Frjáls verslun - 01.10.1969, Blaðsíða 67

er hann starfaði hjá í Svíþjóð.
Þar var um 6%0 af brúttósölu
varið til útstillinga og öðru eins
til almennra auglýsinga, en
hann kvaðst sannfærður um, að
flestir, sem notfæra sér glugga-
útstillingar, verðu ekki meira
en 1,5—2%0 af umsetningu í
þennan lið, og varla meira en
6%0 af umsetningu í allar aug-
lýsingar, sem oft væru meira
og minna út í bláinn. Hann tók
sem dæmi síðustu sýningar í
Laugardalshöllinni — þá var
hafist handa um undirbúning
í tíma, en aðalatriðið, sem er
skipulagning sjálfra sýningar-
stúkanna gleymdist hjá flest-
um þar til nokkrum dögum áð-
ur en sýningar áttu að hefjast.
Flestum stúkunum var „redd-
að“ á síðustu stundu, og það
eru jú engin vinnubrögð.
Útstillingarfólk hefur engin
samtök, það hafa verið gerðar
tilraunir til að stofna félag, en
þær runnið út í sandinn — lík-
lega mest vegna þess, hve ó-
trygg þessi grein er, og hve
skilningur kaupmanna og ann-
arra er á gildi fallegra og mark-
vissra útstillinga.
Eftir síðustu gengisfellingu
er ókleyft að flytja inn efni
til skreytinga, enda efnið tollað
eins og lúxusvarningur.
Hinrik var fyrir skömmu
staddur á sýningu í Munchen,
þar sem m. a. voru sýndar
ullar- og skinnavörur frá ís-
landi. „Þetta var falleg vara,
mun fallegri vara en margt
annað, sem þarna var að sjá,
en að einu leyti skar þessi stúka
sig úr — útstilling var eins og
í sveitaverzlun, hreint út sagt
fyrir neðan allar hellur.“
Ég sá ljósmyndir af stúkunni,
og þetta var rétt — útstilling
þessarar fallegu vöru var hörm-
ung. Þarna, eins og svo oft áð-
ur, hafði eitt af aðalatriðunum
gleymzt.
1952-1969
17 AR
/ f l/MliltliOMH
í FUAMLEIÐSLU
ÍSLENZKRA (.ÓMTO'I'A
VANDAÐUR
VEFNAÐU R
VERKSMIÐJA
KLJÁSTEINI
MOSFELLSSVEIT
SÍMAR:
36935
84700
SKRIFSTOFA:
SKEIFAN 3 A
REYKJAVÍK
65