Frjáls verslun - 01.03.1978, Side 27

Unnið við uppsetningu efnis á blaðsíðuin Vísis.
F.V. — Hvert er álit þitt á
Dagblaðinu og blaðamennsku
þeirra?
Þorsteinn: — Það er ekki
hægt að svara því á einfaldan
hátt. Blaðamennska þeirra hef-
ur haft áhrif til bóta, hvatt
okkur til betri fréttaflutnings,
en mér finnst þeir hafa gengið
of langt í óábyrgri frétta-
mennsku. Það þýðir ekki að
það sé allt slæmt, sem þeir
gera. Ég hef á tilfinningunni
að þeir lifi eftir þeim einföldu
sannindum að hneykslunarfrétt-
ir séu vel seljanlegar af því
að þær séu líka keyptar af
þeim sem hneykslast mest.
F.V.: — Þegar bæði blöðin
eru lesin að st'aðaldri er ekki
hægt að komast hjá bví að
draga bá ályktun að samkeppn-
in milli beirra sé feikna hörð
og er,u áskrifendahappdrættin,
sem verið hafa í gangi glöggt
dæmi um bað. Ykkar happ-
drætti kostar í kringum 9 millj-
ónir króna. Hefðuð bið rit’stjór-
arnir ekki getað notað bá upp-
hæð í ykkar deild?
Þorsteinn: — Ég var alger-
iega sammála því að happdrætt-
ið var sett af stað og lítum á
hvernig það er til komið. Okk-
ar meginregla er að kaffæra
keppinautinn og þegar Dagblað-
ið kynnir sitt bílahappdrætti,
er ljóst að við verðum að gera
okkar ráðstafanir. Sannleikur-
inn er sá að þetta hefur haft
mjög góð áhrif og fjárhags-
lega hafa bílarnir margborgað
sig og aukið sölu blaðsins veru-
lega, þannig að við á ritstjórn-
inni njótum þess í formi auk-
inna fjárveitinga, sem stór-
bætir aðstöðu okkar og þjón-
ustu við lesendur.
F.V. — Hvernig eru sam-
skipti ritstjómar og útgáfu-
stjórnar Vísis?
Þorsteinn: — Almenn sam-
skipti þesara aðila hafa gengið
stórslysalaust. Ritstjórnin er
algerlega sjálfstæð og útgefend-
ur hafa ekkert reynt að hafa á-
hrif á efni blaðsins.Ég hygg líka
að Vísir sé eina blaðið, sem hef-
ur í ritstjórnargrein gagnrýnt
útgefendur sína, sem gert var
sumarið 1975, er útgáfufyrir-
tækið klofnaði, en þá lýsti ég
því yfir i forystugrein að eig-
PV 3 1978
endurnir gerðu ekki greinar-
mun á hlutabréfum og dag-
blaði. Það hefur hins vegar
ekki staðið í vegi fyrir góðu
samstarfi eftir að öldurnar
lægði.
F.V. — Stendur Vísir á
traustum grunni í dag?
Þorsteinn — Ég held að sá
grunnur sé tiltölulega heilbrigð-
ur. Ritstjórnarlega reynum við
stöðugt að bæta blaðið dag frá
degi, því það verður að skila
hagnaði. Við fáum enga styrki,
hvorki frá opinberum aðilum
né öðrum.
F.V. — Ef 'þú fengir fjárveit-
ingu til reksturs ritstjórnarinn-
ar, hvernig myndir þú helzt
verja því fé?
Þorsteinn: — Fyrst og fremst
til að bæta fréttaþjónustuna,
auka erlendar fréttir og ráða
fleiri blaðamenn til þess að
fara ítarlega ofan í ýmis mál,
sem liggja óhreyfð vegna
mannaskorts og þannig auka
rannsóknarblaðamennsku. Við
myndum fjölga síðum og efla
menningarskrif. Annars er erf-
itt að draga út einstaka þætti
og auðvitað eru allar slíkar
hugmyndir hernaðarleyndar-
mál. Það hlýtur í stuttu máli
að vera höfuðmarkmið hverr-
ar ritstjórnar að gefa út sem
bezt og vandaðast blað á hverj-
um degi.
F.V.: — Búið þið við fjár-
hagsleg hrengsli á ritstjórn
Vísis?
Þorsteinn: — Ég býst við að
allir ritstjórar vildu hafa
rýmri fjárráð, en útgáfustjórn-
in hefur ætið látið okkur í té
allt það fjármagn, sem föng
hafa verið á, enda stendur og
fellur blaðið með því.
F.V.: — Hafið þið náð þeim
árangri með blaðið, sem þið
stefnduð að?
Þorsteinn: — Að sjálfsögðu
ekki eins og maður hefði helzt
kosið, því dagblað er í stöð-
ugri þróun. Ég tel hins vegar
að við höfum náð verulegum
árangri með þróun sjálfstæðr-
ar blaðamennsku. Grundvallar-
atriði er að leggja ekki póli-
tískan mælikvarða á hlutina.
Þá stenst ekki sjálfstæð blaða-
mennska. Við reynum að beita
almennum siðferðilegum mæli-
stikum. Við höfum orðið fyrst-
ir til að opna ýmis stórmál,
Alþýðubankamálið, ávísanamál-
ið og gjaldeyrisreikningamálið
i Danmörku svo örfá dæmi séu
nefnd og við eigum eftir að
opna fleiri stórmál. Ég er sann-
færður um að þessi blaða-
mennska veitir aðhald þótt
hún hafi ekki borið fullkominn
ávöxt enn. Blöðin verða þó
ætíð að gæta sinnar ábyrgðar
og t. d. standa vörð um frið-
helgi einkalífsins að svo miklu
leyti, sem þeir hagsmunir eru
ríkari en upplýsingastörfin. En
það er háð mati hverju sinni og
ekki unnt að styðjast við al-
gildar uppskriftir. Á þeim
stundum skilur á milli með góð-
um blaðamönnum og vondum.
27