræðinga í auglýsingum .... FV: Samt sem áður virðast mörg fyrirtæki hikandi við að notfæra sér þessa þjónustu. Af hverju? Guðmundur: Það er hreint og beint tortryggni. Þau halda, að þau þéni ekki á því. Kristín: Þau halda, að við teiknararnir séum svo miklir okrarar... Ólafur: Ég held, að það sé hægt að orða þetta öðru vísi. Ég held, að þeim sé ekki ljóst, að þeir eru að borga fyrir hlut, sem á eftir að færa þeim arð. Margir, sem koma inn á aug- lýsingastofu í fyrsta skipti, vilja láta gera auglýsingu, og gerð er fyrir þá áætlun um birtingu í blöðum, tímaritum o. s. frv. Síðan er ákveðið að auglýsa fyrir svo og svo mik- ið. Þegar reikningur kemur svo fyrir teikningar, mynda- mót, setningu og fleira, reka þeir upp stór augu af þeirri einföldu ástæðu, að þeim finnst þetta aukakostnaður. Þeir höfðu aldrei gert sér grein fyrir þessum kostnaðar- liðum. Áður vélrituðu þeir text- ann, mismunandi góðan, á blað, fleygðu honum inn til Árna Garðars á Morgunblað- inu, og síðan eyddi Morgun- blaðið dýrum tíma prentaranna í að koma textanum saman og setja hann upp. Ég held, að auglýsingar yfirleitt myndu gera vel, ef þeir gerðu sér grein fyrir því, hve mikið þeir hagnast á auglýsingaþjónustu. Viðskiptavinirnir fá fallegri og áhrifameiri auglýsingar, og blöðin hagnast á þessu með því að spara tíma manna, sem eiga að vera að gera annað. Guðmundur: Hvort er hag- kvæmara að skipta við aug- lýsingastofu að hluta, eða al- veg? Ég vildi gjarnan heyra álit ykkar á því. Kristín: Það hlýtur að vera hagkvæmara að notfæra sér þjónustuna sem mest. Ég skal taka sem dæmi fyrirtækið Ask, sem hefur viðskipti við okkur. Askur auglýsir á hverjum laug- ardegi í Morgunblaðinu, og sumir laugardagar eru reyndar mikilvægari en aðrir. Við reyn- um að fylgjast með sölunni og viðbrögðum við auglýsingun- um árið í gegn, í samráði við eiganda fyrirtækisins. Við ger- um áætlun fyrir árið, en end- urskoðum hana við og við. Ef við t. d. teljum okkur þurfa að gera betur, þá reynum við að gera betur. Við höfum mik- inn áhuga á að vinna þetta svona, og höfum miklu meiri á- huga á öllu, er viðkemur fyr- irtækinu, ef samstarfið er ná- ið. Guðmundur: Það hlýtur að vera tiltölulega auðvelt að auglýsa fyrir þetta fyrirtæki, því að það býður alltaf sömu vöruna... Kristín: Það kann að vera rétt, en okkar starf er ekki síður fólgið í því að láta ekki söl- una detta niður, eftir að hún hefur náð ákveðnu hámarki. FV: Mig langar að skjóta hér inn í, að ég tel að auglýsing- arnar fyrir Ask séu mjög vel gerðar. Ef við tökum t. d. bíó- auglýsingarnar, þá eru þær mjög vandaðar — ljósmynd- irnar eru svo góðar, að það kemur vatn fram í munninn á manni, þegar auglýsingin birt- ist á kvikmyndatjaldinu. Þær væru ekki líkt því eins áhrifa- miklar, ef aðeins stæði stórum stöfum: Komið við á Aski, þeg- ar þér farið heim — eða eitt- hvað á þá leið. Auðvitað hafa ljósmyndirnar verið dýrari en einhver texti í tveimur, þremur litum.... FV: Telur forstjóri Asks þá ekki rétt með því að auglýsa svona mikið? Kristín: Hann er a. m. k. á- nægður með útkomuna. FV: Reiknar hann ákveðna prósentu af veltu í auglýsing- ar? Kristín: Ég veit það ekki ná- kvæmlega, en við fáum skammtaða ákveðna upphæð. Við gerum tillögur að því, hvað við teljum að þurfi til að gera vel. Við ræðum svo um það, hvort við þurfum að auka við eða draga úr á ákveðnum tíma- bilum. Ólafur: Sparnaðurinn hlýtur að liggja í augum uppi, ef þjón- ustan er notuð út í æsar. Hugs- um okkur, að viðskiptavinur- inn fari sjálfur á teiknistofu til að fá auglýsinguna teikn- aða. Þar næst þarf að fá myndamót af auglýsingunni, hann þarf að hlaupa til ljós- myndara, hann þarf að tala við þennan og hinn. Það fer ekki svo lítill tími í snatt í kring- um þessa hluti. Ef reiknað yrði út tímakaup þessa manns, er ég hræddur um, að dæmið liti öðruvísi út og yrði mjög hagstætt auglýsingastofunum. 8
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.