Frjáls verslun - 01.05.1970, Blaðsíða 24

24
FRJAL5 VERZLUN
Horft fram
í fímann
með útkomuna hjá mínu fyrir-
tæki.
FV: Við fyrstu sýn virðist
mér að sum fyrirtækin séu í
mikilli sókn, sýni verulega fall-
egan og nýtízkulegan klæðnað.
Hvað viljiði segja um þetta?
Haukur: Það ber að sjálf-
sögðu meira á þeim, sem leggja
aðaláherzlu á tízkuvörur en
þeim, sem eru með ,,standard
vörur, þar sem gætir tiltölulega
lítilla breytinga.
Ragnar: Sveiflurnar eru tals-
vert áberandi í nærfatnaði og
undirfatnaði, sem stafar af því
að þetta er meiri gjafavara en
margar aðrar vörur.
Berta: Já, og nú er ákaflega
heppilegur tími fyrir nærfata-
gerðirnar vegna ferminganna,
sem fara í hönd. Þessi fyrirtæki
selja mjög vel núna.
Haukur: Mér virðist vertíð
hjá undirfataverksmiðjunum
bæði vor og haust....
Ragnar: Og framleiðslan hjá
þeim er líka 1. flokks.
Berta: Þetta er falleg vara.
FV: Ykkur kemur sem sagt
saman um að þetta sé góð og
falleg vara?
Haukur: Já, þessi fyrirtæki
hafa staðið sig mjög vel, og slá
út erlenda keppinauta.
FV: Hvernig stendur á því?
Berta: Þessi vara er notuð
hér sem gjafavara, en ekki er-
lendis. Þar þekkist ekki að gefa
undirkjól í jólagjöf. Þar er lit-
ið á þetta sem nauðsynjavöru,
sem konur kaupa sér sjálfar.
Við erum t.d. með mjög falleg-
ar umbúðir fyrir undirföt, en
erlendis er undirfatnaður oft-
ast í ómerkilegum plastpokum.
FV: En hvaða fólk er hér að
verki, sem framleiðir svo fall-
ega vöru. Varla. hönnuðir, sem
þið hafið sagt í blöðunum að
vantaði svo mjög?
Ragnar: Ein skýringin er sú
að framleiðendur hér taka sér
til fyrirmyndar það allra bezta,
sem sést erlendis. Þeir leita
ekki eftir fyrirmyndum nema
hjá þeim sem gera beztu hlut-
ina.
FV: Klemenz, þú ert með
athyglisverðar skinnavörur.
Klemenz: Já, þetta er fyrst
og frernst stílað á utanlands-
markað og erlenda ferðamenn.
Eg hef ekki mikla trú á þess-
ari vörutegund fyrir innan-
landsmarkað.
FV: Eftir hverju spyrja
menn þá í þinni deild?
Klemenz: Eftir púðunum og
húíunum, og sannieikurinn er
sá að verksmiðjan hefur varia
annað eítirspurninni si. tvö ár.
En íramleiðsian er ekki mikii,
miðað við það hvað hægt væn
að selja.
FV: Ragnar, þið sýnið mjög
skemmtilegan smoking.
Ragnar: Já. Það má segja að
við seum að kanna markaðinn
með þvi að syna þennan smok-
rng. A siðustu kaupsteínu sýnd-
um við misiitan smoking og við
seidum svo að segja samstund-
ís aiit það eini sem við áttum.
FV: rielduröu aö menn þon
aö sýna sig í þessum smokmg.''
Ragnar: Eg er ekki i nokkr-
um vala um það. En við mun-
um aidrei setja slíkan kiæðnaö
1 ijöidaframieiðslu.
í V: Attu ekki von á því, þeg-
ar hippakynsloöin vex ur grasi,
mum nun emmitt veija ser svo
stassiegan smoking?
Kagnar: Eg er viss um að
þegar þetta unga ioik rer ao
iesia sitt ráð og taka viö stöö-
um í þjóðiélaginu, þa skiptir
það ekki á augabragöi úr funni
irjalsu tizku ynr í hina konser-
vativu tizku — þaö mýtur aö
koma eittnvaö miilistig, sem
við erum aö stefna að að íinna.
FV: Og þessi smokingur er
kannski slikt millistig?
Kagnar: Já, Kann er eitt svar-
ið, og svörin eru reyndar fleiri.
Við noíum að undaníornu náö
miklu betri árangri í léttari og
ijosari ntum en við áttum von
a. Við vorum komnir i vandr-
æði með að finna eini, sem
hentuðu hér á markaðnum,
vegna þess að við vorum orðn-
ir á eitir — hér gengu ailir í
svörtu, en það er litur sem
varla var til í Bretlandi fyrir
tveimur árum. Nú er þetta sem
sagt mikið að lagast. Það var
eins og karlmenn væru mjög
hræddir við að breyta til.
Ungu mennirnir sem eru
búnir að láta klippa sig og
farnir úr skræpóttu fötunum,
verða okkar leiðbeinendur á
næstu árum.
FV: En af hverju eru ekki
fleiri karlmannafataframleið-
endur en þið hér á sýningunni?
Ragnar: Ég verð bara að
lýsa yfir undrun minni á því
að ekki skuli vera fleiri sem
taka þátt í þessum sýningum.
Við erum hér ekki eingöngu
til að selja, því að við höfum
þegar komið á fót því sölu-
kerfi, sem okkur hentar. Samt
sem áður teljum við nauðsyn-
legt að vera hér.
Haukur: Við höfum alltaf
boðið öðrum karlmannafata-
framleiðendum sem eru í fé-
laginu þátttöku, en þeir líta
öðrum augum á þetta en Ragn-
ar — sjá líklega ekki mögu-
leikann á að nota kaupstefn-
una sem eins konar þreifara.
Ragnar: Það er heldur ekki
nóg. Ef við tökum dæmi frá
Skandinavíu, þá eru þar starf-
andi samtök þessara aðila, ekki
um sölu á vörunni heldur
fremur á sviði hönnunar og
þeir reyna sameiginlega að ýta
undir notkun ákveðinna lita og
efna. Þeir reyna sameiginlega
að búa sig undir fyrirfram mót-
aða eftirspurn, ef svo mætti að
orði komast. Samvinnan á því
sviði hjálpar þeim öllum.
FV: Hvað með hönnun ykk-
ar fata, er liún íslenzk eða er-
lend?
Ragnar: Við verðum að
breyta öllum sniðum fyrir ís-
lenzka staðhætti. Það er löngu
sannað mál, að okkur hentar
ekki enskt eða amerískt stærða-
kerfi. Það sænska og þýzka
kemst næst því sem okkur
hentar, en samt verðum við að
samhæfa þessi tvö kerfi til að
fá það stærðakerfi sem okkur
hentar.
FV: Colin Porter og fleiri
teikna föt...
Haukur: Já, hann hefur sýnt
föt, sem hann hefur teiknað, á
kaupstefnum hjá okkur en það
eru módelföt.
Ragnar: Það er þjónusta sem