Frjáls verslun - 01.10.1976, Qupperneq 19

Sinai-skagi. Rafeindabún-
aður í stöðvum á vopna-
hléslínunni, er hluti af
viðvörunarkerfi ísraels-
manna.
semja sérstaklega. Það lítur
svo út, að við höfum enga að
semja við núorðið. Mér finnst
hryggilegt, að ekkert raunhæft
skuli gert á pólitíska sviðinu.
— Teljið þér að Palestínu-
menn, og þá sérstaklega Frels-
ishreyfingin undir forystu
Yassir Arafat, hafi tapað í
Líbanon? Hefur hreyfingin
glatað lilutverki sínum sem
lciðandi afl þeirra Palestínu-
manna?
— í fyrsta lagi vil ég segja,
að það, sem nú er að gerast í
Palestínu, er harmleikur. Þeir,
sem þar tapa eru Líbanir sjálfir
því að hálft land þeirra er í
rústum. Sökinni ætti fyrst og
fremst að skella á öfgasinnaða
Palestínuarabana. Þeir hafa
ekki tapað vegna þess að
Ai-abalöndin þurfa enn á þeim
að halda. Þau hafa notað þá
eins og pólitíska skoppara-
kringlu í 40 ár og ætla ekki að
hætta þeim leik nú.
Við megum heldur ekki
gleyma því að Palestínumenn
í Líbanon eru aðeins 10% af
allri palestínsku þjóðinni.
Plestir Palestinumenn búa við
öryggi af því að þeir eru isra-
elskir ríkisborgarar, búa á
landsvæðum, sem lúta ísra-
elskri stjórn eða eru jórdanskir
borgarar. Yassir Arafat er á-
hrifalaus hjá meirihluta Pales-
tínumanna.
Vegna sérstakra aðstæðna í
Líbanon get ég ekki séð fram á
friðsamlega lausn mála þar
nema Palestínumennirnir 300
þús., sem þar búa, semji sig að
siðum annarra landsmanna og
falli saman við þeirra hóp eða
flytji til einhvers annars
Arabaríkis. Bezta lausnin væri
Líbía. Ef Líbíumenn bera hag
þeirra svo mjög fyrir brjósti,
hví skyldu þeir ekki bjóða
þeim að setjast að í Líbíu?
Landið er strjálbýlt en ríkt
og Palestínumenn gætu lagt
mikið af mörkum til uppbygg-
ingar þess.
— Hver eru afskipti Sovét-
ríkjanna af því, sem nú er að
gerast í Líbanon?
— Ég hygg að aðstaða Sovét-
manna í Líbanon sé orðin
fáránleg. Þeir geta ekki tefit
á'hrifum sínum í Sýrlandi í
tvísýnu og geta heldur ekki
svikið vinstrimennina í Líbanr
on og hætt stuðningi við Palest-
ínumenn. Nú berast þessar
tvær fylkingar á banaspjótum
í Líbanon.
Nýlega gerðu Sovétmenn
heyrinkunnugt að þeir myndu
heldur styðja vinstrimenn en
ekki að því marki að til á-
rekstra leiddi við Sýrlendinga.
Sovétmenn láta vinstrimönnum
vopn í té með óbeinum hætti.
Ég hef engar heimildir fyrir
beinum vopnasendingum. Þeir
þurfa heldur ekki á slíku að
halda.
— Myndi Ísraelsríki vera ör-
uggara með sameinað Líbanon
sem granna fremur en skipt
milli kristinna, múhammeðs-
trúarmanna og Sýrlendinga?.
-— Stefna okkar er að hafa
ekki afskipti af innanríkismál-
um nágranna okkar. En sér-
hver breyting á pólitíska svið-
inu, sem hefur i för með sér
erlenda hernaðaríhlutun í Líb-
anon, hlýtur að verða vegin og
metin með tilliti til öryggis-
hagsmuna okkar. Við litum
þannig á beitingu erlends her-
valds í Líbanon: Hver er til-
gangurinn með nærveru hinna
erlendu herja? Hverja styðja
þeir, — þá sem eru á móti ísra-
el eða 'hina, sem við hefðum
hagsmuni af að yrðu styrkari í
framtíðinni en nú er? Hvar
láta þessir herir til sín taka,
nálægt landamærum okkar eða
á fjarlægum stöðum? Hver er
stærð heraflans og er hans
raunverulega þörf?
í grimdvallaratriðum teljum
við það hlutverk Líbana
sjálfra að ákveða framtíð lands
síns. Þeir verða að ákvarða
hvort landinu skuli skipt, hvort
einhvers konar kantónuskipu-
lagi verði við komið, landið
verði sameinað á nýjara leik eða
nýtt sambandsríki sett á fót.
Ég tel að enginn utanaðkom-
andi hafi leyfi til þess að segja
Líbönum fyrir verkum, ekki
ísraelsmenn, ekki Sýrlend-
iragar né Frelsishreyfing Pales-
tínumanna. Hið eina, sem
við höfum í huga, eru öryggis-
hagsmunir okkar.
— Búizt þér við, að hryðju-
verkastarfsemi færist í aukana
vegna afhroðs Palcstínumanna
í Líbanon?
— Ég held ekki að Palestínu-
menn muni hætta á neitt við
landamæri okkar. Suðurhluti
Líbanon er eina landsvæðið,
sem her Líbanon, vinstrimenn
og Palestínumenn hafa á valdi
sinu. Það er þversagnarkennt,
en samt er staðreyndin sú, að
nálægð þeirra við landamæri
ísraels er þeim skjöldur til
varnar gegn sýrlenzku her-
sveitunum í Líbanon. Ef þeir
hefja einhverjar aðgerðir geta
þeir stofnað þessari stöðu í
hættu.
FV 10 1976
1!)