Frjáls verslun - 01.10.1969, Síða 10

AUGLÝSINGA
SPJALL
og listrænum vinnubrögðum.
Ég veit, að það er mjög hag-
kvæmt fyrir fyrirtæki að not-
færa sér aðstoð sérfræðinga í
auglýsingum ....
FV: Samt sem áður virðast
mörg fyrirtæki hikandi við að
notfæra sér þessa þjónustu. Af
hverju?
Guðmundur: Það er hreint og
beint tortryggni. Þau halda, að
þau þéni ekki á því.
Kristín: Þau halda, að við
teiknararnir séum svo miklir
okrarar...
Ólafur: Ég held, að það sé hægt
að orða þetta öðru vísi. Ég
held, að þeim sé ekki ljóst, að
þeir eru að borga fyrir hlut,
sem á eftir að færa þeim arð.
Margir, sem koma inn á aug-
lýsingastofu í fyrsta skipti,
vilja láta gera auglýsingu, og
gerð er fyrir þá áætlun um
birtingu í blöðum, tímaritum
o. s. frv. Síðan er ákveðið að
auglýsa fyrir svo og svo mik-
ið. Þegar reikningur kemur
svo fyrir teikningar, mynda-
mót, setningu og fleira, reka
þeir upp stór augu af þeirri
einföldu ástæðu, að þeim
finnst þetta aukakostnaður.
Þeir höfðu aldrei gert sér
grein fyrir þessum kostnaðar-
liðum. Áður vélrituðu þeir text-
ann, mismunandi góðan, á
blað, fleygðu honum inn til
Árna Garðars á Morgunblað-
inu, og síðan eyddi Morgun-
blaðið dýrum tíma prentaranna
í að koma textanum saman og
setja hann upp. Ég held, að
auglýsingar yfirleitt myndu
gera vel, ef þeir gerðu sér
grein fyrir því, hve mikið þeir
hagnast á auglýsingaþjónustu.
Viðskiptavinirnir fá fallegri og
áhrifameiri auglýsingar, og
blöðin hagnast á þessu með því
að spara tíma manna, sem eiga
að vera að gera annað.
Guðmundur: Hvort er hag-
kvæmara að skipta við aug-
lýsingastofu að hluta, eða al-
veg? Ég vildi gjarnan heyra
álit ykkar á því.
Kristín: Það hlýtur að vera
hagkvæmara að notfæra sér
þjónustuna sem mest. Ég skal
taka sem dæmi fyrirtækið Ask,
sem hefur viðskipti við okkur.
Askur auglýsir á hverjum laug-
ardegi í Morgunblaðinu, og
sumir laugardagar eru reyndar
mikilvægari en aðrir. Við reyn-
um að fylgjast með sölunni og
viðbrögðum við auglýsingun-
um árið í gegn, í samráði við
eiganda fyrirtækisins. Við ger-
um áætlun fyrir árið, en end-
urskoðum hana við og við. Ef
við t. d. teljum okkur þurfa
að gera betur, þá reynum við
að gera betur. Við höfum mik-
inn áhuga á að vinna þetta
svona, og höfum miklu meiri á-
huga á öllu, er viðkemur fyr-
irtækinu, ef samstarfið er ná-
ið.
Guðmundur: Það hlýtur að
vera tiltölulega auðvelt að
auglýsa fyrir þetta fyrirtæki,
því að það býður alltaf sömu
vöruna...
Kristín: Það kann að vera rétt,
en okkar starf er ekki síður
fólgið í því að láta ekki söl-
una detta niður, eftir að hún
hefur náð ákveðnu hámarki.
FV: Mig langar að skjóta hér
inn í, að ég tel að auglýsing-
arnar fyrir Ask séu mjög vel
gerðar. Ef við tökum t. d. bíó-
auglýsingarnar, þá eru þær
mjög vandaðar — ljósmynd-
irnar eru svo góðar, að það
kemur vatn fram í munninn á
manni, þegar auglýsingin birt-
ist á kvikmyndatjaldinu. Þær
væru ekki líkt því eins áhrifa-
miklar, ef aðeins stæði stórum
stöfum: Komið við á Aski, þeg-
ar þér farið heim — eða eitt-
hvað á þá leið. Auðvitað hafa
ljósmyndirnar verið dýrari en
einhver texti í tveimur, þremur
litum....
FV: Telur forstjóri Asks þá
ekki rétt með því að auglýsa
svona mikið?
Kristín: Hann er a. m. k. á-
nægður með útkomuna.
FV: Reiknar hann ákveðna
prósentu af veltu í auglýsing-
ar?
Kristín: Ég veit það ekki ná-
kvæmlega, en við fáum
skammtaða ákveðna upphæð.
Við gerum tillögur að því, hvað
við teljum að þurfi til að gera
vel. Við ræðum svo um það,
hvort við þurfum að auka við
eða draga úr á ákveðnum tíma-
bilum.
Ólafur: Sparnaðurinn hlýtur
að liggja í augum uppi, ef þjón-
ustan er notuð út í æsar. Hugs-
um okkur, að viðskiptavinur-
inn fari sjálfur á teiknistofu
til að fá auglýsinguna teikn-
aða. Þar næst þarf að fá
myndamót af auglýsingunni,
hann þarf að hlaupa til ljós-
myndara, hann þarf að tala við
þennan og hinn. Það fer ekki
svo lítill tími í snatt í kring-
um þessa hluti. Ef reiknað
yrði út tímakaup þessa manns,
er ég hræddur um, að dæmið
liti öðruvísi út og yrði mjög
hagstætt auglýsingastofunum.
8