Frjáls verslun - 01.02.1978, Qupperneq 96

Um hcima og geima
— Eigið þér við áfengisvanda
mál að stríða? spurði læknir-
inn.
— Ekki svo orð sé á gerandi.
En konan mín aftur á móti.
— Hvernig lýsir það sér?
— Hún sleppir sér í hvert
skipti sem ég verð fullur.
— Heyrðu góði. Fyrir þessa
hæfileika gætirðu haft miklu
meira upp úr þér.
— Æ, unga kynslóðin í dag.
Hún er gjörsamlega glötuð,
sagði forstjórinn við starfsbróð-
ur sinn.
— Líttu bara á hann son
minn. Hann er 22 ára og ég
gerði hann að aðstoðarforstjóra
í fyrirtækinu. En hann gerir
ekki handtak. Hann mætir
seint og fer snemma í hádegis-
mat og drekkur sig þá oftast
góðglaðan. Svo eyðir hann rest-
inni af deginum við að ektast
við myndafyrirsæturnar í nær-
fatadeildinni.
— Já, þú hefur rétt fyrir þér,
gamli vinur. En ástandið er þó
heldur vcrra hjá hoiuim syni
mínum. Ilann er 24 ára og ég
gerði hann að aðstoðarforstjóra
í fyrirtækinu. Hann gerir þó
ekki handtak. Kemur seint á
morgnana og fer snemma í há-
degismatinn, þar scm hann
drekkur sig góðglaðan. Svo eyð-
ir hann því sem eftir er af deg-
inum við að eltast við ljós-
myndafyrirsæturnar í nærfata-
deildinni.
— Hvað meinarðu með að
hann sé verri en sonur minn.
Þett’a er nákvæmlega sama lýs-
ingin.
— En þú gleymir, gamli vin-
ur, að við verzlum með karl-
mannaföt.
— Hvar gastu fengið þetta
glóðarauga, kunningi. Ég hélt
að konan þín hefði farið í ferða-
lag.
— Já, ég hélt það líka.
— Ég held að þér ættuð að
hætta að taka pilluna í hálft
ár eða svo, sagði læknirinn.
— Það er útilokað. Maðurinn
minn verður á námskeiði er-
lendis næstu sex mánuði.
— Ég er alveg hissa á hvað það
eru margir sem spyrja um þessa
bók.
96
FV 2 1978