Frjáls verslun - 01.11.1971, Blaðsíða 53

Bíigreinasambandið fer vel
af stað
Viðfangsefnin snerta allan almenning, ekki síður en bílgreinar
og bíleigendur
Um þessar mundir og næstu
mánuði verður unnið að því að
fá sem allra flest fyrirtæki,
sem veita þjónustu vegna bif-
reiða, til að ganga í Bílgreina-
sambandið, sem stofnað var
fyrir einu ári með samruna Fé-
lags bifreiðainnflytjenda og
Sambands bílaverkstæða. Eru
nú þegar í Bílgreinasamband-
inu um 50 aðilar, allir bifreiða-
innflytjendur, flestir varahluta-
salar, öll merkjaverkstæði og
mörg önnur verkstæði. Þessi
fyrirtækieru aðallega á Reykja-
víkursvæðinu. Fyrsta skrefið,
sem stigið var til að færa út
sambandssvæðið var fundur
stjórnar og framkvæmdastjóra
Bílgreinasambandsins á Akur-
eyri með tuttugu forráðamönn-
um bifreiðaverkstæða á Norð-
urlandi í október s.l.
Bílgreinasambandið fjallar
nú þegar um mörg þýðingar-
mikil mál, sem snerta ekki að-
eins bifreiðafyrirtæki og bif-
reiðaeigendur, heldur einnig
allan almenning. Það hefur
sýnt áhuga á skipulagsbreyt-
ingum hjá Bifreiðaeftirliti rík-
isins, þátttöku í Umferðarráði,
fræðslumálum bifvélavirkja og
fleiru. En helzta baráttumál
Bílgreinasambandsins er um
þessar mundir setning löggjaf-
ar um löggildingu bifreiða-
verkstæða. Frumvarp um þetta
efni hefur tvisvar komið fram
á Alþingi, í bæði skiptin frá
ríkisstjórn, en án þess að fá
f ullnaðar af greiðslu.
Árið 1959 og 1960 fór fram
hér á landi athugun á rekstri
bifreiðaverkstæða og skipulagn-
ingu bifreiðaviðhalds. í sam-
bandi við þessa athugun kom
hingað forstöðumaður tækni-
deildar sambands norskra bif-
reiðaverkstæða, hr. Johan Mey-
er vélaverkfræðingur. í niður-
stöðum hans kom m. a. fram
eftirfarandi: „í bifreiðaeign ís-
lendinga eru fólgin tiltölulega
mjög mikil innflutt verðmæti.
Telja verður heildarmarkaðs-
verðið yfir þúsund milljónir ís-
lenzkra króna. Varðveizla þess-
arar miklu eignar er mjög kom-
in undir viðhaldi. Það hefur
einnig þýðingu fyrir örugga
landflutninga og góða hagnýt-
ingu bifreiðanna. Sérstaklega
skal undirstrikað, hversu mik-
ilvægt það er fyrir öryggi í
umferðinni, að bifreiðum sé vel
haldið við. Síaukin umferð og
hraði veldur vaxandi slysa-
hættu. Aukinn hraði er að
þakka framvindu í bifvéla-
tækni, en samtímis hafa bifreið-
arnar orðið miklu flóknari og
háðari réttu viðhaldi en áður.
Til dæmis má nefna stýrisút-
búnað, hemla, fjaðrir og hjóla-
búnað. Það er þannig áríðandi
þjóðfélagslegt hagsmunamál að
tryggja örugga bifreiðaþjón-
ustu . . . “
Ráðunauturinn benti á það,
sem hann kallaði „ískyggilega
aukningu smáverkstæða11, og
taldi ástæðu til að stemma stigu
fyrir þessari þróun. Hann benti
á reynslu Norðmanna, sem
hefðu spornað við útbreiðslu
smáverkstæðanna, með sér-
stakri löggjöf. Það er tilgang-
urinn með þeirri löggjöf, sem
Bílgreinasambandið beitir sér
fyrir að sett verði, að verk-
stæði fullnægi vissum lág-
markskröfum um útbúnað,
húsnæði og verkþekkingu.
Fyrir fáeinum árum, þegar
um 500 manns unnu við bif-
reiðaviðgerðir í Reykjavík,
voru 40% starfsmanna faglærð-
ir menn, álíka margir ófag-
lærðir og 20% nemar í bifvéla-
virkjun. Þetta hefur að vísu
breytzt síðan, þannig að hlut-
fallslega hefur faglærðum
mönnum fjölgað. Einnig hefur
smáverkstæðunum fækkað á
síðustu árum, eftir að verðlag
hjá bifreiðaverkstæðunum var
gefið frjálst. Engu að síður er
nauðsynlegt að setja löggjöf um
verkstæðin, eins og ýmsar aðr-
ar greinar, til að tryggja, að
Júlíus S. Ólafsson og Geir Þorsteinsson.
FV 11 1971
53