Frjáls verslun - 01.02.1983, Blaðsíða 39

öm Valdimarsson sölumaður á
Varta-rafhlöðum.
Ágústa Guðmundsdóttir stjórnar
skiptiborði fyrirtækisins, og vísar
gestum í réttar áttir ásamt því að
létta undir við vélritun og önnur
störf.
Helga Bergþórsdóttir sem hefur
umsjón með kaffistofu, og Aðal-
heiður Guðmundsdóttir ræða
málin.
það er valinn maður í hverju rúmi,
og eins og ég sagði hér í upphafi,
þá höfum við veitt okkur þann
„rnunað" að hafa aðeins í vinnu
afburða gott starfsfólk."
— Þú hefur sjálfur verið fram-
kvæmdastjóri Þýsk-íslenska frá
því þið keyptuð fyrirtækið 1976.
Verður stjórn fyrirtækisins áfram
með óbreyttu sniði?
,,Nei, það hafa nú nýlega verið
gerðar þær breytingar, að Guð-
mundur G. Þórarinsson hefur haf-
ið hér störf, og erum við nú tveir
framkvæmdastjórar. Þessi breyt-
ing kemur til með að auðvelda
stjórnun fyrirtækisins og verða því
til góðs, enda er það varla á eins
manns færi lengur að hafa nægi-
lega yfirsýn yfir þetta allt. Við
fögnum því þess vegna að Guð-
mundur skyldi reiðubúinn að
helga fyrirtækinu starfskrafta
sína."
Setja þarf skýrari reglur
um innflutningsverslunina
— Mörg íslensk fyrirtæki
blómstra um þessar mundir, en
þau eru þó fleiri, sem berjast í
bökkum, og fæstir telja í raun og
veru auðvelt að reka fyrirtæki hér á
landi nú. Hver er þín skoðun á þvi?
,,Það er hverju oröi sannara, að
hér á landi er enginn leikur að reka
atvinnufyrirtæki, og innflutnings-
fyrirtæki eru þar engin undan-
tekning. Hér er mikil óvissa á öllum
sviðum, óðaverðbólga, gengisfall,
óöryggi í stjórnarfari, nýir skattar
og tollaálögur tíðir viðburðir,
úrelt verlagsgjöf, og erfitt
eða ómögulegt að gera áætlanir
fram í tímann. Þetta eru stað-
reyndir sem öllum eru kunnar, og
óþarft að eyða mörgum orðum þar
að, en ég held að Ijóst sé að öllu
lengur verður ekki haldið áfram á
þessari braut. Það verður að fara
að gera breytingar á eigi ekki illa
að fara og eigi það ekki að verða of
seint.
Varðandi innflutningsverslunina
sjálfa hef ég svo aftur sérstakar
hugmyndir, þar þarf víöa að taka til
hendinni að mínum dómi. Sann-
leikurinn er sá að hér er alltof
auðvelt að fá heildsölu- og inn-
flutningsleyfi, svo er að sjá að allir
geti hafið innflutning með eða án
leyfa, og skiptir þá ekki neinu máli,
hvort þessir aðilar stunda þetta
sem aðalatvinnu eða hreina auka-
vinnu. Auðvitað er ég fylgjandi
sem mestu verslunarfrelsi, og ekki
leikur vafi á því að frjáls verslun er
nauðsynlegur og mikilvægur þátt-
ur í því að tryggja í senn lágt verð
og mikið framboð.
En til að svo megi verða þarf að
gera meiri kröfur til þeirra sem við
þessi störf fást. Ekki getur gengið
að innflutningsaðilar komi og fari,
flutt er inn vara í dag, en ekki
lengur á morgun. Oft sitja kaup-
endur eftir með sárt ennið, hafa
enga varahluta- eða viðgerða-
þjónustu, og hafa í raun tapað
stórféákaupunumsínumafaðilum,
sem ekki verða langlífir í innflutn-
ingnum. — Auðvitað gerir enginn
þetta af illvilja eða ráðnum hug, en
þegar togast á hagsmunir við-
skiptavina og eigin hagsmunir, og
þegar fer að halla undan fæti, þá
er varla við því að búast að neyt-
endur eða viðskiptavinir verði þeir
fyrstu, sem fá upp gert. Hér þarf að
setja strangari reglur og eftirlit,
gera þarf auknar kröfur til þeirra
sem nauðsynleg leyfi fá, en um
leið má draga úr eftiriiti á öðrum
sviðum, sem oft er of mikið og á
ranga áhersluþætti.
Enn get ég nefnt, að það er
vitaskuld varla vansalaust, að hér
skuli aö staðaldri vera sjö til tíu er-
lendir heildsalar — mestmegnis
frá Danmörku — sem keppa við
innlenda aðila með hvers kyns
fríðindum og undirborðsgreiósl-
um, oft í beinhörðum gjaldeyri.
Þetta fer hér fram við nefið á yfir-
völdum, sem ekki skipta sér af
þessu, en a sama tíma er fjöldi
opinberra starfsmanna, sem ekki
gerir annað en að rannsaka og
skoða rótgróin og heiðarleg, ís-
lensk fyrirtæki, sem engin þörf er á
að vera sífellt að skoða. Það eru
þessir erlendu aðilar sem á að
39