Frjáls verslun - 01.08.1979, Blaðsíða 26

.... L ífe yrissjóöur
- stærsti lífeyrissjóður á
Lífeyrissjóður verzlunarmanna var stofnaður sam-
kvæmt kjarasamningum árið 1955 og tók til starfa 1.
febrúar 1956. Hann er því orðinn 23 ára gamall. í
upphafi var hann „frjáls sjóður“, þ.e.a.s. að fólk, sem
starfaði við verzlunar- og skrifstofustörf á þeim tíma
réði því, hvort það yrði aðilar að sjóðnum eða ekki.
Framan af voru sjóðfélagar fáir eða aðeins nokkur
hundruð manns og þá gjarnan áhugasamasta fólkið í
samtökum verzlunarmanna. í reglugerð sjóðsins hef-
ur frá upphafi verið gert ráð fyrir að hann væri ekki
aðeins opinn starfsmönnum í verzlun og viðskiptum
heldur einnig framkvæmdastjórum og stjórnunar-
starfsmönnum, sem ekki teljast félagar í verzlunar-
mannafélögunum.
Árið 1970 komst á hin svokall-
aða aðildarskylda. Þá varð mikil
stökkbreyting í fjölda sjóðfélaga.
Fram að þeim tíma má segja að
þeir hafi verið nokkur þúsund, að-
eins um 2500 í árslok 1969, en eftir
aðildarskylduna varð gífurleg
fjölgun og um síðustu áramót voru
skráðir sjóðfélagar orðnir rúmlega
23 þúsund talsins, þar af 12 þús-
und virkir félagar, sem greiða að
staðaldri iðgjöld til sjóðsins. Mis-
munurinn eru sjóðfélagar, sem
greitt hafa áður í sjóðinn en eru
hættir því núna eins og t.d. konur,
sem unnu úti um 5 til 10 ára skeið
og létu síðan af störfum, en eiga
sína inneign áfram hjá sjóðnum.
Höfuðstóllinn 12—13 milljarðar
í árslok 1979.
Cífeyrissjóður verzlunarmanna
er í raun lífeyrissjóður Verzlunar-
mannafélags Reykjavíkur, en fé-
lagssvæði þess nær yfir Reykjavík,
Kjalarnes, Mosfellshrepp, Sel-
tjarnarnes og Kópavog. Með sér-
stöku samkomulagi var þó ákveö-
ið, að verzlunarfólk annars staðar
á landinu gæti öðlazt aðild að Líf-
eyrissjóði verzlunarmanna, en
undirskriftaraðili og ábyrgðaraðili
er Verzlunarmannafélag Reykja-
víkur fyrir hönd allra þessara
launþega. Segja má, að um 80%
allra sjóðfélaga séu félagsmenn í
Verzlunarmannafélagi Reykjavík-
ur, en í heild voru sjóðfélagar
starfandi hjá 2983 fyrirtækjum víðs
vegar um land um síðustu áramót.
Eftir því sem næst verður komizt
mun Lífeyrissjóður verzlunar-
manna vera með 15% af öllum líf-
eyrissjóðsfélögum í landinu innan
sinna vébanda miðað við ið-
gjaldagreiðslur, sem greiddar eru
til sjóðanna. í árslok þessa árs er
gert ráð fyrir að höfuðstóll sjóðs-
ins verði kominn upp í 12—13
milljarða og verður hann þá orðinn
stærsti lífeyrissjóður landsins. Um
síðustu áramót stóð hann nokkuö
jafnfætis lífeyrissjóði opinberra
starfsmanna og var höfuðstóll
hans þá 8,5 milljaröar. Lífeyris-
sjóður verzlunarmanna er tiltölu-
Guðmundur H. Garðarsson, formaður
Verzlunarmannafélags Reykjavíkur og
formaður stjórnar Lífeyrissjóðs verzl-
unarmanna.
lega ungur að árum þegar,.frjálsa
aðildin“ fram til 1970 er höfð í
huga. Iðgjaldagreiðslurnar eru til-
tölulega hagstæðar með hliðsjón
af því að meginþorri sjóðfélaga er
raunverulega aðeins búinn að
borga í sjóðinn í einn þriðja af
þeim tíma, sem gert er ráð fyrir að
menn greiði í hann áður en komið
er aö tryggingarskyldu af hálfu
sjóðsins. Lífeyrisgreiðslur úr
sjóðnum eru því tiltölulega litlar
enn sem komið er af fyrrgreindum
ástæðum og við þetta bætist að
aldursskipting starfsmanna í
þessari atvinnugrein er mjög hag-
stæð. Það er mikið af ungu fólki
við alls konar verzlunarstörf, í við-
skiptum og þjónustu, sem fellur
inn í félagsramma Verzlunar-
mannafélags Reykjavíkur. Af
þessum sökum hækkar höfuö-
stóllinn mjög mikið og miklu meira
en tryggingargreiðslur sjóðsins.
Sem dæmi má nefna, að árið 1978
voru lífeyrisgreiðslur aðeins 132,4
milljónir til 239 lífeyrisþega. Á
sama tíma og iðgjöldin voru
1454,4 milljónir og höfðu hækkað
Ný ákvæði sett um hámarksiðgjaldagreiðslur.
Hvetja framkvæmdastjóra
26