Frjáls verslun - 01.08.1979, Qupperneq 63

,,Það má eiginlega segja aó
þetta sé alltaf sama gamla tuggan.
Hér er unnið að hafnargerð,
skolpræsagerð og öðru slíku, auk
þess sem unnið er að íþróttavelli
og að girt hefur verið af bæjar-
landið, því sauófé vildi gera okkur
nokkuð gramt í geði á stundum",
sagði Jónas Ólafsson, sveitarstjóri
og oddviti á Þingeyri í samtali við
FV.
Jónas sagði annars að sér virtist
eins og það sæist nú loks glitta í
endann á ýmsum þessum fram-
kvæmdum. Allt hefði þurft mikillar
endurnýjunar við og þær hefðu
kostað geysimikið fé.
Mannlíf með allra bezta móti
Mannlífið sagði Jónas að væri
með allra bezta móti á Þingeyri.
Þar hefði verið gífurlega mikið að
gera og í sumar hefði skólafólk,
aðallega úr Reykjavík og ná-
grenni, unnið með heimamönnum
við að bjarga aflanum frá
skemmdum. Á vetrum koma svo
útlendingar til starfa. Jónas kvað
útlendingana afbragðs starfskraft.
Sumir þeirra kynnu svo vel við sig
að nú væru fimm eða sex ungar
stúlkur seztar að á Þingeyri.
Ein stúlknanna, Mary Mercer er
áströlsk og hefur hún tekið að sér
að stjórna kirkjukórnum. Sumar
þeirra læra íslenzku á örskömmum
tíma.
„Annars vill það brenna við að
vinnan veröi einum of mikil", sagói
Jónas. Fólk mætti ekki gerast
þrælar vinnunnar. Of mikið væri
unnið um kvöld og helgar. Hætt
væri við að mannlífið gleymdist og
koðnaði niður.
Allrar hagsýni gætt í húsbyggingu
Þingeyringar byggja af miklu
kappi, aðallega einbýlishús. Ekki
kvað Jónas það rétt, sem virðist
orðinn almannarómur, að mikils
unnið
munaðar gætti í byggingum
vestra. Þar væri allrar hagsýni
gætt og húsin væru af sömu stærð
og gerist og gengur annars staðar.
Vill brenna við að of mikið sé
„Mannlífiö má ekki koöna niður
ii i
segir Jónas Ólafsson, sveitarstjóri á Þingeyri
63