Frjáls verslun - 01.10.1969, Qupperneq 47

.myndagerðarmanna, en þeir hafa nú samræmt
störf sín og ákveðið eftirfarandi verðskrá:
Tafla V.
LÁGMARKSGJALDSKRÁ FÉLAGS KVIK-
MYND AGERiÐ ARMANN A FYRIR AUGLÝS-
INGAKVIKMYNDIR:
Lengd Lengd
myndar: Verð: myndar: Verð:
7 sek. 15.000,00 35 sek. 29.000,00
10 — 15.000,00 40 — 31.000,00
12 — 15.000,00 45 — 33.000,00
15 — 19.500,00 50 — 35.000,00
20 — 23.000,00 55 — 37.000,00
25 — 25.000,00 60 — 39.000,00
30 — 27.000,00
Verðskrá þesi miðast við grunngjald, en í því
felst 16 mm frummynd svart/hvít og samhæft
16 mm tónband tilbúið til flutnings í sjónvarpi.
Allur aukakostnaður svo sem greiðslur til þular,
leikarra, gjaldskyld tónlist og ferðakostnaður ut-
an Stór-Reykjavíkur er ekki talinn með og skal
bætast við grunngjaldið. Samhæft tal við
mynd (lip-sync.) er ekki innifalið í grunngjaldi.
Lágmarksgjaldskrá fyrir 35 mm auglýsingakvik-
myndir f/kvikmyndahús, svart/hvít kvikmynd
með ijóstóni 50% álag á 16 mm gjaldskrá.
Eastmancolour litkvikmyndir 35 mm með ljós-
tóni 100% álag á 16 mm gjaldskrá.
Um aukakostnað gildir sama og um 16 mm aug-
lýsingakvikmyndir, að viðbættum sendikostn-
aði í og úr framköllun erlendis.
Almenn kvikmyndagerð: Kvikmyndataka, hljóð-
upptaka, klipping o. fl., pr. dag 3000.00.
Vinna við breytingar erlendra auglýsingakvik-
mynda fyrir íslenzkan markað (þýðingar, klipp-
ingar, hljóðsetningar o. fl.) reiknast skv. tíma-
vinnu pr. klst. 310,00
Varðandi tækjaleigu vísast til sérstakrar gjald-
skrár.
Reykjavík, 17. apríl 1969.
Félag kvikmyndagerðarmanna.
Vegna skorts á viðmiðun er ógerningur að meta
hér, hvort þetta verð er sanngjarnt, en benda
má á, að ef til vill er nauðsynlegt fyrir sjón-
varpið að annast einnig þessa þjónustu til þess
að skapa samkeppni, þar sem verð þessara aug-
lýsingamynda getur haft mikil áhrif á afkomu
sjónvarpsins.
Sjónvarpið getur starfað á sama hátt við auglýs-
ingagerð og félag kvikmyndagerðarmanna, en
hér er varpað fram hugmynd um á hvern hátt
sjónvarpið getur haft áhrif á myndatökuna, án
þess að starfa á alveg sama grundvelli. Það er,
að sjónvarpið setji upp eitt ákveðið verð fyrir
bæði töku auglýsingamyndarinnar og fyrir á-
kveðinn fjölda sýninga á henni. Verðið yrði þá
ákveðið þannig, að það yrði talsvert lægra á
hvern sýningartíma en ella hefði orðið; þessa
lækkun má þá skoða sem dulbúna verðmismun-
un. Þegar þessi ákveðni fjöldi sýninga hefur
verið sýndur, þá má nota auglýsinguna á venju-
legan hátt.
m--------------------sst
SKOÐANAKÖNNUN UM ÁHRIF AUGLÝS-
INGA.
Höfundur þessarar ritgerðar gekkst fyrir lítils-
háttar skoðanakönnun um áhrif sjónvarpsaug-
lýsinga. Valin voru fjögur verzlunarfyrirtæki,
fjögur heidsölufyrirtæki og fjögur þjónustufyr-
irtæki, sem hafa auglýst mikið að undanförnu
og voru líkleg til þess að geta gefið tölulegar
upplýsingar. Spurt var:
1. Hvað teljið þér að hver króna, sem varið er
til auglýsinga í sjónvarpi, gefi mikla söluaukn-
ingu? 2. Hvað teljið þér að velta fyrirtækisins
hafi aukizt við ákv. magn auglýsinga í sjón-
varpi? 3. Teljið þér, að salan hafi aukizt sem hér
segir: ekkert — mjög lítið — talsvert — mjög
mikið? Mest áhrezla var lögð á að fá svar við
fyrstu spurningunni, hinar voru ætlaðar til
vara.
Upplýsingar, sem fengust úr þessari skoðana-
könnun, urðu harla litlar. Ekkert þessara tólf
fyrirtækja treystist til að svara fyrstu spurn-
ingunni, aðeins eitt svaraði annarri og tíu svör-
uðu þriðju, eitt verzlunarfyrirtæki vildi engar
upplýsingar gefa. Þetta eina fyrirtæki, sem svar-
aði annarri spurningunni, var lítið þjónustufyr-
45